Po orzeczeniu rozwodu i po ustaleniu przez sąd w wyroku rozwodowym sposobu korzystania z lokalu zajmowanego dotychczas przez byłych małżonków, w sytuacji polegającej na prowadzeniu przez nich odrębnych gospodarstw domowych, każde z nich jest uprawnione do wystąpienia o przyznanie dodatku mieszkaniowego w odniesieniu do powierzchni lokalu zajmowanej z mocy wyroku sądowego, określającego sposób korzystania

Do terminów dotyczących wniesienia skargi stosuje się przepisy ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego /a nie art. 65 par. 2 Kpa/. Skierowanie więc pisma procesowego do podmiotu niewłaściwego nie spełnia warunku zachowania terminu, chyba że podmiot ten w terminie określonym dla danego pisma

Zgodnie z art. 208 Kpa sąd może orzekać jedynie o zwrocie kosztów skarżącemu przez organ w razie uwzględnienia skargi. Jest to uregulowanie wyczerpujące. Również obecnie obowiązujący art. 55 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przewiduje orzeczenie przez sąd zwrotu kosztów tylko na rzecz skarżącego przez organ i tylko w razie uwzględnienia

Brak pouczenia przez notariusza sporządzającego umowę sprzedaży lokalu o obowiązkach i uprawnieniach podatkowych z tytułu podatku dochodowego powoduje, iż organy podatkowe winny umniejszyć podstawę opodatkowania o wydatki poniesione na remont budynku.

Syndyk masy upadłości do chwili protokolarnego przekazania mienia wyłączonego z masy upadłości nie może skutecznie wyłączyć się od prowadzenia spraw związanych z mieniem upadłego i winien je prowadzić zgodnie z przepisami, jest więc osobą zobowiązaną do wykonywania nakazów organu nadzoru budowlanego.

Według art. 103 Kodeksu postępowania administracyjnego zażalenie przysługuje stronie tylko na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania. Wynika z tego, iż na postanowienie w sprawie odmowy zawieszenia postępowania zażalenie nie przysługuje. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, skarga do sądu administracyjnego

W demokratycznym państwie prawa nie ma i nie może być a priori założonego prymatu interesu ogólnego nad interesem jednostkowym. Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/ należy interpretować w świetle art. 1 Konstytucji w ten sposób, aby w toku całej procedury planistycznej organy gminy rozważały wszystkie wchodzące w grę interesy, a sytuacje konfliktowe

1. Rozstrzyganie o kolejności zaspokajania należności Skarbu Państwa przypadających od upadłego banku, a powstałych wskutek zaspokojenia roszczeń z tytułu odpowiedzialności Skarbu Państwa za wkłady oszczędnościowe zgromadzone w bankach, następuje na podstawie przepisów obowiązujących w dacie orzekania. 2. Odesłanie do przepisów obowiązujących w dniu ogłoszenia upadłości banku, a wynikające z art. 46

Ogólna zasada ustanowiona w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ustanowiła prawo podatników podatku dochodowego do korzystania z okresowych zwolnień podatkowych w zakresie podatku unormowanego tą ustawą uzyskanych przed dniem 1 stycznia 1992 r. do czasu ich wygaśnięcia. Przepis ten w połączeniu z art. 40 ust. 1 w zw. z art

Art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie ogranicza możliwości skorygowania na korzyść podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą wadliwie wymierzonej wysokości cła.

Osoby ubiegające się o powołanie na stanowisko notariusza nie mogą być poddawane egzaminowi z zakresu znajomości prawa.

1. W razie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego zagadnienie zasięgania opinii instytutu lub wezwania innych biegłych jest bez reszty unormowane w art. 182 kpk. O tym, że w tym zakresie art. 155 § 3 kpk w ogóle nie wchodzi w rachubę, przekonuje uzmysłowienie sobie konsekwencji odmiennego unormowania. Rzecz mianowicie w tym, że gdyby w tym względzie należało stosować art. 155 § 3 kpk, to strona niezadowolona

Uregulowanie zobowiązania podatkowego powstałego w sposób określony w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie jest przeszkodą do określenia przez organ podatkowy jego wysokości w decyzji wydanej na podstawie art. 5 ust. 3 tej ustawy, jeżeli wysokość tego zobowiązania podatkowego jest kwestionowana przez stronę, która to zobowiązanie

Rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu naruszenia interesu Rzeczypospolitej Polskiej może uzasadniać rażące naruszenie prawnie chronionych interesów podmiotów zagranicznych, wynikających z przepisów ratyfikowanych przez Polskę umów i konwencji międzynarodowych, a nie wzgląd na właściwe postrzeganie organów Rzeczypospolitej Polskiej, w tym sądów, przez te podmioty.

Uchwała w sprawie zmiany statutu miasta i gminy, wprowadzająca przepis, który pozbawia osoby spoza rady wchodzące w skład komisji prawa głosowania na posiedzeniach tych komisji, rażąco narusza prawo /art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Przepis par. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ nie wyłącza ogólnych reguł obowiązujących w postępowaniu administracyjnym. Te nakładają na organy administracji obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego /art. 7 Kpa/, jak też zebrania i rozpatrzenia w sposób

1. Wynikające z art. 34 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34 ze zm./ zasady jawności i równych szans wszystkich uczestników postępowania koncesyjnego oznacza, że organ koncesyjny może rozdysponować w tym postępowaniu - częstotliwość, stacje nadawcze, o których publicznie informował i tylko pomiędzy wnioskodawców, którzy złożyli wnioski w odpowiednim

Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia członków rady nadzorczej wypłacone przez spółkę akcyjną na podstawie uchwały walnego zgromadzenia jej akcjonariuszy, która następnie prawomocnym wyrokiem sądu została unieważniona. Kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z uzyskaniem przychodów poczynione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Unieważnienie przez sąd uchwały o wynagrodzeniach

Jeśli zawarte umowy zlecenia nie zawierają postanowień zobowiązujących do zrefundowania kosztów ubezpieczenia i zakwaterowania w hotelu zleceniobiorców, to uznać należy, że między tymi wydatkami a uzyskanym przychodem brak było bezpośredniego związku.

Roszczenie Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego do sprawcy szkody – posiadacza pojazdu mechanicznego, który nie dopełnił obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu – o zwrot odszkodowania wypłaconego poszkodowanemu (na podstawie art. 51 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r., nr 11, poz. 62) przedawnia się w tym samym