Rozliczanie kosztów używania samochodów osobowych do celów prowadzonej działalności gospodarczej jest szczegółowo unormowane w art. 23 ust. 1 pkt 36 i 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Tymczasem podatnik nieprawidłowo potraktował jako koszty uzyskania przychodu zakupy części zamiennych wyposażenia kabiny, ubezpieczenia i przeglądów

Z uwagi na to, że akt notarialny został sporządzony za granicą organy administracji państwowej trafnie uznały, że skuteczność przeniesienia na podstawie tego aktu notarialnego prawa własności powinna zostać oceniona przez właściwy sąd powszechny. Organy administracji państwowej nie są bowiem powołane do takiej oceny aktów notarialnych zarówno w świetle przepisów Kodeksu cywilnego, jak i międzynarodowego

Zgodnie z postanowieniem art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatek od towarów i usług ma charakter podatku miesięcznego, co nakłada na organ podatkowy obowiązek wydawania odrębnych decyzji podatkowych w odniesieniu do określenia bądź ustalenia podatku za poszczególne miesiące, przy czym decyzje te winny odpowiadać

Sprzedaż samochodu objętego koncesją stanowi podstawę obligatoryjnego cofnięcia koncesji.

Na podstawie pkt I.6. wyjaśnień wstępnych do Klasyfikacji Obiektów Budowlanych łóżko jest odrębną jednostką miary obiektów budowlanych tak jak mieszkanie czy izba, ale w oparciu o powyższe nie można przyjąć, że łóżka szpitalne stanowiące przedmiot usługi wykonywanej przez skarżącą są częścią składową budynku szpitala, tak jak np. izba. W pkt 6 wyjaśnień wymieniono jednostki miary obiektów budowlanych

Z uwagi na treść planu zagospodarowania przestrzennego nie sposób przyjąć, jako podstawy orzeczenia rozbiórki, sprzeczności budowy z postanowieniami planu zagospodarowania przestrzennego, tj. art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Stąd też podstawę jej orzeczenia mógł stanowić jedynie art. 37 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy.

W przepisach normujących postępowanie apelacyjne brak jest podstaw do przyjęcia, że sąd drugiej instancji władny jest zmienić ustalenia faktyczne stanowiące podstawę wydania wyroku sądu pierwszej instancji bez przeprowadzenia dalszego postępowania dowodowego uzasadniającego odmienne, samodzielne ustalenia.

1. Objęcie zatwierdzonym układem wierzytelności z tytułu zaliczki na koszty postępowania egzekucyjnego wyłącza stosowanie art. 770 kpc jedynie w odniesieniu do zwrotu wierzycielowi poniesionych przez niego kosztów. 2. Umorzenie postępowania egzekucyjnego stosownie do art. 70 § 3 prawa o postępowaniu układowym wymaga wydania postanowienia przez komornika.

Błędne pouczenie przez organ administracji o przysługującym stronie sposobie i terminie złożenia skargi nie przedłuża ustawowego terminu przewidzianego w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Może ono natomiast stanowić podstawę do przywrócenia terminu wniesienia skargi.

Nie można w postępowaniu o zmianę danych w ewidencji gruntów samodzielnie ustalać i rozstrzygać o prawidłowości tytułów własności /aktów notarialnych, aktów własności ziemi, prawomocnych orzeczeń sądowych, ostatecznych decyzji administracyjnych/, które były podstawą dokonania wpisów w ewidencji.

Podatnik jest zobowiązany prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów prawidłowo, zarówno pod względem formalnym /niewadliwie/, jak i materialnym /rzetelnie/. Księga jest prawidłowa pod względem materialnym, jeżeli jest prowadzona zgodnie ze stanem rzeczywistym.

Stosownie do przepisów art. 149 par. 2 i art. 151 Kpa w takim postępowaniu rozstrzyganie ponowne o istocie sprawy może nastąpić dopiero wówczas, gdy w jego toku stwierdzone zostanie istnienie podstaw do uchylenia decyzji dotychczasowej, określonych w art. 145 par. 1 Kpa.

Przy błędnym sklasyfikowaniu gruntów istnieje możliwość zmiany wadliwej decyzji w trybie art. 155 Kpa.

Uprawnienie rady nadzorczej spółki z o.o. do zawarcia umowy o pracę z członkiem zarządu nie jest uzależnione od uprzedniej uchwały wspólników (art. 203 KH).

Pozostanie pracownika w sądzie jako świadka po złożeniu zeznań na żądanie pełnomocnika procesowego w celu złożenia uzupełniających zeznań lub konfrontacji z innymi świadkami jest okolicznością usprawiedliwiającą jego nieobecność w zakładzie pracy w związku z wezwaniem do sądu, a tym samym wyłączającą przypisanie mu winy i stosowanie wobec niego kary porządkowej (art. 108 i art. 111 kp).

Kasacja nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji wydanego po rozpoznaniu zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji w sprawie odtworzenia zaginionych lub zniszczonych akt.

Art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest przepisem szczególnym w odniesieniu do przepisu art. 19 tej ustawy.

Decyzja rozstrzygająca co do istoty sprawę, w której decyzją ostateczną postępowanie umorzono, jest nieważna /art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa/.

Wykreślenie wpisu o rejestracji rozprowadzania programów w sieciach kablowych z powodu utraty przez operatora uprawnień do używania urządzeń nadawczych i sieci telekomunikacyjnych, o którym mowa w art. 45 ust. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34 ze zm./, następuje w drodze decyzji administracyjnej Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji

1. Wyjaśnienie podstawy prawnej w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji polega na ocenie wszystkich istotnych zarzutów prawnych podniesionych w apelacji (art. 328 § 2 w związku z art. 391 KPC). 2. Wypowiedzenie pracownikowi warunków umowy o pracę jest dokonane w momencie, w którym doszło ono do niego w sposób pozwalający zapoznać się z treścią oświadczenia pracodawcy, choćby pracownik odmówił