Koncesja na świadczenie usług w zakresie ochrony osób i mienia nie może ograniczać uprawnień koncesjonariusza-pracodawcy do udzielenia upoważnienia do zawierania w jego imieniu umów o pracę z pracownikami.
Strona, chcąc wywodzić pozytywne dla siebie skutki prawne odnośnie okoliczności, które powinny wynikać z prawidłowo prowadzonej przez nią ewidencji księgowej, a z uwagi na występujące w niej uchybienia - nie będące udowodnionymi, chcąc ich dowieść w trakcie postępowania podatkowego, powinna sama przedstawić organowi podatkowemu korzystne dla swoich twierdzeń środki dowodowe, a nie żądać od organu przeprowadzenia
Pełnomocnik z urzędu, domagający się przywrócenia terminu do wniesienia kasacji nie może usprawiedliwiać uchybienia tym, że akta sprawy zostały już przesłane z miejscowości, w której ma siedzibę, do innej nie objętej właściwością miejscowego sądu rejonowego, jeżeli nie podjął czynności przewidzianych w art. 117 § 1 in fine k.p.c.
Ulga z tytułu przebudowy strychu, suszarni, albo przystosowania innego pomieszczenia na cele mieszkalne obejmuje wydatki związane z przebudową na cele mieszkalne pomieszczeń, które z założenia były wybudowane w celach innych niż mieszkaniowe, a nie pomieszczenia będące pomieszczeniami mieszkalnymi. Tym samym wydatki te podlegały odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26
Źródłem uprawnienia leasingobiorcy do władania rzeczą po wygaśnięciu (zakończeniu) umowy leasingu finansowego z opcją zakupu, może być jedynie postanowienie zawarte w takiej umowie.
Nie jest dopuszczalne rozstrzygnięcie o uznaniu orzeczenia sądu zagranicznego na podstawie klauzuli z art. 1146 pkt 5 k.p.c. zamiast na podstawie wiążącej Polskę konwencji międzynarodowej.
Po wejściu w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nadal decyzje wymiarowe w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych czy podatku od towarów i usług winny najpierw określać rozmiary podatku w kwocie różnej od deklarowanej przez podatnika, a dopiero wtórnie, w wykonaniu art. 21 par. 3 Ordynacji podatkowej, wysokość zaległości podatkowej
Ujawnienie nowego dowodu, w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, oznacza wprawdzie obowiązek wydania przez organ administracyjny postanowienia o wznowieniu postępowania na podstawie art. 149 par. 1 Kpa, ale nie oznacza to, samo przez się, przystąpienie do ponownego rozpoznania sprawy. Tylko taki dowód, który nie budzi żadnych wątpliwości oraz który bez względu na zastosowane metody badawcze prowadzi
1. Określenie: „choroba zazwyczaj zagrażająca życiu” nie może być uznane za synonim określenia „choroba realnie zagrażająca życiu”. Słowo: „zazwyczaj” może być uznane za synonim określeń „najczęściej”, „w przeważającej liczbie wypadków” (co oznacza, że mogą być wypadki odmienne), podczas gdy słowo „realnie” nie odnosi się do przeważającej liczby wypadków, lecz do konkretnego, jednostkowego wypadku,
Istnienie okoliczności mogących wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie nie należy do kategorii przesłanek powodujących nieważność z mocy prawa wydanego przezeń orzeczenia.
Adwokat wykonujący zawód indywidualnie, który nabył prawo do zniżki w opłacaniu składki na ubezpieczenie społeczne w 50 procent nie zachowuje uprawnienia do tej ulgi na podstawie art. 63 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. 123 poz. 776/.
Podstawowym celem postępowania kasacyjnego jest ochrona interesu publicznego przez zapewnienie jednolitości wykładni oraz wkład Sądu Najwyższego w rozwój jurysprudencji i prawa pozytywnego.
W sprawie o złożenie oświadczenia woli wydanie wyroku wstępnego jest wyłączone.
Istotą ustalenia obrotu w trybie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest ustalenie podstawy opodatkowania w przeciętnej wysokości, zbliżonej do tej, jaką winien przyjąć podatnik w sytuacji, gdyby na ustalenie ceny sprzedaży nie miały wpływu powiązania rodzinne, a więc w wysokości przeciętnych cen danego
Nie sposób wykluczyć, że w konkretnych okolicznościach urzędy likwidacyjne mogły składać w imieniu właścicieli nieruchomości wnioski o ustanowienie wieczystego użytkowania przez nich gruntu, wymagane przez dekret z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/.
Sformułowanie przepisu art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wyklucza zastosowanie dla porównania innych kategorii niż ceny. Nie stanowią zatem materiału dowodowego dokonywane przez podatnika inne transakcje nawet z podmiotami niepowiązanymi. Materiałem porównawczym muszą być ceny stosowane przez inne podmioty.
1. Procesowa zasada udzielania informacji /i ewentualne niezastosowanie się organu podatkowego do tej zasady/ nie może być traktowana jako swoista klauzula generalna, umożliwiająca organowi podatkowemu odstąpienie od zastosowania materialnoprawnej normy prawa podatkowego. 2. Z żadnego przepisu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ani Kodeksu postępowania
Skoro autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego nabywa z mocy prawa producent /co wynika z art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, to wynagrodzenie współtwórców za stworzenie tego utworu nie może być uznane za przychód z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt
Formy prawne zakończenia kontroli skarbowej przez inspektora kontroli skarbowej są ściśle określone i nie może on w tym zakresie zachowywać się dowolnie, gdy ustalenia inspektora dotyczą podatków w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych - inspektor kontroli skarbowej
Wznowienie przez organ postępowania na podstawie okoliczności, które miały miejsce po wydaniu decyzji, wbrew jednoznacznej treści przepisu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Stwierdzenie, że postanowienie o wznowieniu postępowania jest dotknięte wadą wymienioną w art. 156 par. 1 pkt 2 prowadzi do wniosku, że decyzje wydane w toku wadliwie