Z faktu, iż fundacja nie jest organizacją społeczną /stowarzyszeniem/ wynika, iż ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach nie może stanowić tzw. lex generalis w stosunku do ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach /t.j. Dz.U. 1991 nr 46 poz. 203/.

1. Rada gminy w drodze uchwały określa organizację i zakres działania każdej z jednostek /sołectwo, dzielnica, osiedle/ odrębnym statutem. Dopiero wówczas każdy z tych statutów staje się prawem miejscowym /art. 35 i 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Badając zgodność z prawem uchwały organu gminy wydanej na podstawie przepisu gminnego

Rada gminy ma prawo podjąć uchwałę regulującą kwestię obliczania należności za zgodę na podłączenie się do istniejącego wodociągu. Uchwała taka nie ustanawia przepisów powszechnie obowiązujących w rozumieniu art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują konwalidacji nieważnej decyzji na skutek powstałych po jej wydaniu zmian stanu faktycznego lub prawnego, o ile oczywiście ustawodawca innym aktem nie wprowadził odmiennego w tej mierze rozwiązania.

Zastępcze doręczenie decyzji /art. 43 Kpa/ nie może być uznane za doręczenie prawidłowe, jeżeli dokonane zostało do rąk małoletniego dziecka adresatów decyzji a adresaci kwestionują prawidłowość takiego doręczenia. Takie nieprawidłowe doręczenie decyzji wywołuje ten skutek, że czternastodniowy termin wniesienia odwołania biegnie od daty zapoznania się z treścią decyzji przez jej adresatów.

Przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./ powiązane są z oznaczeniem towaru kodem CN /Scalonej nomenklatury/ oraz z niektórymi postanowieniami prawa celnego /wartość celna, cło/, a nie z przepisami o ruchu drogowym /ustawa z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 6 poz. 35/. Nie mogło zatem rozstrzygać o prawie skarżącego

W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że wybór metody i sposobów oszacowania należy do organów podatkowych i doznaje on ograniczeń jedynie na tyle, na ile wynika to z zasad logiki, doświadczenia życiowego i oczywiście przepisów o postępowaniu administracyjnym.

Toczące się postępowanie w sprawie utraty prawa do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego, o którym mowa w par. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/ nie wstrzymuje postępowania w sprawie wymiaru

Pozbawienie uprawnionego możliwości dysponowania przyznanym zasiłkiem okresowym poprzez przekazywanie go do rąk innej osoby fizycznej lub na rachunek osoby prawnej dopuszczalne jest jedynie w sytuacjach określonych w przepisach lub na wyraźne życzenie uprawnionego.

Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje możliwości uchylenia decyzji I instancji i jednoczesnego umorzenia postępowania odwoławczego. Dlatego taka decyzja organu odwoławczego podlega uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny jako sprzeczna z art. 138 Kpa.

Nie jest nierzetelnością /par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Dz.U. nr 88 poz. 516/ podatkowej księgi przychodów i rozchodów wprowadzenie do niej zapisu zdarzenia, które w rozumieniu odrębnych przepisów podatkowych nie może być uznane jako przychód lub koszt zakupu albo koszt uzyskania przychodu.

Dla uznania księgi podatkowej za nierzetelną bez znaczenia są przyczyny, które spowodowały, że nie odpowiada ona stanowi rzeczywistemu, jak tego wymagał par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516/. Nierzetelną jest księga, do której świadomie nie wpisano transakcji zgodnie z jej rzeczywistym

Zwolnienie skarżącego w oparciu o przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180 ze zm./ może mieć miejsce ale do upływu maksymalnego sześciomiesięcznego terminu. Art. 31 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy nie dotyczy sytuacji, kiedy funkcjonariusz sam prosi o zwolnienie.

Ambulans sanitarny jako ruchoma placówka pomocy leczniczo-profilaktycznej zainstalowana w specjalnym samochodzie jest pojazdem samochodowym specjalnego przeznaczenia różnym od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów, winien być zaklasyfikowany do pozycji 6705 90 90 taryfy celnej.

Nabycie samochodu zagranicznego w kraju od sprzedawcy będącego importerem /dealerem/ nie daje kupującemu tytułu prawnego do zwrotu części podatku obrotowego na tej podstawie, że jako klient był w posiadaniu decyzji organu celnego zwalniającej go od cła z powodu rezygnacji z przedpłaty na samochód krajowy. W takim przypadku kupujący nie ma statusu podatnika.

Ustalenie, że należność z tytułu opłaty za badanie oraz inne czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku ze sprawowaniem nadzoru sanitarnego (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej – Dz.U. nr 12, poz. 49 ze zm.) nie istnieje, może być dochodzone na drodze sądowej.

Cele fundacji, będące jednym z warunków do wyłączenia dochodu fundacji od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/ muszą wynikać wprost ze statutu fundacji; nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni, do której organy te nie są uprawnione.

W czasie trwania małżeństwa nie jest dopuszczalne rozporządzenie przez małżonków wspólnym własnościowym spółdzielczym prawem do lokalu mieszkalnego na rzecz majątku odrębnego jednego z małżonków.

Artykuł 27 k.p.k. ma charakter wyjątkowy, stanowiąc odstępstwo od zasady, że właściwy do rozpoznania sprawy karnej jest sąd, na którego terenie działania zostało popełnione przestępstwo. Nadmiernie szerokie wykorzystywanie tego przepisu w praktyce może osłabiać poczucie zaufania do niezależności poszczególnych sądów i ich zdolności obiektywnego orzekania. Tylko szczególne sytuacje mogą uzasadniać korzystanie

1. Zgodnie z art. 32 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ zobowiązanemu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia odpisu tytułu wykonawczego, zaopatrzonego w klauzulę o skierowaniu tytułu do egzekucji administracyjnej służy prawo zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego

Organ odwoławczy jest obowiązany uwzględnić zmiany stanu faktycznego, jakie zaszły w sprawie w okresie między wydaniem decyzji I instancji i II instancji /art. 138-140 Kpa/.

1. Celem unormowań zawartych w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/ jest zaspokojenie roszczeń wierzycieli poprzez możliwie szybkie zlikwidowanie majątku upadłego, to jest przedsiębiorstwa. 2. Na dalsze prowadzenie przedsiębiorstwa w okresie trzech miesięcy od ogłoszenia upadłości syndyk musi uzyskać