Treść art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ uprawnia do wniosku, że odpowiedzialność podatnika kończy się z chwilą pobrania podatku przez płatnika oraz że odpowiedzialność majątkowa za pobrany i nie odprowadzony podatek /zaliczkę/ obciąża wyłącznie płatnika. Skoro płatnik odpowiada całym swoim majątkiem za niewpłacenie w terminie
W sprawach, w których właściwość organu orzekającego nie wynika w sposób oczywisty z przepisów prawa, na organie orzekającym ciąży bezwzględny obowiązek przedstawienia w decyzji szczegółowych ustaleń, wskazujących na jego właściwość w sprawie. Braki w ustaleniach w tym zakresie nie mogą być uzupełnione przez Naczelny Sąd Administracyjny.
1. Obowiązek, o którym mowa w art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wynika wprost z ustawy i nie zachodzi potrzeba jego stwierdzenia w drodze decyzji administracyjnej. 2. Kodeks postępowania administracyjnego jak i powyższa ustawa nie zawierają przepisów dopuszczających możliwość wydawania decyzji o odmowie
Skoro spółka cywilna jest podmiotem gospodarczym w znaczeniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, to podmiotem tym są łącznie wszyscy wspólnicy, a nie każdy z osobna. W rezultacie należy stwierdzić, że w stosunkach prawnych spółka cywilna identyfikowana jest podwójnie - jako tworzące ją podmioty /osoby/ i jako podmiot gospodarczy
Dotknięta wadą jest uchwała rady gminy "w sprawie przepisów porządkowych" określająca, że lokale gastronomiczne mogą być otwarte tylko do godziny dwudziestej trzeciej. Upoważnienie ustawowe zawarte w art. XII par. 1 Przepisów wprowadzających Kodeks pracy jest właściwą podstawą materialnoprawną dla określenia godzin otwierania i zamykania tych zakładów oraz dni, w których zakłady te mają być czynne.
W razie śmierci małżonka w procesie o zniesienie z datą wsteczną wspólnośc1 majątkowej małżeńskiej, postępowanie nie podlega umorzeniu (art. 446 k.p.c. w zw. z art. 452 k.p.c), lecz jest kontynuowane z udziałem spadkobierców (spadkobiercy) zmarłego (art. 181 § 1 pkt 1 k.p.c), jeśli są (jest) nimi (nim) osoby (osoba) inne (inna) niż małżonek zmarłego.
1. Dopiero wyniki postępowania pozwoliły w ocenie organów podatkowych, a wcześniej organu kontroli, na uznanie Przedsiębiorstwa za podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu, a więc i przepisom rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1982 r. w sprawie szczególnego nadzoru podatkowego oraz zasad i trybu wykonywania tego nadzoru /Dz.U. nr 9 poz. 68 ze zm./, a to w związku z uznaniem za
1. Sprzedaż spirytusu nie była sprzedażą na eksport, bowiem decyzja dopuszczająca do wywozu spirytusu za granicę zawarta w dokumencie SAD uchylona została ostateczną decyzją Dyrektora Urzędu Celnego, a postępowanie w sprawie wywozu tego towaru zostało umorzone. 2. Wobec dowodowego wykazania, że Zakłady przy produkcji przeznaczonej na eksport stosowały normę ubytków w wysokości 0,9 procent, nie znajdowało
1. Spłata zobowiązania z tytułu kaucji pieniężnej nie stanowi wydatku będącego kosztem uzyskania przychodów /art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Kosztem wytwarzania środka trwałego są wydatki rzeczowe, osobowe, a nie wartość pracy podatnika.
Brak złożenia wymaganego przepisem oświadczenia o wyborze zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT - powoduje, że podmiot gospodarczy staje się w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikiem tego podatku ze wszystkimi konsekwencjami, a w szczególności z obowiązkiem prowadzenia ewidencji oraz naliczania
1. Prawo stanowienia przepisów porządkowych nie daje podstawy do podejmowania wszelkich aktów, które miałyby służyć zapewnieniu porządku i spokoju publicznego. 2. Z uwagi na to, że zarządzenie zarządu gminy wydane zostało bez podstawy prawnej i rażąco naruszało prawo, uchwała rady gminy zatwierdzająca to zarządzenie w trybie określonym art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym
1. Działalność gospodarcza obejmuje różnego rodzaju sfery aktywności podmiotów gospodarczych. Aktywność podmiotów gospodarczych leży u podstaw każdej działalności o charakterze gospodarczym, stanowi jej istotę i sens. Czynności pozbawione tego aspektu nie są działalnością o charakterze gospodarczym. 2. Wynajmowanie kilku lokali mieszkalnych, stanowiące pobieranie pożytków cywilnych rzeczy /art. 53
1. Warunkiem dopuszczalności wydania decyzji administracyjnej jest istnienie przepisu prawa materialnego przewidującego załatwienie sprawy w takiej formie. Wydanie decyzji w sytuacji, gdy brakuje takiej podstawy prawnej powoduje, że działanie organu jest naruszeniem prawa takiej rangi, iż skutkuje stwierdzenie nieważności decyzji w przypadku, gdy stała się ona ostateczna. 2. Zmiana organizacji ruchu
1. Ujemne różnice kursowe walut z tytułu zobowiązań określonych w walutach obcych mogą być uwzględnione jako koszt uzyskania przychodów w czasie, w którym te zobowiązania zostały lub zostaną uregulowane. 2. To że ujemne różnice kursowe walut obcych wyliczone na podstawie przepisów o rachunkowości mają wpływ na wynik finansowy za dany rok nie oznacza, że muszą one mieć wpływ na ustalenie dochodu lub
Nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki na zaangażowane środki obrotowe w postaci materiałów, robocizny bezpośredniej oraz zakupione usługi zewnętrzne, jeśli inwestor nie odebrał robót do których wykonania posłużyły te środki.
1. Artykuł 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ nie daje podstaw do podejmowania przez radę gminy lub zarząd działający na podstawie art. 41 ust. 2 uchwał o charakterze indywidualnym, mających charakter decyzji administracyjnych. 2. Okoliczność, że w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez konkretne osoby, do czego uprawnia je
Za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być uznana osoba pozostająca w separacji małżeńskiej, co do której nie zapadło orzeczenie o rozwodzie.