Wykładnia art. 298 kodeksu handlowego musi uwzględniać jego funkcję, polegającą na ochronie wierzycieli, a także regulację kontroli poziomu zasobów majątkowych spółki z o.o. oraz regulację prawnego statusu członka zarządu tej spółki.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik ma obowiązek prowadzić ewidencję zawierającą kwoty określone w art. 20, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającego podatek należny oraz kwoty podlegające opłacie

Gdy sprzedaż nie miała miejsca, podmiot występujący w umowie jako "nabywca" nie uzyskuje prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

Wody podziemne, w odróżnieniu od wód powierzchniowych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, zawsze stanowią własność Państwa, bez względu na to, czyją własność stanowi grunt; ma do nich zastosowanie art. 56 ust. 1 tej ustawy.

Przerobienie dokumentu, o jakim mowa w art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c., polega na nadaniu mu innej, niż pierwotna, treści, tj. wpisaniu w jej miejsce innej lub poprawienia istniejącej. Przyczyny wznowienia wskazane w art. 403 k.p.c. mają charakter względny, wykazania wymaga więc także, że zachodzi związek przyczynowy między powołaną podstawą wznowienia i treścią orzeczenia.

Adwokat wpisany na listę adwokatów zgodnie z art. 68 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, któremu Okręgowa Rada Adwokacka wskazała siedzibę wykonywania zawodu, ma prawo żądać od organów adwokatury takiego działania, które umożliwi mu realizacje uprawnień adwokackich.

Niewpisywanie faktur sprzedaży nie jest zwykłym naruszeniem obowiązków określonych w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i oznacza, że ewidencja nie może stać się wyłączną podstawą do określenia podstawy opodatkowania, gdyż nie w pełni oddaje wielkość obrotu. Sytuacja ta uzasadnia zastosowanie art. 27 ust

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254 ze zm.) uchylił wymienione w art. 9 ust. 2 tej ustawy przepisy innych ustaw jedynie w takim zakresie, w jakim przepisy te normowały dotychczas sprawy uprawnień do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego

Najemcy opłacającemu czynsz wolny przysługuje, z mocy art. 24 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 ze zm.), prawo kwestionowaniapodwyżki tego czynszu w postępowaniu sądowym.

Przepis art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania do sytuacji, w których właściwy organ wydał decyzję na podstawie art. 68 pkt 1, a zobowiązanym do opróżnienia budynku /lokalu/ jest jedynie jego właściciel.

Z uwagi na unormowania: art. 3 in initio, art. 2 par. 1 pkt 1 in initio ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, art. 5 ust. 1 i 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, a także art. 1 par. 1 pkt 1, art. 104 par. 1 i 2, art. 109 par. 1, art. 110 par. 1 i art. 130

Przez udzielenie poręczenia wekslowego nawiązuje się stosunek wekslowy między poręczycielem a remitentem, poręczyciela natomiast z poręczonym łączy stosunek cywilnoprawny, w ramach którego dojść może do rozliczeń.

Dopuszczalne jest zawarcie umowy sprzedaży własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu z zastrzeżeniem, że umowa ta będzie jedynie sprzedawcę zobowiązywać do przeniesienia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu nie kupującego.

Przy rozstrzyganiu, czy dana czynność prawna należy, czy też nie należy do zwykłych czynności spółki cywilnej, trzeba mieć na względzie okoliczności konkretnego przypadku, a w szczególności cel i determinowany nim rodzaj działalności spółki, przynależność ocenianej czynności do tego rodzaju działalności oraz jej doniosłość z punktu widzenia rozmiaru tej działalności.

Odprawa celna czasowa jest odprawą celną szczególnego rodzaju, w której organ celny nie orzeka o wymiarze należności celnych, lecz w myśl art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ w kwestii zabezpieczenia majątkowego. Skoro więc odprawa czasowa, jest odprawą szczególnego rodzaju, której przedmiotem nie jest rozstrzygnięcie w zakresie wymiaru należności

1. Brak jest przepisów zabraniających biegłym rewidentom prowadzenia działalności gospodarczej, w tym również prowadzenia biur księgowych świadczących usługi w zakresie badania bilansów. 2. Ewidencja dla celów składek na rzecz samorządowej organizacji zawodowej rewidentów nie może być uznana za ewidencję VAT, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług

Gdy po wydaniu decyzji o wymiarze cła, w wyniku ujawnionych wad jakościowych towaru sprzedawca obniży wartość celną towaru, to przepisy art. 23 ust. 1 i art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 74 poz. 312 ze zm./ nie stoją na przeszkodzie w uwzględnieniu tego faktu w trybie postępowania odwoławczego lub postępowania prowadzonego w trybie nadzwyczajnym.