Podpis mocodawcy na pełnomocnictwie procesowym, nie musi być czytelny.

Właściciele nieruchomości przyległej do nieruchomości stanowiącej własność gminy, w odniesieniu do której wszczęto postępowanie administracyjne o jej podział w trybie art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, nie są stronami tego postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa także wówczas, gdy wystąpili do gminy z wnioskiem o nabycie

Domniemanie zgodności wpisów w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym jest domniemaniem wzruszalnym /preasumtio iuris tantum/ i może być obalone przez przeprowadzenie dowodu przeciwnego albo w procesie o uzgodnienie stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Skutki wyroku sądu powszechnego otwierałyby wtedy dla skarżącej możliwości dochodzenia roszczeń

Przepis art. 626 § 3 k.p.k. - mimo zamieszczenia go w rozdziale 70 zatytułowanym: 'Zasądzenie kosztów procesu' - ma charakter ogólny. Przewidziane w nim zażalenie na orzeczenie 'w przedmiocie kosztów' odnosi się nie tylko do orzeczeń wydanych na podstawie art. 626 § 1 i 2 k.p.k., ale także do orzeczeń o zwolnieniu (lub odmowie zwolnienia) od wyłożenia kosztów podlegających uiszczeniu przy wnoszeniu

W sądowym postępowaniu o wykroczenie, toczącym się na podstawie art. 508 § 1 i art. 509 k.p.k., protokoły wyjaśnień obwinionego i zeznań świadka, złożone uprzednio przed kolegium do spraw wykroczeń nie podlegają odczytaniu na rozprawie na podstawie art. 389 § 1 k.p.k. lub art. 391 § 1 k.p.k.

Zwłoka /bezczynność/ organu administracji w załatwieniu sprawy w zakresie uprawnień do świadczeń pieniężnych przysługujących osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR jest szczególnie naganna, ponieważ uprawnienia te dają prawo do świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego spełniających funkcje alimentacyjne w szerokim tego słowa znaczeniu,

Zwłoka w załatwieniu sprawy w zakresie uprawnień do świadczeń pieniężnych przysługujących osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR jest szczególnie naganna, ponieważ uprawnienia te dają prawo do świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego spełniających funkcje alimentacyjne w szerokim tego słowa znaczeniu, służących sfinansowaniu wydatków utrzymania

W świetle art. 30c ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ dla doliczenia opłaty licencyjnej do wartości celnej towaru nie jest konieczne, aby osoba dostawcy i osoba dysponująca prawami do znaku towarowego były tożsame.

Wykonane ocieplenia budynku styropianem nie mieści się w hipotezie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/, bowiem nie może być uznane ani za obiekt budowlany, ani za jego część.

Przestępstwa popełnione w formie dokonania i usiłowania mogą wchodzić w skład jednego ciągu przestępstw w rozumieniu art. 91 kk.

1. Tablica określająca nazwę przedsiębiorstwa umieszczona na budynku, w którym wynajmuje lokal użytkowy nie jest reklamą. Taka wywieszka nie jest objęta przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i nie daje organom nadzoru budowlanego podstaw do ingerowania w tego rodzaju wywieszki. 2. Roboty budowlane, których rozpoczęcie nie wymaga pozwolenia na budowę

Obowiązywanie aktu wykonawczego jest ściśle powiązane z uregulowaniami ustawowymi jako aktami nadrzędnymi. Błędny jest, więc pogląd organów administracji państwowej, że uchwała Rady Państwa nr 37/56 stanowi szczególne uregulowanie prawne, które niezależnie od treści ustawowych normuje instytucję utraty obywatelstwa polskiego. Uchwała ta wydana została jako akt wykonawczy, powołując upoważnienie ustawowe

1. Przepis art. 28 Kpa nie uzależnia istnienia przymiotu strony od bezpośredniego graniczenia działek lecz od posiadania interesu prawnego. 2. Należy przyjąć, że postępowanie w sprawie dopuszczenia do budowy na określonej działce inwestycji powodującej określone uciążliwości w strefie przekraczającej granice tej działki dotyczy interesu prawnego osoby, której nieruchomość znajdzie się w strefie uciążliwego

1. Naruszenie art. 70 § 1 pkt 2 i § 2 k.p.k. z 1969 r. (analogicznie: art. 79 § 1 pkt 3 i § 3 k.p.k.) ma miejsce nie tylko wówczas, gdy rozprawa przeprowadzona została bez udziału obrońcy, pomimo iż sąd powziął wątpliwość co do poczytalności oskarżonego, ale także wtedy, gdy w świetle materiałów zgromadzonych w sprawie powinien był taką wątpliwość powziąć. 2. Wypadek określony w art. 439 k.p.k., w

Ustalenie, że pracownik w czasie zwolnienia lekarskiego uczestniczył w grze sportowej nie wystarcza do przypisania mu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych stanowiącego podstawę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 § 1 pkt 1 KP).

Kadencyjność organów spółki prawa handlowego nie oznacza powinności zawierania przez spółkę z osobami pełniącymi funkcję jej organów, umów o pracę na czas określony, równy okresowi kadencji. W razie zawarcia takich umów terminowych, stosuje się do nich art. 251 KP.

Do stosunków pracy mianowanych urzędników państwowych stosuje się art. 231 § 1 KP.

Nieskuteczne są zgłoszone w kasacji zarzuty naruszenia prawa materialnego (art. 3931 pkt 1 KPC), które nie mają związku z oceną dopuszczalności drogi sądowej, gdy pozew został odrzucony na podstawie 199 § 1 pkt 1 KPC.

Nie jest trafny pogląd, iż do utraty przez najemcę zajmującego lokal na podstawie decyzji o przydziale uprawnienia do przebywania w tym pomieszczeniu może dojść w przypadku cofnięcia decyzji o przydziale tego lokalu. Obecnie cofnięcie decyzji o przydziale, przewidziane poprzednio w art. 51 czy też art. 52 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie

Przepis art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, należy traktować jako przepis szczególny, sprzeciwiający się uchyleniu lub zmianie na podstawie art. 155 Kpa decyzji nakazującej rozbiórkę.

Regulacja zawarta w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 1997 roku, wskazuje jednoznacznie na wysokość darowizny podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania. Od 1995 roku odliczeniu od dochodu w podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają darowizny, w tym na cele kultu religijnego i działalność