Tylko rachunki zawierające numer rejestracyjny pojazdu mogą zostać ujęte w miesięcznym zestawieniu, które stanowi podstawę wpisu kosztów do księgi. Natomiast rachunki nie spełniające tego wymogu nie mogą znaleźć się w zestawieniu miesięcznym, a tym samym nie obciążają kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Podatnik, przedstawiając rachunki z tytułu używania samochodu, na których brak

Strata poniesiona w okresie zwolnienia podatkowego jest stratą bilansową w znaczeniu ekonomicznym z tytułu ponoszenia ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej, a nie stratą w rozumieniu prawa podatkowego /art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Artykuł 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ stanowi, że u podatników prowadzących księgi rachunkowe /handlowe/ koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane w tym roku, którego dotyczą. Nie ma powodu, aby nie stosować tego przepisu do podatnika, który, mimo obowiązku, ksiąg nie prowadził.

Bezzasadny jest zarzut kasacji naruszenia przez organ rentowy przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, gdyż stosuje on przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

W orzecznictwie sądowym wielokrotnie wskazywano na konieczność posiadania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w dziedzinie ustawowo zastrzeżonej dla określonej kategorii podmiotów, jako warunku korzystania przez nie ze zwolnienia od opłaty skarbowej. Przepis par. 63 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705/ powinien

Przepis par. 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących /Dz.U. nr 65 poz. 278 ze zm./ nie precyzował formy złożenia oświadczenia, a w związku z tym dopuszczalne było złożenie oświadczenia w formie ustnej, pod warunkiem udowodnienia tego faktu przez podatnika.

Środek zaskarżenia, jakim jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, uruchamiany jest w celu doprowadzenia do sytuacji zgodności z prawem, tj. uwolnienia się od skutków niekorzystnej dla podatnika, wydanej na podstawie niekonstytucyjnego przepisu, decyzji organu podatkowego. Skoro tak, Sąd obowiązany jest przyjąć taką interpretację przepisów regulujących zasady wzruszania zaskarżonych decyzji

Podatkowe daniny publiczne i związane z nimi uprawnienia administracyjne nie mogą być przedmiotem obrotu prawnego, chyba że zezwalają na to przepisy prawa publicznego. Sukcesja uprawnień do nadpłaty w podatku od wzrostu wynagrodzeń i związanych z tym roszczeń o zwrot nadpłaty w postępowaniu podatkowym nie jest prawnie dopuszczalna albowiem : nie przewidują jej adekwatne przepisy prawa publicznego

Dochód z gry, który podatnicy uzyskali na terenie Niemiec nie podlegał opodatkowaniu w formie ryczałtu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ gdyż nie był to dochód uzyskany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /zgodnie z art. 19 umowy między PRL a Niemiecką Republiką Federalną podpisaną w dniu 16

Roszczenia nauczyciela akademickiego wynikające z naruszenia przez Ministra Edukacji Narodowej art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) jako roszczenia z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 pkt 1 KPC) podlegają rozpoznaniu przez sąd pracy.

1. Niemożność ścisłego ustalenia wysokości wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych nie uzasadnia oddalenia powództwa. 2. Na podstawie art. 498 KC niedopuszczalne jest potrącenie nienależnie wypłaconej pracownikowi odprawy z art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych

Warunku podania pracownikowi w piśmie o wypowiedzeniu umowy o pracę jego przyczyny (art. 30 § 4 KP) nie może zastąpić ocena pracodawcy, że przyczyna ta - mimo że nie została wskazana - była znana pracownikowi.

1. Stacja Paliw CPN nie jest zakładem, w którym praca - ze względu na technologię produkcji lub konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności - nie może być wstrzymana (art. 132 § 1 i 3 KP). 2. Rozkład czasu pracy przewidziany w art. 132 § 2 KP nie jest obligatoryjny w ruchu ciągłym. Inny rozkład czasu pracy niż przewidziany w tym przepisie może wynikać z przepisów prawa pracy lub postanowień

1. Przyjęcie pracownika spółdzielni pracy w poczet jej członków powoduje rozwiązanie pracowniczego i nawiązanie spółdzielczego stosunku pracy. 2. Członek spółdzielni pracy nie może pozostawać z nią w pracowniczym stosunku pracy.

Obowiązek uzyskania zgody na wypowiedzenie umowy o pracę działaczowi związkowemu (art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) - jako dalej idący - „pochłania” powinność „konsultacji” z zarządem zakładowej organizacji związkowej przewidzianej w art. 38 KP.

Zobowiązanie pracownika do naprawienia szkody powstaje w przypadku uchybienia każdemu z jego obowiązków, a nie tylko obowiązkowi podstawowemu.

Przewidziana w art. 21 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Tekst jednolity: Dz. U. 1990 r. Nr 69 poz. 407) zasada zastępowania z mocy prawa warunków umowy o pracę wynikających z dotychczasowych przepisów dotyczyła tylko warunków, które nie zostały odrębnie określone w umowie o pracę i nie stanowią jedynie przytoczenia (powtórzenia) treści wcześniej

Oddanie przez najemcę lokalu w bezpłatne używanie osobie, z którą najemca pozostaje faktycznie we wspólnym pożyciu, wymaga zgody wynajmującego przewidzianej w art. 14 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. 1998 r. Nr 120 poz. 787 ze zm.).

Brak zgody wszystkich solidarnie odpowiedzialnych stron na ocenę wartości przedmiotu umowy dokonaną przez urząd skarbowy, skutkuje obowiązkiem powołania dowodu z opinii biegłego, stosownie do art. 10 ust. 3 zd. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

W odniesieniu do przepisów o postępowaniu administracyjnym za rażące ich naruszenie należy uważać oczywiste niezastosowanie lub nieprawidłowe zastosowanie zasad ogólnych postępowania, określonych w art. 6-11 Kpa, w stopniu powodującym istotne ograniczenie uprawnień strony w postępowaniu, jak też mającym wpływ na nieprawidłowe zastosowanie prawa materialnego stosownie do dyspozycji przepisu stanowiącego