Art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polsce /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./ ma charakter lex specialis. Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym nadal istnieje możliwość odliczania przez osoby prawne od dochodu przed opodatkowaniem darowizn na cele charytatywno-opiekuńcze.

Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, o których mowa w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polsce /Dz.U. nr 29 poz. 54 ze zm./, a także w art. 40 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego /Dz.U. nr 66 poz. 287/ nie podlegają ograniczeniom zawartym w art. 26 ust. 1

Komisja Rejestracji Środków Farmakologicznych i Materiałów Medycznych może uznać za wystarczające w całości lub w części wyniki badań laboratoryjnych i klinicznych przedstawione przez wytwórcę lub importera. Do komisji należy też ocena czy materiał dołączony do wniosku jest wystarczający do podjęcia decyzji pozytywnej lub negatywnej.

Od stycznia 1992 r. nie ma prawnych możliwości wzruszenia decyzji uwłaszczeniowych.

Zasada wymiaru podatku leśnego określona w art. 64 i art. 65 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./ ma zastosowanie do lasów, dla których sporządzono plan urządzenia lasów. Istniejący plan urządzenia lasów dla celów wymiaru podatku leśnego, aktualizowany na dzień 1 stycznia każdego roku podatkowego, jest w takiej postaci podstawą wymiaru tego podatku do czasu sporządzenia

Jeżeli organ podatkowy ustala podstawę opodatkowania - mimo pominięcia ksiąg podatkowych - na podstawie dowodów i materiałów przedłożonych przez podatnika /faktur, rachunków, stanów remanentowych, zeznań podatnika/ i przyjmuje je w rezultacie za podstawę ustalenia rozmiaru zobowiązań podatkowych, wtedy nie stosuje instytucji "szacunku", a decyzję wydaje bez potrzeby sięgania do art. 11 ustawy z dnia

Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem nie jest dopuszczalna na podstawie zarzutu sprzeczności orzecznictwa z innymi wyrokami w podobnych sprawach.

Uchwała Komisji Odwoławczej, rozpatrującej odwołanie kandydata na I rok studiów w szkole wyższej, nie stanowi rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie, w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, lecz wyraża jedynie stanowisko tej komisji, co do zasadności odwołania. Organem rozstrzygającym sprawę i wydającym decyzję ostateczną z zachowaniem reguł przewidzianych w art. 138 Kpa jest

Konstrukcja normy art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ uzasadnia stwierdzenie, że w istocie sądowa kontrola zgodności z prawem decyzji zapadłych w tego rodzaju sprawach sprowadza się do badania poprawności postępowania dowodowo-wyjaśniającego i jego oceny. W każdej zatem sytuacji, gdy organy rozstrzygające sprawę rozważyły powołane

Wadliwa decyzja wymiarowa za konkretny rok podatkowy ze względu na walor ostateczności nie może mieć znaczenia dla określenia /ustalenia/ wymiaru w następnym okresie. Jedynie bowiem ten okres, na który opiewa decyzja ostateczna jest objęty domniemaniem prawidłowości dokonanego wymiaru i to tak długo jak długo taka decyzja pozostaje w obrocie prawnym /nie została w sposób przewidziany prawem uchylona

Księga przychodów i rozchodów nie odzwierciedlająca rzeczywistego obrotu, na skutek nie zaksięgowania w niej dwóch rachunków dotyczących wykonywanych usług, stanowi o jej nierzetelności i nie może być uznana jako dowód w postępowaniu podatkowym. Konsekwencją tego jest stosownie do art. 169 par. 2 Kpa nie uznanie jako dowodu w postępowaniu podatkowym i ustalenie stosownie do art. 11 ustawy z dnia 19

Po uchyleniu decyzji przez organ II instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, organ I instancji nie może pozostawić sprawy bez rozpoznania, gdyż na tym etapie nie ocenia już podania /wniosku/ od strony formalnej /art. 64 par. 2 Kpa/ ale rozstrzyga sprawę merytorycznie.

Użyte w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ pojęcie "w sprawie z zakresu administracji publicznej" odnosi się do samego przedmiotu uchwały organu samorządowego, nie zaś do sfery interesów prawnych i uprawnień podmiotów żądających ochrony sądowej. Jeżeli uchwała odnosi się do konkretnych osób fizycznych /właścicieli bądź użytkowników

Art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 2 i art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/ tworzą normę prawną w myśl, której obowiązek podatkowy w podatku rolnym ciąży na osobach fizycznych i osobach prawnych będących w dniu 1 stycznia roku podatkowego właścicielami lub samoistnymi posiadaczami obszaru użytków rolnych, lasów i gruntów leśnych, gruntów pod stawami

Strona posiadająca pełnomocnika ma prawo oczekiwać, iż organ doręczył mu pismo zgodnie z art. 40 par. 2 Kpa, nawet jeśli również do niej takie pismo zostało przesłane.

Należność otrzymywana przez sędziów sportowych w związku z wykonywaniem ich funkcji nie stanowi dochodów "z (...) uprawiania sportu (...)" w rozumieniu art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Nie doprowadzenie do etapu zatwierdzenia planu parcelacji, w części dotyczącej nieruchomości przeznaczonych na cele budowlano-rekreacyjne przed dniem 1 września 1939 r. powoduje, że część ta /wraz z pozostałą częścią majątku ziemskiego/ - tworzy całość, przekraczającą normę określoną w art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu

Stosownie do postanowień art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, który poprzez art. 2 ust. 8 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ ma zastosowanie do prawa użytkowania gruntu istniejącego w dniu 5 grudnia 1990

Wynajmowanie lokali stanowi pobieranie pożytków z rzeczy /art. 52 par. 2 Kc/ i nie jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.

Istotne jest w świetle art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ czy sprzedaż samochodów osobowych nabytych przez podatnika stanowiła jego przedmiot działalności gospodarczej. Z przepisu tego nie wynika, ażeby warunkiem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego była odsprzedaż samochodów prowadzona

Wymogu dokonania wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ nie spełnia skierowanie skargi równocześnie do sądu administracyjnego i do rady gminy.