Ani czynności udziału w zawarciu aktu notarialnego ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, ani czynności negocjacyjne poprzedzające zawarcie takiej umowy nie są czynnościami z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i nie podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu

Pożyczki udzielane przez spółkę prawa handlowego nie będącą bankiem, prowadzącą w 1992 r. działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek bez zezwolenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego, nie podlegały zwolnieniu od opłaty skarbowej.

Dopuszczalność potrącenia wierzytelności powstałych po ogłoszeniu upadłości w stosunku do jednego z wierzycieli powinna być oceniana według art. 498-505 k.c., a nie według art. 34-37 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.).

Współmałżonek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie ma legitymacji do wystąpienia z wnioskiem o wykreślenie współmałżonka z ewidencji działalności gospodarczej.

1. Już sam fakt założenia domniemania /a nie pewności/ fikcyjności spornego rachunku przemawiał za uwzględnieniem wniosku dowodowego w przedmiocie zeznań świadka, to jest zgodnie z art. 78 par. 1 Kpa nakazującym uwzględnienie żądania strony dotyczącego przeprowadzenia dowodu, jeżeli jego przedmiotem jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy. 2. Zastosowanie wobec wspólników spółki cywilnej formy

Organy podatkowe nie mogą przy klasyfikowaniu kosztów kierować się kryteriami pozaustawowymi, ingerującymi w istotę podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej. Wątpliwość organów podatkowych, czy zakres kosztów, które ponosi Spółka, jest dopuszczalny na podstawie umowy użyczenia i czy umowa zawarta przez strony nie jest w istocie umową najmu lub podnajmu, nie podważa jednak faktu, iż poniesione

1. W par. 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 16 czerwca 1993 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów i usług od zakładów pracy chronionej /M.P. nr 32 poz. 330/ ustanowiono generalny przywilej podatkowy polegający na zaniechaniu poboru przypadającego od zakładów pracy chronionej podatku od towarów i usług w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym w rozumieniu

Zaskarżenie kasacją orzeczenia sądu II instancji nie może opierać się na zarzutach dotyczących uchybień sądu I instancji. Te bowiem podlegają kontroli instancyjnej. Jeśli więc Sąd Najwyższy ocenia prawidłowość orzeczenia sądu II instancji (art. 392 k.p.c.), to konieczne jest rozróżnianie podstawy działania tego sądu. Jeśli zatem orzeczenie sądu I instancji było wydane przed dniem 1 lipca 1996 r., to

1. Jeżeli podatnik nie dopełnił obowiązku w przedmiocie zawiadomienia urzędu skarbowego o okolicznościach rzutujących na wysokość podatku lub powodujących utratę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej, nie może skutecznie twierdzić, że opłacał podatek dochodowy w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr

1. Żadne przepisy nie wprowadzają wymagania poświadczenia delegacji przez jednostkę, w której pracownik załatwił sprawy swojej firmy. 2. Nie można utożsamiać delegacji służbowej z ewidencją przebiegu pojazdów.

1. Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję prezesa Narodowego Banku Polskiego wydana w pierwszej instancji poprzedzona być musi wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w art. 127 par. 3 Kpa. 2. Niewyczerpanie tego trybu postępowania powoduje odrzucenie skargi na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz.

Na postanowienie prokuratora o zarządzeniu na podstawie art. 208 kpk zatrzymania i przymusowego doprowadzenia osoby podejrzanej przysługuje zażalenie do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki – do innego sądu rejonowego.

Zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ okresem obliczeniowym w polskim podatku od towarów i usług /poza importem towarów/ jest miesiąc. Organ podatkowy zatem, jeżeli określa zobowiązanie w tym podatku w innej wysokości, niż to wynika z miesięcznej deklaracji podatnika - winien to określać odrębną decyzją

Jak długo istnieje ostateczna decyzja w przedmiocie wymiaru określonych należności pobieranych przy wprowadzaniu towaru na polski obszar celny, organ celny nie może wydać nowej decyzji w tej sprawie jak długo w odpowiednim trybie nie zostanie skasowana wydana wcześniej decyzja. Zaskarżona decyzja wydana więc została z istotnym naruszeniem przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

1. O zwolnieniu od podatku od spadków decyduje stan prawny spadkowej nieruchomości istniejący w dacie wydania decyzji na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Wpisanie do rejestru zabytków historycznego założenia urbanistycznego nie oznacza, że wszystkie budowle na tym terenie są zabytkami. Jeżeli mają

Umowa zamiany została dokonana przez skarżącą z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, jednakże grunt ten nie należał do Agencji, lecz był w użytkowaniu Stacji Hodowli Roślin. Skoro nabyty w drodze zamiany grunt nie był gruntem Państwowego Funduszu Ziemi, to nie zostały spełnione przesłanki wymienione w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz

1. Przepis art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy wyłącznie podatku niesankcyjnego z żadnego bowiem przepisu ustawy nie wynika, że obowiązek obliczenia podatku i wpłacenia go za okresy miesięczne w terminie na rachunek Urzędu Skarbowego ciąży na podatniku również co do podatku sankcyjnego. Oznacza to, że zobowiązanie

Utrata mocy przez umowę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z powodu niedopełnienia obowiązku rejestracji w rejestrze handlowym nie odpowiada żadnej z wyliczonych w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ przesłanek, w szczególności zaś nie może być ujmowana w kategoriach nieważności czynności cywilnoprawnej.

Obowiązujące w 1992 r. przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie uzależniały zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodu od istnienia związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem. Wystarczający był związek przyczynowy między zobowiązaniem, od którego uiszczono odsetki, a źródłem przychodu.

Bez względu na wysokość sumy spornej podatkowa komisja odwoławcza jest organem odwoławczym jedynie w sprawach wymiaru podatku dochodowego od dochodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.