1. W sprawie dotyczącej ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadku /które powstaje z datą doręczenia decyzji/ kwestia ewentualnego zaniechania ustalenia zobowiązania może być rozważana tylko przy rozpatrywaniu istoty przedmiotu sprawy. W sprawie tego rodzaju dochodzi bowiem do tego, że albo organ podatkowy rezygnuje z ustalenia podatku, albo dokonuje jego wymiaru. Uwzględnienie wniosku

Ojciec skarżącej prowadził w sprzedawanych skarżącej obiektach działalność piekarniczą i tę samą działalność i pod tą samą firmą kontynuowała następnie skarżąca po nabyciu najistotniejszych składników majątkowych. Co więcej produkcja była przez cały czas prowadzona, przy zatrudnieniu tych samych pracowników i na tych samych maszynach i urządzeniach, które wprawdzie sama skarżąca nabyła na własność

Ani z ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ani z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie zasad i trybu rozliczeń w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 315 ze zm./ nie wynika obowiązek solidarnego zwrotu zwaloryzowanego odszkodowania w przypadku orzeczenia o zwrocie nieruchomości

Właściciele wywłaszczonej nieruchomości, którym przysługuje lokal zamienny mają prawo wyboru lokalu lub zdecydowania, że uzyskają lokal we własnym zakresie, ich wola musi być jednak wyrażona w sposób jednoznaczny a nie dorozumiany i w termie, który nie powodowałby znacznego przedłużenia postępowania.

W sytuacji, gdy prawodawca pozostawia organowi wydającemu decyzję swobodę w ocenie lub wyborze konsekwencji stosowanej przezeń normy prawnej, rażące naruszenie prawa istnieje tylko wtedy, gdy zachodzi szczególnie istotne (rażące) przekroczenie wyznaczonych w ustawie ram tej swobody oceny lub uznania.

Jednostka organizacyjna służby zdrowia ustawowo zobowiązana do przeprowadzenia ponownego badania lekarskiego służącego rozpoznaniu choroby zawodowej nie może się od tego obowiązku uchylić, uznając przeprowadzenie takiego badania za niecelowe.

Przepis zawarty w pkt 5 par. 1 art. 145 Kpa nie może stanowić podstawy prawnej dla działań organu administracji publicznej mających na celu konwalidowanie wadliwości prowadzonego wcześniej postępowania administracyjnego, zakończonego ostateczną decyzją.

Przepis art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie uzależnia jego stosowania od tego, czy w ogólnym rozrachunku wystąpił niedobór podatku. Brak jest normatywnej definicji pojęcia "warunków rażąco korzystnych". Jednakże nic nie uzasadnia odniesienia tego pojęcia do postanowień ustawy o cenach.

Niezłożenie deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego /art. 10 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Zwolnienie uchwałą rady gminy wszystkich mieszkańców danej gminy posiadających psy od podatku od posiadania psów jest sprzeczne z art. 13 i art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

1. Artykuł 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie zawiera regulacji w przedmiocie jawnego bądź tajnego głosowania; określa jedynie w ust. 2 sposób liczenia głosu przewodniczącego organu gminy, uczestniczącego w głosowaniu jawnym. 2. Wyszczególnienie spraw, których swoisty charakter przemawia za większą przydatnością głosowania tajnego, powinno

Zgodnie z obowiązującym w 1994 r. brzmieniem par. 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./, urząd skarbowy miał obowiązek nadzoru nad założeniem przez podatnika podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a zatem pośrednio czuwał nad prawidłową formą rozliczania podatku dochodowego.

W przypadku gdy sprzedaż towarów lub świadczenie usług zostało udokumentowane fakturą lub fakturą korygującą wystawioną sprzecznie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176/, faktura nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego /par. 31 ust. 4/.

Zgodnie z par. 3 ust. 1 pkt 3 lit. "d" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./ tej formy opłacania podatku nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych, podatkowych ksiąg przychodów

1. Skoro z treści umów łączących strony wynika, że wartość dokonanej przez abonenta wpłaty stanowi jego wkład w realizację zadania inwestycyjnego, które po wybudowaniu będzie stanowiło mienie spółki, ale jednocześnie będzie również służyło abonentowi linii telekomunikacyjnej, brak jest podstaw do traktowania takiej wpłaty jako zaliczki na poczet cen przyszłych usług telekomunikacyjnych świadczonych

Dyspozycja art. 218 par. 2 w związku z art. 217 par. 2 pkt 2 Kpa nakłada na organ obowiązek wydania zaświadczenia w granicach żądania, gdy chodzi o potwierdzenie faktów niezalegania z podatkami lub odmowę wydania takiego zaświadczenia w drodze postanowienia. O potwierdzeniu istnienia, bądź nieistnienia zaległości podatkowych w danym podatku /potwierdzenie faktów i stanu prawnego objętych żądaniem wnioskodawcy

Agencja celna nie jest "z mocy prawa" /art. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ obowiązana do uiszczania należności w imieniu podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą. Przepis art. 118a ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może stanowić podstawy do wystawienia

Przepis art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ nawiązuje w ust. 1 do art. 50 co oznacza, że obydwa przepisy regulują ten sam stan faktyczny. Z treści art. 50 wynika, że przedmiotem dyspozycji jego unormowań jest prowadzenie robót budowlanych, które nie mają jeszcze cech ukształtowanego obiektu budowlanego. W konsekwencji powyższego również przepis art. 51 cytowanej

Przepisy prawa budżetowego nie ograniczają swobody gminy do udzielania poręczeń z tytułu zaciągniętych pożyczek.

W trybie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ strona nie może skutecznie domagać się wymierzenia kary grzywny organowi, który nie wykonał orzeczenia sądu administracyjnego - o ile skarga, w wyniku której wydano to orzeczenie, została wniesiona do sądu przed dniem wejścia w życie tej ustawy.

Konstrukcja normy prawnej, zawartej w art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, a w szczególności użyte w niej sformułowanie "Gmina uwzględni wniosek (...)" wskazuje wyraźnie, iż decyzje podejmowane na podstawie tego przepisu mają charakter związany. Oznacza to, że jeżeli spełnione zostają przesłanki określone

Tryb i sposób przeprowadzenia konkursu na naczelną pielęgniarkę Zakładu Opieki Zdrowotnej, a nawet aprobata komisji konkursowej nie odpowiada cechom żadnego z aktów podlegających kontroli sądowoadministracyjnej. W rezultacie tryb i sposób przeprowadzenia konkursu nie mogą być skutecznie zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego.