Podstawy odpowiedzialności funkcjonariuszy Straży Granicznej za szkody wyrządzone w mieniu, które zostało im powierzone, są unormowane w art. 5 ust. 2 dekretu z dnia 5 października 1955 r. o odpowiedzialności żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej /Dz.U. nr 40 poz. 247 ze zm./. Funkcjonariusz odpowiada za każdą szkodę we wskazanym mieniu, jeżeli nie udowodni, że szkoda wynikła wskutek okoliczności

Nie może budzić wątpliwości, że przepis ust. 6 art. 26 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ ma charakter wyjątku od zasady, że wartością celną towaru jest jego wartość transakcyjna. Wynika to zarówno z systematyki przepisu, jak i wyraźnego zaznaczenia, że organ jest uprawniony do odmiennego określenia wartości celnej towaru tylko wówczas, gdy zakwestionowanie

Z całokształtu unormowania zawartego w ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że decyzje dotyczące tego podatku za 1994 rok, wydane w oparciu o przepis art. 45 ust. 6 tej ustawy, mają charakter decyzji określających.

Skutek w zakresie zmiany podmiotowej po stronie pracodawcy, wynikający z faktu wejścia w prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy przez nowego pracodawcę "następuje w sposób automatyczny i niezależny od woli dotychczasowego i nowego pracodawcy" /por. Kodeks Pracy z komentarzem J.Iwulskiego i W.Sanetry, Wydawnictwo "Librata" 1996 r., str. 75/. A zatem skoro zachowana została ciągłość dotychczasowego

Minister Edukacji Narodowej lub inny właściwy minister sprawuje nadzór państwowy nad uczelniami /art. 31 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym - Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./. Nadzór ten ma jednak wyłącznie charakter tzw. nadzoru prawnego, czyli dotyczy badania zgodności działań organów uczelni z przepisami ustawowymi i statutem uczelni. Do zakresu nadzoru prawnego

Nauczyciel, który zawarł ugodę sądową akceptującą przeniesienie go w stan nieczynny nie może, powołując się na art. 469 KPC, uchylić się od jej skutków prawnych tylko dlatego, że w postępowaniu rentowym okazało się, iż nie spełnia wszystkich warunków wymaganych do nabycia prawa do emerytury.

W procesie o usunięcie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a stanem prawnym rzeczywistym, nie mają zastosowania ograniczenia dowodowe przewidziane w art. 46 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Potwierdzić należy stanowisko, że przewlekłość w rozpoznaniu sprawy nie może być utożsamiana wprost z dopuszczeniem się przez sędziów lub pracowników czynu niedozwolonego i uzasadniać odpowiedzialność Skarbu Państwa.

Nabywcy gruntu uszkodzonego wskutek eksploatacji górniczej nie przysługuje roszczenie z tytułu obniżenia plonów, jeżeli stan gruntu nie uległ pogorszeniu po dacie jego nabycia.

Artykuł 5 k.c. nie może stanowić skutecznej podstawy trwałego pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności.

1. Art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ upoważnia zarząd gminy do zawarcia porozumienia co do odszkodowania za działki gruntu, które przeszły na własność gminy. Jeśli strony nie dojdą do porozumienia, odszkodowanie to ustala się według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości, a zatem

Dokument księgowy powinien zawsze znajdować oparcie w prawidłowych dowodach źródłowych.

Zmiana stanu prawnego nie jest "nową okolicznością" w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, która mogłaby uzasadniać wznowienie postępowania.

Rozstrzygnięcie organów podatkowych /w zakresie prawidłowego określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za dany miesiąc oraz konstytutywnego ustalenia podwyższenia podatku należnego albo zwiększenia podatku należnego/ winno być zawarte w jednej decyzji, ponieważ ostatecznie wpłacie podlega kwota podatku należnego /w tym ustalonego sankcyjnie/ pomniejszona o kwotę podatku naliczonego przy

Rozstrzygnięcia Światowej Organizacji Celnej /poprzednia nazwa Rady Współpracy Celnej w Brukseli/, podjęte na podstawie art. III lit. "d" Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej sporządzonej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. /Dz.U. 1978 nr 11 poz. 43/, mają dla polskich organów celnych charakter wykładni wiążącej.

Postanowienia zakładowego układu zbiorowego pracy podlegają sądowej wykładni przy zastosowaniu wszystkich jej reguł, a nie tylko wykładni językowej.

Zaspokojenie przez pozwanego roszczeń powoda w wykonaniu zawartej między stronami ugody pozasądowej powoduje wygaśnięcie zobowiązania.

Określenie stopnia świadomości pracownika w chwili składania przez niego oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron (art. 82 KC w związku z art. 300 KP) może nastąpić na podstawie innych dowodów niż opinia biegłych (art. 278 § 1 KPC). Takim innym, stosownym dowodem mogą być akta sądowe zawierające orzeczenia oraz opinie lekarskie dotyczące stanu zdrowia psychicznego i fizycznego

Wydanie w postępowaniu karnym wyroku uniewinniającego od zarzutu kradzieży mienia na szkodę pracodawcy po prawomocnym zakończeniu sprawy dotyczącej odpowiedzialności z tytułu niedoboru, nie uzasadnia wznowienia postępowania cywilnego na podstawie art. 403 § 2 i 3 KPC.

Przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach (art. 45 § 1 KP) polega na dopuszczeniu pracownika do wykonywania czynności należących do jego obowiązków przed rozwiązaniem umowy o pracę.

Na postanowienie sądu rejonowego odrzucające spóźnioną skargę na czynności komornika przysługuje zażalenie.

Sąd uznając, że odmowa wyrażenia przez wynajmującego zgody na zawarcie umowy podnajmu lub użyczenia lokalu, nie znajduje uzasadnionej przyczyny, zobowiązuje wynajmującego do wyrażenia takiej zgody, z zastrzeżeniem iż prawomocne orzeczenie sądu zastąpi te zgodę (art. 64 k.c.).