Z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, jak i z zasady czynnego udziału stron w postępowaniu wynika, że w kwestii określonej przez organ wartości nieruchomości powinny wypowiedzieć się wszystkie strony umowy kupna - sprzedaży.

Naruszenie wynikającej z art. 16 Kpa zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych poprzez ponowne rozpoznanie i rozstrzygnięcie w trybie zwykłym tej samej sprawy pociąga za sobą sankcję nieważności nowej decyzji /art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa/.

Na postanowienie o zabezpieczeniu przysługuje szczególny środek zaskarżenia w postaci zarzutów do organu egzekucyjnego /art. 158 par. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Podstawę zarzutów mogą stanowić wyłącznie okoliczności wskazane w art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Prawidłowa jednak ocena zasadności

Spór dotyczył oceny, czy Spółdzielnia pobrała od członków Spółdzielni od oprocentowania ich udziałów członkowskich zaliczkę, czy podatek zryczałtowany zatem wynagrodzenie ze spółdzielczego stosunku pracy, wypłata z tytułu nadwyżki bilansowej i oprocentowania tej nadwyżki winno skutkować obliczeniem przez zakład pracy i pobraniem zaliczki.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżoną decyzję jeżeli stwierdzi występowanie w sprawie przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zaś jedną z tych przesłanek jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie nie konstytucyjności podstawy prawnej tej decyzji.

Decyzja w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1994, wydana na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ w brzmieniu obowiązującym w roku 1994, jest decyzją deklaratoryjną.

W świetle art. 14 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ podatnik odpowiada tylko za tę część podatku /opłaty skarbowej/, za której niepobranie nie ponosi odpowiedzialności płatnik będący pracownikiem.

Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowo niedopuszczalnej kasacji podlega oddaleniu, gdyż przekroczenie terminu nie pociąga za sobą ujemnych skutków procesowych (art. 168 § 2 KPC).

Dopuszczalna jest, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 ze zm.), konstrukcja ubezpieczenia mienia, przy której bezpośrednim wierzycielem ubezpieczyciela jest ubezpieczający.

W postępowaniu przed sądem polubownym, wyłączenie arbitra lub superarbitra nastąpić może tylko na wniosek strony z tych samych przyczyn, które uzasadniają wyłączenie sędziego (art. 48, 49 k.p.c.).

W sprawie samochodów objętych gwarancją istnieją dwa niezależne od siebie stosunki zobowiązaniowe, jeden łączący producenta samochodów z dealerem, a drugi łączący sprzedawcę z nabywcą samochodu. Pierwsza z tych umów nie jest więc umową gwarancyjną, na podstawie której producent samochodów udziela gwarancji ostatecznemu nabywcy samochodu, lecz winna być traktowana jako umowa stałego zlecenia odpłatnego

Wyrażona w art. 6 Kpa zasada praworządności oznacza, między innymi, że administracyjnoprawna ingerencja organów administracji publicznej w działania obywateli jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy prawo ingerencję taką przewiduje. Z chwilą gdy stan faktyczny wskazuje, iż podstawa taka nie istniała bądź ustała, wszczęte postępowanie administracyjne staje się bezprzedmiotowe, ustają też powody dokonywania

Naruszenie przez podatnika obowiązku wynikającego z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powoduje, że na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy traci on prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie towarów i usług tylko w stosunku do tej części obrotu, która podlega ewidencjonowaniu z zastosowaniem

1. Każde roboty remontowe wpływające na zmianę wyglądu obiektu w odniesieniu do otaczającej zabudowy będą wymagały pozwolenia na budowę, skoro zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązkiem właściciela lub zarządcy jest utrzymanie obiektu w należytym stanie technicznym i estetycznym. Dopiero po przekroczeniu zakresu prac remontowych objętych

Na postanowienie o zmianie zarządcy wydane na podstawie art. 931 § 2 w zw. z art. 615 k.p.c. przysługuje zażalenie.

1. Nie przerywa biegu zasiedzenia wszczęcie administracyjnego postępowania o uregulowanie własności gospodarstw rolnych, jeżeli organ administracyjny nie był właściwy do rozpoznania sprawy ze względu na nierolniczy charakter nieruchomości (art. 123 § 1 pkt 1 k.c. w związku z art. 175 k.c.). 2. Niewezwanie do udziału w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia wszystkich zainteresowanych stanowi tylko uchybienie

1. Organ, który wydał decyzję określoną w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ ma obowiązek przeniesienia tej decyzji na innego inwestora, jeżeli dotychczasowy wyraża na to zgodę, zaś nowy inwestor przyjmuje warunki zawarte w pozwoleniu na budowę i wykaże się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. 2. Dotychczasowy inwestor zobowiązany

Jeżeli - w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89/ - opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wykonywanych w kraju, w drodze spadku lub darowizny, przez osoby fizyczne, to nie wchodzi w grę opodatkowanie tym podatkiem umowy renty /art. 903 Kc/. Bez znaczenia jest przy tym,

W świetle treści art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i nawiązania w art. 51 ust. 1 tej ustawy do tegoż art. 50 Prawa budowlanego, przyjąć należy, że wskazane przepisy odnoszą się do robót budowlanych "w toku" to jest do robót budowlanych prowadzonych przez danego inwestora w dacie wszczęcia postępowania administracyjnego na podstawie art. 50 Prawa budowlanego

Okres niezdolności do pracy stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim wlicza się do okresu zasiłkowego, choćby pracownik w czasie zwolnienia faktycznie wykonywał pracę. O dacie powstania niezdolności do pracy decyduje dzień określony w zwolnieniu lekarskim jako termin jej wystąpienia, a nie faktycznie zaprzestanie wykonywania pracy przez pracownika.