Gdy organ I instancji wydał decyzję w sprawie, w której nie jest właściwy, organ odwoławczy, uchylając tę decyzję, powinien umorzyć postępowanie pierwszej instancji na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, a następnie żądanie strony przekazać organowi właściwemu na podstawie art. 65 par. 1 Kpa.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ dotyczy wydatków poniesionych przez podatników na cele mieszkaniowe od daty wejścia w życie ustawy, tj. w 1992 r. i latach następnych.

Grunty, budynki lub obiekty po zlikwidowanym ośrodku wczasowym lub kolonijnym, odnośnie których podmiot będący ich posiadaczem czyni bezskuteczne okresowo starania, aby się ich pozbyć, nie mają już w tym czasie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości według niższej stawki jak dla gruntów i budynków "pozostałych".

Niedopuszczalne jest takie postępowanie organu administracji I instancji, które w istocie - z uwagi na przekazanie akt sprawy w przedmiocie limitowanych zezwoleń organowi odwoławczemu i następnie wydanie korzystnego dla innej osoby rozstrzygnięcia w tym samym przedmiocie /przed wydaniem decyzji przez organ odwoławczy w przekazanej sprawie/ - prowadziłoby do wykluczenia możliwości podjęcia pozytywnej

Istotą umów barterowych polegających na bezgotówkowej wymianie towarów jest to, że każda ze stron takiej umowy występuje w charakterze sprzedawcy i nabywcy. W konsekwencji więc towary zakupione w celu dokonania transakcji wymiennej, a więc ich sprzedaży są towarami handlowymi, których zakup i następnie sprzedaż powinna być ewidencjonowana w księdze podatkowej na podstawie par. 12 ust. 1 rozporządzenia

Wniesienie przez podatnika majątku do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci aportu powoduje nabycie przez tę spółkę majątku podatnika w rozumieniu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Uchwała rady gminy, upoważniająca zarząd gminy do nabywania i zbywania akcji na giełdzie papierów wartościowych w granicach kwot określonych w uchwale budżetowej, nie może być oceniana jako naruszająca przepis art. 50 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ tylko na tej zasadzie, że operacje giełdowe połączone są z określonym stopniem ryzyka.

Jeżeli strony oświadczyły, że chcą zawrzeć umowę o pracę na czas określony, a różniły się tylko co do daty ustania stosunku pracy, to nie można przyjąć, że miały zamiar zawarcia umowy na czas nieokreślony.

Zgodnie z art. 47 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu podatków odpowiadają jedynie wspólnicy tych spółek całym swoim majątkiem w takiej części, w jakiej mają prawo uczestniczyć w podziale zysku spółki.

Jednostki pomocnicze gminy nie mają legitymacji uprawniającej do wniesienia skargi na uchwałę organu gminy w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./

Rozbieżność między oznaczeniem strony w pozwie, zawierającym wniosek o wydanie nakazu zapłaty, a dołączonymi do niego dokumentami, mającymi uzasadniać, że dochodzone roszczenie jest w całości udowodnione, wyłącza wydanie nakazu zapłaty przed wyjaśnieniem i usunięciem tej rozbieżności.

1. Wszystkie elementy, które zgodnie z przepisami powinna co najmniej zawierać faktura, są w jednakowym stopniu wymagane dla uznania faktury VAT za podstawę do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Brak nawet jednego z nich powoduje, że fakturę należy traktować jako wystawioną sprzecznie z obowiązującymi przepisami i w konsekwencji nie stanowiącą podstawy

1. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ nie zawierają przepisów któreby ograniczały uprawnienie podatnika w okresie kiedy przysługiwało mu zwolnienie od podatków określone tym aktem prawnym

Prokurator biorący udział w postępowaniu administracyjnym na prawach strony /art. 188 Kpa/ jest uprawniony jak strona do złożenia skargi do sądu administracyjnego na decyzję ostateczną w terminie przewidzianym w art. 199 par. 1 Kpa, po wyczerpaniu toku instancji w postępowaniu administracyjnym /art. 198 Kpa/.

Czynność cywilnoprawna, w wyniku której nastąpił zakup wierzytelności przez bank nie podlega opłacie skarbowej /art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Przelew wierzytelności nastąpił bowiem w drodze umowy sprzedaży o jakiej mowa w art. 510 par. 1 Kc; nabywcą jest uprawniony podmiot świadczący usługi bankowe; obrót wierzytelnościami

1. W sytuacji, gdy stosunek pracy z pracownikiem państwowym mianowanym ustał na podstawie ostatecznej decyzji o jego rozwiązaniu w drodze wypowiedzenia i wskutek upływu okresu wypowiedzenia, określonego w tej decyzji stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, uchylający tylko

1. Z charakteru uprawnienia policjanta przewidzianego w art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ wynika, że nie tylko żądanie zwolnienia ze służby lecz również cofnięcie takiego żądania zależy jedynie od jego woli, której musi podporządkować się właściwy przełożony. 2. W świetle tego przepisu procesowa możliwość wydania decyzji o zwolnieniu policjanta

Utrata mocy obowiązującej przez ustawę z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń /Dz.U. 1991 nr 1 poz. 1/ nie pozbawiła podatników możliwości ubiegania się o wydanie decyzji, o której mowa w art. 8 ust. 6 tej ustawy w odniesieniu do okresu, w którym wystąpił obowiązek podatkowy w tym podatku.

W stosunku do osób, które zarejestrowały się po 1 stycznia 1995 r. w Rejonowym Urzędzie Pracy, nie można stosować przepisów ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.

1. Opinia zarządu gminy, z samej swej istoty, nie jest wiążąca dla organu wydającego zezwolenie /wójta, burmistrza, prezydenta miasta/ i w wypadku, gdy punkt sprzedaży odpowiada kryteriom określonym w art. 18 ust. 2-4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, organ ten nie może odmówić wydania zezwolenia na sprzedaż

Dopuszczalność skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 216 Kpa na niewydanie postanowienia odnosi się tylko do postanowień wymienionych w art. 196 par. 3 Kpa, które mogą być zaskarżone do tego sądu.