1. Przepisy art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/ wyliczające enumeratywnie wydatki oraz inne obciążenia ponoszone przez podatnika, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, nie zawierają wykluczeń uniemożliwiających właścicielom spółki, będącej osobą prawną rozliczenie wydatków z tytułu podróży służbowych

Wzruszanie decyzji w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 155 Kpa musi być podyktowane względami celowości mieszczącymi się w założeniach interesu strony. Wzruszenie decyzji w tym trybie może dotyczyć zarówno decyzji wadliwych jak i niewadliwych. Kryterium oceny jest zawsze istnienie bądź brak w konkretnej sprawie względów natury celowościowej.

Z postanowień art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika, aby z każdym rodzajem działalności prowadzonej przez jedną osobę była związana odrębna podmiotowość w zakresie podatku od towarów i usług.

1. Jakkolwiek ustawa z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ przewidziała w art. 2 ust. 3 administracyjnoprawny tryb potwierdzania nabycia tego prawa, nie może to zmienić faktu, że treść i sposób wykonywania prawa użytkowania wieczystego są w całości kształtowane przepisami prawa cywilnego. 2. Korzystanie przez przedsiębiorstwo

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ może mieć zastosowania wyłącznie w sytuacji faktycznego prowadzenia gospodarstwa rolnego, działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej bądź też działalności leśnej. Nie może uzyskać zwolnienia od podatku od nieruchomości podatnik, który dopiero zamierza nieruchomość związać

Wartość sprzedaży towarów i usług w poprzednim roku podatkowym, warunkującym m.in. zwolnienia od podatku VAT, ustanowionego w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ustala się biorąc pod uwagę łączną wartość uzyskaną ze sprzedaży - obrotu podlegającego opodatkowaniu jak i zwolnionego od opodatkowania.

Wolno stojący garaż /nie znajdujący się w budynku mieszkalnym/, w którym jest przechowywany samochód osobowy wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług w zakresie przewozu osób jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ustawodawca - również w odniesieniu do organów samorządu terytorialnego - zobowiązuje prokuratora do zwrócenia się do organu, który wydał wadliwą jego zdaniem uchwałę albo właściwego organu nadzoru z wnioskiem o jej zmianę lub uchylenie, a wyjątkowo wprost do sądu administracyjnego. Za takim rozwiązaniem przemawia też możliwość szybszego i tańszego /w stosunku do postępowania sądowego/ przywrócenia

Przewidziane w art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428/ opinie nie są zaskarżalne do sądu administracyjnego.

1. Przy ocenie konieczności sprawowania przez żołnierza bądź poborowego opieki nad członkiem rodziny /art. 87 ust. 2 pkt 3 i art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ właściwe organy powinny kierować się treścią i zakresem obowiązku alimentacyjnego, o jakim mowa w art. 128 i 129 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Podatnikowi, który otrzymał zwrot nadpłaty podatku wpłaconego na skutek wydanego przez inspektora kontroli skarbowej "wyniku kontroli", który nie ostał się w postępowaniu podatkowym, nie przysługuje oprocentowanie na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Art. 13 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ zastosowany być może jedynie w przypadku prawidłowego i zgodnego z przepisami ustalenia opłaty skarbowej, która w sytuacjach wymienionych w tymże przepisie, z przyczyn od strony niezależnych, może być zwrócona. Brak natomiast podstawy do powoływania się na art. 13 w sytuacji, gdy wymiar opłaty skarbowej dokonany

Syndyk obejmując majątek upadłego i zarządzając nim - zgodnie z art. 90 Prawa upadłościowego działa za upadły podmiot, tym samym nie jest on odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatnikiem nadal pozostaje upadły, który nie utracił przez ogłoszenie upadłości prawa własności swego majątku. Podkreślić ponadto należy, że podatek VAT nie jest związany z faktem prowadzenia działalności gospodarczej

1. Nie może być dowodem w postępowaniu zarówno księga nierzetelna jak i księga wadliwa /art. 169 par. 1 Kpa/. 2. Pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu nie jest równoznaczne z obowiązkiem dokonywania szacunku obrotów i dochodów /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy nie może wydawać przepisów porządkowych, dotyczących kwestii spożywania alkoholu, w zakresie w jakim zostało to uregulowane w Kodeksie Wykroczeń bądź w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze

W postępowaniu zmierzającym do wydania decyzji na podstawie art. 25 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75/ nie można stosować zasady obciążania ciężarem dowodu zainteresowanego skoro art. 22 ust. 1 tejże ustawy odnosi się wyłącznie do postępowania zmierzającego do potwierdzenia uprawnień

1. Instytucja przywrócenia terminu przewidziana w art. 58 i art. 59 Kpa jest instytucją prawa procesowego. Na podstawie tych przepisów mogą być przywracane terminy przewidziane przepisami należącymi do prawa procesowego a nie prawa materialnego. Instytucja przywrócenia uchybionego terminu ma bowiem na celu usunięcie ujemnych następstw procesowych, wynikłych w następstwie uchybienia terminu procesowego

Par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/ nie wykracza poza upoważnienie zawarte w art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

1. Pozbawienie uprawnień kombatanckich osób, o których mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75/, następuje w ramach postępowania administracyjnego, które toczy się zasadniczo według reguł określonych w kodeksie postępowania administracyjnego. 2. W zakresie

1. Nieuwzględnienie wniosku strażaka o rozwiązanie z nim stosunku służbowego we wskazanym przez niego dniu, uznać należy za uzasadnione zwłaszcza wtedy, gdy zamiar wcześniejszego odejścia ze służby w istocie zmierza do niezakończenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania dyscyplinarnego i do niewykonania kary dyscyplinarnej, która mogłaby być wydana po zakończeniu tego postępowania.

Przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie zawierają normy dopuszczającej odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Odpowiedzialność za takie zobowiązania rozciąga się na wspólników takiej spółki w częściach, w jakich mają oni prawo uczestniczyć w podziale zysku.

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., wydatki na cele mieszkaniowe ustalało się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. W rozpoznawanej sprawie przedstawione rachunki budziły szereg wątpliwości przede wszystkim ze względu na ich adresata i fakt nie uwzględnienia