Wartość handlowa nie jest związana z wartością celną, lub ilością przedmiotów importowanych do Polski. Wartości handlowej nie można utożsamić z wartością użytkową towaru, gdyż trudno sobie wyobrazić importowanie dóbr pozbawionych jakiejkolwiek wartości użytkowej.
1. Nie jest dopuszczalne utworzenie kancelarii rady gminy jako odrębnego zakładu pracy, utworzonego na potrzeby obsługi działalności rady i podporządkowanego jej przewodniczącemu. 2. Głosowanie w sprawie absolutorium dla zarządu jest ostatnim elementem całej sekwencji działań, dotyczących najważniejszego dla gminy gospodarowania środkami finansowymi, dlatego też nie ma żadnych powodów, by ten element
1. Odliczenie podatku naliczonego od zakupionych samochodów osobowych wbrew postanowieniom art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi naruszenie obowiązków wynikających z art. 27 ust. 4 tej ustawy, w wyniku czego nastąpiło zawyżenie tego podatku. W tej sytuacji, zgodnie z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy
Sam fakt rozwiązania małżeństwa nie zmienia uprawnień byłych małżonków jako najemców lokalu. Obydwoje mają nadal uprawnienia do całego lokalu. W takiej sytuacji na zameldowanie na pobyt stały w tym lokalu innej osoby, nawet obecnego współmałżonka, wymagana jest zgoda obydwojga najemców.
Podmiotem na którym ciąży obowiązek dostarczenia i zgłoszenia towaru do miejsca odprawy celnej i w konsekwencji uiszczenia cła była skarżąca spółka, bowiem upoważnienie przez podmiot gospodarczy osoby, która nie wywiązała się z zobowiązania - którym był przewoźnik - nie zwalnia importera od obowiązku uiszczenia cła.
Samo oznaczenie w Jednolitym Dokumencie Administracyjnym SAD towaru, jako "artykułów reklamowych", nie może być uznane za równoznaczne z wnioskiem o zwolnienie od cła z tego powodu, że przeznaczenie towaru do celów reklamy nie stanowi wystarczającej przesłanki do zwolnienia od cła.
Przepis art. 56 ust. 7 zdanie drugie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509) nie stanowi dla właściciela lokalu podstawy prawnej do wystąpienia z roszczeniem o zobowiązanie gminy do zawarcia umowy najmu z osobą, której właściciel ma zamiar wypowiedzieć umowę.
W sytuacji, gdy z akt sprawy wynika, że data doręczenia orzeczenia stronie skarżącej, wyprzedza datę wysłania tego orzeczenia przez sąd, przed podjęciem postanowienia o odrzuceniu kasacji jako spóźnionej (art. 3934 KPC), sąd drugiej instancji obowiązany jest przeprowadzić postępowanie dowodowe w celu ustalenia rzeczywistego terminu odbioru orzeczenia przez stronę wnoszącą kasację.
Wypowiedzenie najmu lokalu mieszkalnego może nastąpić również przez doręczenie najemcy wniesionego przez pełnomocnika procesowego pozwu o opróżnienie tego lokalu, powołującego się na okoliczności wymienione w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509 ze zm.).
Zaoferowanie w toku egzekucji przez wierzyciela lokalu mieszkalnego w miejsce lokalu, który zgodnie z tytułem wykonawczym powinien mu być wydany przez dłużnika, nie jest spełnieniem obowiązku zapewnienia lokalu socjalnego w rozumieniu art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509 ze zm.), do jakiego został on uprawniony
1. Gdy określone przesunięcie majątkowe nie jest wynikiem świadczenia, nie może powstać roszczenie o zwrot nie należnego świadczenia, lecz jedynie roszczenie o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia na zasadach ogólnych (art.. 405 409 k.c.). 2. Przy ocenie, czy miało miejsce świadczenie w ramach danego stosunku, rozstrzygające znaczenie powinien mieć punkt widzenia wierzyciela z tego stosunku: czy może on
Celem postępowania rozgraniczeniowego nie jest wytyczenie wszystkich granic określonej nieruchomości w taki sposób, aby jej powierzchnia odpowiadała treści księgi wieczystej.
Nie dopuszczalne byłoby, z powodu braku drogi sądowej, dochodzenie w procesie cywilnym na podstawie art. 189 k.p.c. ustalenia, czy organ powołany do rejestracji samochodów zasadnie odmówił wydania dowodu rejestracyjnego pojazdu, uznając, że załączonymi do wniosku dokumentami nie wykazano prawa własności tego pojazdu. Stwierdzając brak biernej legitymacji procesowej takiego organu w sprawie o ustalenie