Pieniądze, jako środek płatniczy, nie mogą być przedmiotem umowy użyczenia (art. 710 k.c.).
Skierowanie decyzji i łączne obciążenie skarżących należnościami celnymi za samochód złożony z zaimportowanych przez nich części nie jest uzasadnione, stanowi bowiem "przypisanie" dwóch importerów do jednego "składaka", sprowadzonego z zagranicy. W takiej sytuacji Sąd uznał, iż zaskarżone decyzje zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
Kuchenka mikrofalowa oraz frytkownica wykorzystywane były dla potrzeb pracowników i podatnika. Skarżąca powołując się ogólnie na to, iż przedmioty te stanowiły wyposażenie miejsca pracy i służyły celom socjalnym, nie wskazała jednak konkretnego aktu /układu zbiorowego pracy tub innych aktów prawnych/, z którego wynikałby obowiązek wyposażenia miejsca pracy w tego typu urządzenia. W tej sytuacji trafne
Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjęcia, że kosztem faktycznie poniesionym przez skarżącego była jedynie należność za piwo, nie zaś - jak wynika to z faktury eksportera - łączna należność za piwo i opakowanie /butelki/. Okoliczność ta w szczególności nie wynika z kontraktu pomiędzy eksportującą firmą a importerem. Nie wynika z niego również, aby butelki miały być w ogóle zwracane
Dla przesądzenia, czy mamy do czynienia z importem towarów czy też importem usług, należało przede wszystkim ustalić czy leasing jest usługą czy też nie. Do tego niezbędne było odwołanie się do ustawowej definicji usługi zawartej w art. 4 pkt 2 cyt. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a za jej pośrednictwem do Klasyfikacji
Treść art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ określającego obowiązek zgłoszenia do odprawy celnej przez podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą towarów będących przedmiotem tego obrotu, wskazuje na indywidualny charakter tego obowiązku, ograniczonego do ściśle oznaczonej osoby. Z tych to względów skierowanie przedmiotowych decyzji
Eksponowana przez skarżącą okoliczność, że towar z Hongkongu nadany został do Hamburga, a następnie dostarczony do granic państwa polskiego przez podmioty, z którymi Zakłady "E." zawarły umowę z 20 czerwca 1992 r., nie zmienia faktu, że koszty, o których stanowi art. 25 ust. 1 pkt 1 Prawa celnego, stanowiły element wartości transakcyjnej towaru. Umowa z 20 czerwca 1992 r., zawarta pomiędzy Zakładami
1. Wśród czynności cywilnoprawnych wymienionych w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie została wymieniona umowa pożyczki zawieranej w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej. 2. Spółka prawa handlowego działająca bez zezwolenia Prezesa NBP, zgodnie z art. 11 ust. 5 i art. 11[1] ustawy z dnia 31 stycznia
Nawet powstanie nadpłaty z winy podatnika nie wyłącza oprocentowania nadpłaty.
W przypadku dokonania zmiany formy prowadzonej przez osobę fizyczną działalności gospodarczej w spółkę cywilną lub spółkę prawa handlowego powstaje nowy podmiot gospodarczy będący podmiotem VAT, a dotychczasowy podmiot i jego działalność ulegają likwidacji.
1. Wśród czynności cywilnoprawnych wymienionych w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie została wymieniona umowa pożyczki zawieranej w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej. 2. Spółka prawa handlowego działająca bez zezwolenia Prezesa NBP, zgodnie z art. 11 ust. 5 i art. 11[1] ustawy z dnia 31 stycznia
Uchylenie ostatecznej decyzji administracyjnej przez organ I instancji bez zachowania odpowiedniego trybu stanowi rażące naruszenie prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. Brak reakcji w tym zakresie organu odwoławczego, a nadto uchylenie w części i przekazanie sprawy do rozpatrzenia przez inny organ I instancji również stanowi rażące naruszenie prawa.
1. Przepis § 151 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników (Dz.U. Nr 10, poz. 52 ze zm.) nie ma zastosowania przy wykonywaniu orzeczeń nakazujących opróżnienie i wydanie lokalu mieszkalnego po zakończeniu użyczenia. 2. W postępowaniu tym stosuje się w drodze analogii okresowe ograniczenia możliwości przeprowadzenia eksmisji, przewidziane w
Dla określenia wartości przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego miarodajna jest wyłącznie wartość przedmiotu podlegającego rzeczywistemu rozpoznaniu i rozstrzygnięciu (postanowienie SN z 9 stycznia 1998 r., I CZ 211/97 - nie publ.). Nie ma natomiast znaczenia okoliczność, że wyrok zapadł w sprawie, w której sąd nie był związany wysokością żądania.
Tylko bezpłatność jako istota danej czynności, np. umowy użyczenia, kwalifikuje usługę do czynności nie podlegających opodatkowaniu, natomiast usługa transportowa jest czynnością, od której może być pobierana należność lub też nie, nie zmienia to jednak charakteru tej usługi jako odpłatnej i podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W sytuacji zatem, gdy skarżący był podatnikiem podatku
Organy celne przyjęły wykładnię pozostawiającą analizowany przepis jako martwą literę prawa, gdyż trudno jest obecnie stwierdzić, że istnieją towary pozbawione wartości handlowej, których nie można by sprzedać w warunkach normalnego obrotu towarowego. Przy tej wykładni przepis ten w ogóle nie mógłby być zastosowany. Wydaje się, że nie taki był cel jego wprowadzenia w życie, tym bardziej że przesłanka
Skoro więc przepis ten nie każde mienie zwalnia od cła, ale tylko takie, które osobie przesiedlającej się za granicą służyło m.in. do użytku zawodowego, to znaczy, że ten warunek musi zawsze zaistnieć. Nie służy do użytku zawodowego samochód, który nie jest zarejestrowany i którym legalnie, czyli zgodnie z panującym w danym kraju porządkiem prawnym, nie wolno się poruszać.
Nie narusza słusznego interesu pracownika cofnięcie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu kasacji w sprawie o przywrócenie do pracy, jeżeli przyczyną rozwiązania stosunku pracy była niezdolność pracownika do pracy trwająca dłużej niż okres pobierania zasiłku chorobowego, a po rozwiązaniu stosunku pracy pracodawca zatrudnił pracownika na innym stanowisku na czas potrzebny do uzupełnienia stażu pracy