Przepisy art. 86, art. 86a i art. 86b ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ zostały oparte na konstrukcji przesłanek obiektywnych-skutkowych, których istnienie warunkuje w sposób bezwzględny określona w tych przepisach konsekwencja, niezależnie od braku po stronie danej jednostki organizacyjnej, ponoszącej opłaty za gospodarcze korzystanie

Główny księgowy spółki nie jest płatnikiem w rozumieniu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Żaden z obowiązujących przepisów nie czyni głównego księgowego płatnikiem podatku od towarów i usług, a więc cała odpowiedzialność za niepobieranie i nieodprowadzanie podatku spoczywa na spółce.

Wnioskodawca, wskazujący dla ustalenia podstawy wymiaru emerytury wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia w więcej niż jednym zakładzie pracy, obowiązany jest wykazać, że łączny wymiar czasu pracy nie przekroczył wymiaru obowiązującego w danym zawodzie albo że wynagrodzenie łączne było uzyskiwane przez okres nie krótszy niż kolejne 5 lat kalendarzowych (art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 października

W stanie prawnym obowiązującym w 1993 r., kiedy nie obowiązywał jeszcze przepis art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /dodany ustawą z dnia 9 grudnia 1993 r. - Dz.U. nr 129 poz. 599/, podatnik nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w rachunku uproszczonym, z tym że podstawa braku tego uprawnienia

Fakt, że na żaglu umieszczono logo (...) jest niewystarczający do przyjęcia, że ma ono cechy reklamy, skoro logo to nie jest prawnie zastrzeżone dla spółki, a więc nie dotyczy tylko tej jednostki, ani też nie dostarcza widzowi żadnych istotnych informacji o firmie np. o jej adresie i zakresie działalności.

Jakkolwiek istotnie brak jest przepisów nakazujących stronom umowy sprawdzania dla celów podatkowych wiarygodności kontrahenta, to jednak ryzyko wynikające z zawierania transakcji z tzw. nieistniejącym podmiotem gospodarczym, bez wątpienia obciąża podatnika, który zamierza skorzystać z uprawnienia określonego w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Zgodnie z zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 listopada 1995 r. w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych /M.P. nr 58 poz. 641/ zaniechanie ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskanych z tytułu rent lub emerytur może dotyczyć wyłącznie osób, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w okresie wojny 1939-1945 r. lub eksplozji pozostałych

Inwestycja w postaci kurnika na 6.000 kur nie jest, zgodnie z treścią par. 2 i par. 3 pkt 1a rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1995 r. w sprawie określenia rodzaju inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz ocen oddziaływania na środowisko /Dz.U. nr 52 poz. 284/, zaliczana do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska

Oświadczenie podatnika o zamiarze zbycia lokalu lub budynku nabytego w drodze spadku lub darowizny, w warunkach określonych w art. 16 ust. 8 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm. ; obecnie tekst jednolity: Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, spełnia przesłankę uzyskania ulgi podatkowej wymienionej w art. 16 ust. 2 pkt 5 tej ustawy.

Wyłączenie zaniechania poboru podatku od towarów usług, określone w par. 3 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów usług od zakładów pracy chronionej /M.P. z 1995 nr 2 poz. 27/, dotyczy zakładów pracy chronionej będących podmiotami, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów usług oraz o podatku

W 1994 r. warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych /art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie było przekazanie środków pieniężnych stanowiących równowartość tych odpisów na odrębny rachunek bankowy, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 4 marca 1994 r.

Nie wskazanie w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości wydanej na podstawie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. nr 17 poz. 70/ zaistnienia przesłanki określonej w art. 3 ust. 2 tej ustawy, tj. wystąpienia uzasadnionego interesu społecznego lub państwowego w razie wywłaszczania na rzecz organizacji spółdzielczej - stanowi podstawę stwierdzenia nieważności

Stwierdzenie, że uchwała o wyznaczeniu terenów budownictwa jednorodzinnego po jej podjęciu przez właściwy organ nie została opublikowana w sposób prawem przewidziany, powoduje, iż należy uznać, że nie uzyskała ona mocy prawnej, co powoduje stan taki, jak gdyby w ogóle nie została wydana. Tym samym nie można przypisywać skutków prawnych uchwale o zatwierdzeniu planu zagospodarowania terenu pod budownictwo

W przeciwieństwie do strony w postępowaniu administracyjnym, toczącym się w trybie przepisów Kpa, wnoszący zarzut do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego musi się wykazać nie tylko indywidualnym interesem prawnym lub uprawnieniem, ale także naruszeniem tego interesu lub uprawnienia. Obowiązek uwzględnienia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powstaje

Brak wystąpienia organu administracji o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego oraz niezawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia tego sporu powoduje uwzględnienie przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi na bezczynność tego organu.

Przewodniczący Rady, ze względu na pełnioną funkcję, powinien być uznany za osobę upoważnioną do odbioru pism adresowanych do Rady Miasta Zapoznanie z treścią pisma innych organów Rady, Prezydenta Miasta oraz zainteresowanych jednostek Urzędu Miasta powinno wynikać z właściwej organizacji wewnętrznej obiegu informacji w gminie. Nieprawidłowości tego obiegu nie mogą pociągać za sobą uznania doręczenia

Jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy, nie spełnione w terminie, może być waloryzowane na podstawie art. 3581 § 3 KC w związku z art. 300 KP.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą wydania towaru. Jeżeli sprzedaż towaru powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury /nie później niż w 7 dni od wydania towaru/.

Jakkolwiek ulga podatkowa przewidziana w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 1997 r. przysługuje od momentu ponoszenia wydatków na budowę własnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem, to by mogła

1. Trudno żądać istnienia bezpośredniego związku między wydatkami poniesionymi w 1994 r. na zakup dzienników promulgacyjnych a przychodem, jednakże niewątpliwie istnieje taki związek między tym wydatkiem, a prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą, w tym budowlano-remontową, oraz wypożyczaniem kaset czy świadczeniem usług. Istnienie takiego związku między wydatkiem a przychodem jest w świetle

Okoliczność, że inwalidztwo z tytułu wypadku przy pracy było czasowe i został wyznaczony termin badania kontrolnego nie ma prawnego znaczenia dla biegu terminu przedawnienia roszczeń uzupełniających.

Jeżeli spółdzielczy lokal mieszkalny został uzyskany przy wykorzystaniu pomocy finansowej Ministerstwa Obrony Narodowej, osoby zajmujące ten lokal nie są uprawnione do otrzymania równoważnika mieszkaniowego, przewidzianego przepisami ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433/. Nie ma przy tym istotnego znaczenia, czy skarżący mieszka

Wytoczony w ramach podstawy z art. 393 pkt 2 k.p.c. zarzut wadliwej oceny dowodów może być postawiony sądowi drugiej instancji także wtedy, gdy nie prowadził on dowodów we własnym zakresie.