Przewidziane w art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /t.j. Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ w związku z par. 4 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r w sprawie udzielania odroczeń czynnej służby wojskowej oraz zwalniania żołnierzy z tej służby przed jej odbyciem, a także uznawania poborowych za

Do egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdami (art. 73 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. – Prawo o ruchu drogowym – tekst jednolity Dz.U. z 1992 r., nr 11, poz. 41 ze zm.) nie stosuje się art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a.

Wadliwie podana cena towaru w dokumentach celnych nie może być traktowana jako wyłączny dowód określający faktyczną wartość transakcyjną towaru, bowiem o wartości transakcyjnej ostatecznie decyduje cena zapłacona lub należna.

Do egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdami (art. 73 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym - jedn. tekst: Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 ze zm.) nie stosuje się art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a.

Przydatność posiadanych przez gminę gruntów do realizacji zadań gminy nie wyłącza stosowania art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

Konieczność pobrania dodatkowej kwoty podatku obrotowego od towarów sprowadzanych z zagranicy, wynikająca z podwyższenia przez organy celne wartości celnej i cła wymaga określenia wysokości dodatkowego zobowiązania w sposób przewidziany przez art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Niedopuszczalne jest w tej sytuacji wznowienie postępowania

Usiłowanie przekroczenia granicy polskiej samochodem skradzionym w Niemczech narusza przepisy o ochronie granicy państwowej. Zatem odmowa udzielenia wizy cudzoziemcowi jest zgodna z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /t.j. Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30/.

1. Usługi projektowania architektonicznego nie są rozporządzeniem prawem autorskim. 2. Koszty uzyskania przychodu z takiej działalności, przy ustalaniu podatku od osób fizycznych, nie mogą być określone ryczałtowo na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350/.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./ przesłanką zaliczenia rezerwy utworzonej na pokrycie należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jest nieściągalność należności, to jest obiektywnie istniejący fakt powodujący niemożliwość zaspokojenia wierzyciela. Nieściągalność należności jako przesłanka

Osiedle mieszkaniowe to nie tylko bloki mieszkalne lecz także niezbędna infrastruktura, inwestycje i urządzenia służące mieszkańcom.

1. Stosownie do art. 109 Kpa w związku z art. 126 Kpa oraz art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ postanowienie, o którym mowa w art. 82 ust. 1 prawa celnego, powinno być na piśmie doręczone stronie w rozumieniu art. 28 Kpa, czyli podmiotowi wymienionemu w art. 2 pkt 6 prawa celnego. 2. W wypadku uchybienia terminu wyznaczonego w postanowieniu o przekazaniu

1. Do zobowiązań już wykonanych art. 3581 § 3 k.c., przewidujący waloryzację świadczeń pieniężnych, nie ma zastosowania. 2. Spełnienie świadczenia pieniężnego w nominalnej wysokości nie zawsze stanowi właściwe wykonanie zobowiązania (art. 354 k.c.), a zatem nie zawsze powoduje wygaśnięcie zobowiązania. 3. Zobowiązanie zapłaty dopłaty zasadzonej orzeczeniem o podziale majątku wspólnego powstaje - w

Uprawnienia określone w art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie przechodzą na następców prawnych.

1. Sprawy o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego orzekającego na podstawie art. 208 Kpa o zwrocie kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżoną decyzję /postanowienie, uchwałę/ nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz do właściwości sądów powszechnych, a mianowicie sądu rejonowego jako organu egzekucyjnego

Rozpoznawanie w jednym postępowaniu, wszczętym na wniosek strony o przedzielenie jej określonego lokalu, także przekwaterowania z owego lokalu na podstawie art. 46 ust. 2 bądź art. 65 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, narusza przepisy postępowania administracyjnego.

Ustanowiony w art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ obowiązek uiszczenia bez wezwania podatku od środków transportowych nie jest zależny od uprzedniego wydania decyzji ustalającej ten obowiązek lub wysokość tego podatku.

W sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji przejmującej na własność Państwa nieruchomość, która następnie została skomunalizowana, gmina, która stała się właścicielką tej nieruchomości w wyniku komunalizacji, jest stroną w rozumieniu art. 28 Kpa i ma legitymację do złożenia skargi na decyzję stwierdzającą tę nieważność.

Sąd Antymonopolowy – rozpoznając sprawę na skutek odwołania od decyzji Urzędu Antymonopolowego – może przedstawić Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości.

Organ administracji rządowej orzeka na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /j.t. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ o zwrocie nieruchomości zbędnej na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu lub umowie sprzedaży na podstawie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. nr 17 poz

Akt prawny nazwany oświadczeniem Zarządu Miasta /Gminy/ wydany z powołaniem się na przepis art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, regulujący zmianę wysokości stawki opłat za użytkowanie wieczyste gruntów jest decyzją administracyjną.

Od decyzji organu odwoławczego odmawiającej wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją tego organu (art. 149§ 3 k.p.a.) przysługuje odwołanie, chyba że decyzja ta została wydana przez naczelny organ administracji państwowej lub przez kolegium odwoławcze przy sejmiku.

Od decyzji organu odwoławczego odmawiającej wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją tego organu /art. 149 par. 3 Kpa/ przysługuje odwołanie chyba, że decyzja ta została wydana przez naczelny organ administracji państwowej lub przez kolegium odwoławcze przy sejmiku.