Skoro po stronie pracowników Banku nie powstał w związku z pobraniem kredytów w 1991 r. obowiązek podatkowy w podatku dochodowym, to Bank nie był zobowiązany z tego tytułu i z racji spłaty rat kredytów do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Spłata rat pożyczek zaciągniętych w 1991 roku nie powodowała powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca

Spółdzielnia, nabywając złom do przerobu lub odsprzedaży, była jako płatnik obowiązana po myśli art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ do obliczania i pobierania od tych umów opłaty skarbowej oraz do wpłacania jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego i zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie zawiera ograniczenia czasowego odnośnie przeprowadzenia wywłaszczenia. W tej sytuacji zwrotowi w oparciu o wymieniony przepis podlegają także nieruchomości, które zostały wywłaszczone decyzją administracyjną wydaną pod rządami ustaw i innych aktów

Skoro przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do decyzji z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /t.j. Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80 ze zm./, to tym bardziej przepisy te nie mają zastosowania do porozumienia, które organ założycielski ma obowiązek uzyskać z Ministerstwem Finansów, bądź też z dyrektorem izby skarbowej /por. art. 74 cyt.

Pojęcie "drogi publicznej" dla potrzeb ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ rozumieć należy według przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.

W przypadku, gdy zbywca i nabywca wiedzą o ciążących na zbywanym majątku zobowiązaniach podatkowych i działają ze świadomością uniknięcia płatności podatku, czynności tych nie można uznać za czynności handlowe objęte działalnością podatnika w rozumieniu art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

1. Nie może ulegać wątpliwości, że działalność gospodarcza jest faktem i kategorią o charakterze obiektywnym. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej /subiektywnie/ jako działalności gospodarczej, nie nazywa jej tak, oświadcza, że jej nie prowadzi bądź nie zgłasza obowiązku podatkowego, itp. Rzecz traktując jeszcze ogólniej

1. Ze zwolnienia od podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ korzystają wszystkie obiekty wchodzące w skład oczyszczalni ścieków, gdyż mieszczą się one w pojęciu urządzeń kanalizacyjnych. 2. W świetle art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz

1. Nie może ulegać wątpliwości, że działalność gospodarcza jest faktem i kategorią o charakterze obiektywnym. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej /subiektywnie/ jako działalności gospodarczej, nie nazywa jej tak, oświadcza, że jej nie prowadzi bądź nie zgłasza obowiązku podatkowego, itp. Rzecz traktując jeszcze ogólniej

1. Decyzję o utracie przez bezrobotnego, z powodu pobierania renty inwalidzkiej lub rodzinnej, prawa do zasiłku z tytułu pozostawania bez pracy wydaje się tylko wówczas, gdy przed wydaniem decyzji o utracie z innego powodu prawa do otrzymywanego, przyznanego wcześniej, takiego zasiłku, bezrobotny uzyskał prawo do pobierania renty stwierdzone orzeczeniem uprawnionego organu, wydanym w okresie wypłacania

Złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w sytuacji określonej w art. 127 par. 3 Kpa powoduje, że postępowanie administracyjne w danej sprawie nie zostało jeszcze ostatecznie zakończone.

Z odliczenia od dochodu, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ korzystają, w myśl par. 11 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553; zm. Dz.U. 1992 nr 52 poz. 239/

Przepisu § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie stosunków pracy, w których pracodawcą jest osoba fizyczna (Dz. U. Nr 45, poz. 272), uzależniającego przewidziane w art. 177 § 3 k.p. przedłużenie do dnia porodu umowy o pracę zawartej na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, od przepracowania

W przypadku gdy norma prawna w sposób wyraźny, nie budzący wątpliwości interpretacyjnych ustanawia określoną regułę prawną, sięganie do wykładni funkcjonalnej i systemowej jest niedopuszczalne /np. art. 199 par. 3 Kpa/. Należy też przyjąć jako prawidłowość interpretacyjną, iż jeśli w akcie prawnym wypracowano jakiś zakaz to dla jego przestrzegania przewidziano określoną sankcję. Prawidłowość ta wynika

Na podstawie art. 4771 § 2 k.p.c. sąd może uwzględnić roszczenie o odszkodowanie zamiast roszczenia o przywrócenie do pracy (art. 56 k.p.) zgłoszonego przez pracownika objętego ochroną przed rozwiązaniem stosunku pracy z art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55 poz. 234 ze zm.), wówczas, gdy roszczenie to okaże się nieuzasadnione ze względu na jego sprzeczność ze społeczno-gospodarczym

Na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214 ze zm.) pracownik nabywa prawo do odprawy emerytalnej także wtedy, gdy złożył on wniosek o przejście na emeryturę w czasie nieprzerwanego pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu stosunku pracy, a prawo do emerytury nabył bezpośrednio po wyczerpaniu okresu zasiłkowego.

Przepisy o opłacie skarbowej nie zawierają własnej definicji gospodarstwa rolnego. W tej sytuacji należy zastosować definicję gospodarstwa zawartą w Kodeksie cywilnym.

Na podstawie art. 4771@TEZA TEKST = § 2 k.p.c. sąd może uwzględnić roszczenie o odszkodowanie zamiast roszczenia o przywrócenie do pracy (art. 56 k.p.) zgłoszonego przez pracownika objętego ochroną przed rozwiązaniem stosunku pracy z art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. nr 55, poz. 234) wówczas, gdy roszczenie to okaże się nieuzasadnione ze względu na jego sprzeczność

Poczucie osobistego zagrożenia wynikające z subiektywnej oceny istniejącego stanu porządku publicznego oraz nagannego zachowania się innych osób nie daje jakichkolwiek podstaw do wydania pozwolenia na posiadanie broni.

Odpowiednie stosowanie przepisów o rewizji do postępowania z rewizji nadzwyczajnej (art. 423 § 1 k.p.c.) oznacza - w odniesieniu do cofnięcia tej rewizji (art. 393 § 2 k.p.c.), - że sąd nie jest uprawniony do oceny, czy cofnięcie rewizji nadzwyczajnej przez właściwy podmiot jest dopuszczalne.

Niezachowanie trybu postępowania poprzez niewydanie decyzji poprzedzających wydanie pozwolenia budowlanego na przebudowę strychu na lokale mieszkalne stanowi rażące naruszenie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

Prowadzenie przez zakład pracy samodzielnego postępowania w celu wyjaśnienia, czy zachowanie pracownika nosi znamiona oczywistości przestępstwa, o którym mowa w art. 52 § 1 pkt 2 kodeksu pracy samo przez się nie przesądza o bezprawności takiego działania w rozumieniu art. 24 § 1 kodeksu cywilnego także wówczas, gdy przypisywane pracownikowi przestępstwo nie zostało przez niego popełnione.

Dokumenty wymienione w par. 3 ust. 1, par. 4 i par. 5 ust. 1 /dotyczącym głównie tzw. składaków/ rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2 ze zm./ muszą być zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy /tzn. prawdziwe/ i sporządzone przez powołane do tego organy lub osoby. Nie może być uznane za dopełnienie warunków

1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ ocena czy okoliczności faktyczne, na które powołuje się osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia na broń uzasadniają wydanie takiego pozwolenia pozostawiona została organom Policji. Poczucie zagrożenia wynikające z ogólnego stanu bezpieczeństwa publicznego nie może stanowić