Przepis art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania, jeżeli stronami postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /skarżącym i organem, który wydał zaskarżony akt/ są organy administracji reprezentujące Skarb Państwa.

Zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji decyzję koncesyjną wydaje przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Wydanie decyzji jest uzależnione - zgodnie z art. 37 ust. 3 ustawy o radiofonii i telewizji - od porozumienia z Ministrem Łączności w zakresie warunków technicznych związanych z wykonywaniem koncesji /art. 37 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy/. Zajęcie

1. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji publikując na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34 ze zm./ listę wnioskodawców ubiegających się o koncesję, nie ogranicza się do wykazu podmiotów, które złożyły wnioski; informuje również o ich żądaniach, czyli stacjach nadawczych albo częstotliwościach lub kanałach, o które

Stosownie do art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd uchyli nie tylko zaskarżone decyzje organów obu instancji, ale i poprzedzającą ją decyzję Wojewody, wydaną w wadliwie wznowionym postępowaniu, gdyż jest to niezbędne dla końcowego właściwego załatwienia sprawy.

Jeżeli przed organem administracji, choćby tym samym, toczy się z udziałem pełnomocnika więcej niż jedno postępowanie tej samej strony, w aktach każdej sprawy powinien się znajdować oryginał pełnomocnictwa /art. 33 par. 2 i 3 Kpa/.

Wymaganie oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej (art. 3933 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.) nie ma zastosowania w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku.

Zabudowania stanowiące dotychczas części składowe gruntu będącego mieniem ogólnonarodowym /państwowym/ stały się, w wyniku uwłaszczenia, odrębnym od gruntu przedmiotem własności przysługującej tylko przedsiębiorstwu, tracą więc status mienia ogólnonarodowego /państwowego/ i nie mogą stanowić przedmiotu przekazania na podstawie o art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające

Zasada jednopodmiotowości spółdzielczego prawa do lokalu, wynikająca z art. 215 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288/, nie obowiązuje od chwili śmierci członka spółdzielni do chwili działu spadku po nim.

1. Uchylenie decyzji I instancji w całości i orzeczenie co istoty sprawy nie oznacza wcale, że organ odwoławczy w całości kwestionuje ustalenia i wyrażone w uzasadnieniu uchylonej decyzji poglądy organu I instancji; organ odwoławczy powinien odnieść się do nich w uzasadnieniu swojej decyzji, a nie w jej rozstrzygnięciu. 2. W stanie prawnym sprzed 1 stycznia 1998 r. nie było podstawy prawnej do wydawania

Postępowanie organów podatkowych uzależniające wysokość wymiaru zobowiązania podatkowego od daty dokonania wykładni przepisu prawa podatkowego stanowi naruszenie konstytucyjnych zasad państwa prawnego /art. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz.U. nr 78 poz. 483/.

1. Rozstrzygnięcie decyzji wydanej na podstawie art. 10 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; od 1 kwietnia, po nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. - Dz.U. nr 137 poz. 640 - tylko ust. 2, ust. 2a skreślono/ powinno się ograniczać wyłącznie do podania kwoty zwrotu różnicy podatku, natomiast

1. Istnienie sprzeczności poszczególnych składników działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika, ma miejsce wtedy, gdy dotyczy składników faktycznie występujących w danej działalności np. wynika z ksiąg czy też dokumentacji źródłowej, a nie z danych wynikających z metody szacunkowej. 2. Ustalenie wartości nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania powinno obejmować ściśle określone

Ekwiwalent otrzymany po przejściu na emeryturę za rezygnację z kwatery, której przydział nastąpił w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej nie jest świadczeniem rzeczowym w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Jest to świadczenie pieniężne z tytułu łączącego uprzednio emeryta stosunku służbowego

Jeżeli realizacja jakiegoś obiektu budowlanego wymaga uprzedniego udzielenia pozwolenia na budowę, a pozwolenie na budowę precyzuje zarówno sposób usytuowania danego obiektu, jak i warunki techniczne, jakie musi spełniać ten obiekt, to każde samowolne odstępstwo inwestora od warunków określonych w pozwoleniu na budowę jest naruszeniem przepisów budowlanych /art. 28 i nast. ustawy z dnia 7 lipca 1994

Artykuł 218 § 3 Prawa spółdzielczego, w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., nie wykluczał możliwości zaliczania na wkład budowlany - w związku z przekształceniem prawa do lokalu spółdzielczego - spłaconych przez członka spółdzielni rat kredytu.

Wątpliwości co do charaktery gry losowej albo zakładu wzajemnego rozstrzyga się decyzją administracyjną, wydaną na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650/, a nie decyzją w sprawie zatwierdzenia regulaminu takiej gry /art. 13 ust. 2 ustawy/.

1. Podatniczka niewątpliwie poniosła wydatek, którego uzasadnieniem było skorzystanie z fachowej pomocy w celu "obrony" przed niezasadnym roszczeniem, jednakże nie można podzielić poglądu, iż celem tego wydatku było osiągnięcie przychodu przez uzyskanie zwrotu poniesionego wydatku, bo koszty procesu są kosztami faktycznie poniesionymi /od których nie są zasądzone odsetki/, zaś przychód jest - co do

Zamontowanie w sklepie sufitu podwieszanego wraz z zainstalowanym w nim oświetleniem halogenowym nie stanowi zwykłego remontu tegoż pomieszczenia, a jest ulepszeniem lokalu, gdyż tego rodzaju sufit i oświetlenie niewątpliwie podnoszą stan techniczny i użytkowy sklepu. Zgodnie zatem z regulacją art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U

Incydentalne postanowienie wydane przez organ odwoławczy /zlecenie organowi I instancji przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w określonym zakresie/ nie należy do żadnej grupy postanowień, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Stwierdzenie, że na prowadzenie robót budowlanych uzyskano zezwolenie konserwatora zabytków, a wobec tego były one legalne, nie odpowiada treści art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, w którym to przepisie wyraźnie wskazuje się na obowiązek uzyskania przez inwestora wymaganych przez przepisy szczególne uzgodnień, pozwoleń lub opinii innych organów

1. Ostateczna decyzja administracyjna nakazująca rozbiórkę zrealizowanej samowolnie części obiektu budowlanego czyni bezprzedmiotowym żądanie strony udzielenia pozwolenia na dokończenie budowy, zaś ostateczne orzeczenie o braku podstaw do wydania nakazu rozbiórki otwiera stronie drogę do skutecznego ubiegania się o wydania pozwolenia na dokończenie budowy. 2. Ostateczne orzeczenie o braku podstaw do