Orzeczenia
Według art. 41 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wojewódzka komisja poborowa może w jednym postępowaniu rozpoznać sprawę w trybie odwołania, sprzeciwu i nadzoru, a w wyniku takiego rozpoznania może, bądź utrzymać w mocy orzeczenie rejonowej komisji poborowej albo je zmienić lub uchylić, a zatem zakres rozpoznania i rozstrzygnięcia
Z przepisów art. 24 ust. 1, art. 25, art. 26, art. 36 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wynika, że podstawą wydanych orzeczeń o zdolności poborowych do służby wojskowej są badania lekarskie określone przepisami tej ustawy, co jednak nie oznacza, by komisje poborowe mogły nie uwzględniać przedstawionych przez
Sąd opiekuńczy może na podstawie art. 109 § 2 k.r.o. powierzyć wykonywanie bieżącej pieczy nad dzieckiem obywatelom państwa obcego zamieszkałym za granicą.
W przypadku prowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie ewentualnego wznowienia postępowania, organy administracji są związane wszystkimi rygorami postępowania administracyjnego, a w szczególności zawartymi w art. 8, art. 9, art. 75 par. 1 i art. 80 Kpa.
Ze względu na skutki, o których mowa w art. 160 par. 1 Kpa, postępowanie o stwierdzenia nieważności decyzji nie staje się bezprzedmiotowe z tego względu, że w późniejszym czasie decyzja ta utraciła moc wiążącą ze skutkiem ex nunc na skutek zdarzeń zaistniałych po jej wydaniu.
Zaświadczenie wojewódzkiego urzędu ziemskiego stwierdzające, że nieruchomość jest przeznaczona na cele reformy rolnej, stosownie do art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.), nie jest decyzją administracyjną. Rozstrzygnięcie, czy dana nieruchomość nie podpada pod działanie wymienionego przepisu następuje w drodze
Zarządzenie wprowadzające przepisy porządkowe podjęte przez burmistrza, jako wydane przez organ niewłaściwy, pozostaje w oczywistej sprzeczności z prawem i to z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy samorządowej i nie ulega konwalidacji w drodze uchwały rady gminy.
1. Najemca zajmujący lokal w budynku pozostającym w zarządzie lub użytkowaniu jednostki gospodarki uspołecznionej, albo w budynku w którym najem lokali mieszkalnych następuje na podstawie decyzji o przydziale - ma obowiązek wpłacenia kaucji zabezpieczającej pokrycie należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu, istniejących w dniu jego opróżnienia. 2. Zgodnie z par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów
Fakt, że osoba, która nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości - co zostało stwierdzone prawomocnym postanowieniem sądu - została uprzednio z tej nieruchomości wywłaszczona i nie otrzymała z tego tytułu odszkodowania, nie wpływa na obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.
Zmiany wewnętrznych przepisów dotyczących finansowania działalności i zadań wojewódzkich oddziałów lustracji Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych nie mają wpływu na zakres wynikającego z ustawy z 31 lipca 1989 r. o podwyższaniu wynagrodzeń za pracę i dochodów rolniczych w związku ze zmianami cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1989 r. (Dz.U. nr 48, poz. 261 ze zm
Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że wnioskodawca rzeczywiście znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, że pobranie podatku mogłoby zagrozić jego egzystencji, organ nie powinien - bez naruszania granic przyznanego mu uznania - odmówić udzielenia jednej z form ulgi przewidzianej w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U
1. Poszczególni radni lub ich grupa nie są stroną w postępowaniu toczącym się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym na skutek skargi gminy wniesionej na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przeciwko rozstrzygnięciu organu nadzorczego. Stronami tego postępowania /również ze skargi wniesionej na podstawie art. 93 ust. 1/ są
1. Komisja Majątkowa, działająca na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154/ nie jest organem administracji państwowej /ani samorządowej/ w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa ani innym organem powołanym z mocy prawa do załatwiania spraw ze sfery administracji państwowej na zasadzie art. 1 par. 2 Kpa. 2. Orzeczenie
W sprawach osób cywilnych, w których orzeczenia wydały sądy wojskowe, które na podstawie art. 1 i 2 oraz 5 § 1 ustawy z dnia 5 kwietnia 1955 r. o przekazaniu sądom powszechnym dotychczasowej właściwości sądów wojskowych w sprawach karnych osób cywilnych, funkcjonariuszów organów bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej (Dz.U. art. 15, poz. 83) zostały przekazane sądom powszechnym
W trybie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ mogły być nacjonalizowane tylko te przedsiębiorstwa, w stosunku do których wszczęto postępowanie o ich przejęciu przed dniem 31 marca 1947 r. Wydanie orzeczenia o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa w postępowaniu wszczętym po tej dacie
1. Stosunek pracy na podstawie mianowania jest stosunkiem administracyjnoprawnym w sferze prawa pracy. Nawiązanie jak i rozwiązanie tego stosunku następuje w drodze decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, w postępowaniu administracyjnym, regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a z niektórymi pracownikami mianowanymi także przepisami szczególnymi. 2. W zakresie postępowania administracyjnego
Organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/ jest w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy - zarząd gminy. Jest to przepis szczególny w stosunku do art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U nr 16
Art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie upoważnia rad gminy do generalnego zwolnienia wszystkich osób posiadających psy na terenie gminy od obowiązku uiszczania podatku.
Brak któregokolwiek ze składników gospodarstwa rolnego /na przykład inwentarza żywego, narzędzi, budynków itp./, wymienionych w art. 55 kodeksu cywilnego, nie świadczy o tym, że pozostałe składniki /na przykład grunty/ nie stanowią gospodarstwa rolnego.
1. Obecnie, gdy art. 1 Konstytucji określa Rzeczpospolitą Polską jako państwo prawne, obowiązywanie zasady lex retro non agit nie może budzić najmniejszych wątpliwości. 2. Przestępczość czynów popełnionych przed promulgacją aktu prawnego, uznającego czyny te za karalne, jest wyłączona, i to zarówno z uwagi na brak powinności zapoznania się z treścią aktu prawnego, który nie wszedł jeszcze w życie,
Jeżeli przedszkola lub żłobki uznać za gminne obiekty i urządzenia użyteczności publicznej można w ramach stanowienia zasad i trybu korzystania z takich obiektów i urządzeń /art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ określić /uchwałą rady gminy/, że korzystanie z nich ma charakter odpłatny, jednak ustalanie opłat wykracza poza upoważnienie
1. Przepis art. 323 k.p.k. może mieć zastosowanie także wobec oskarżonego pozbawionego wolności, który rozmyślnie uniemożliwia doprowadzenie go na kolejną rozprawę prowadzoną w dalszym ciągu, mimo że stan jego zdrowia nie stoi temu na przeszkodzie. Przepis ten nie może natomiast mieć zastosowania w tych wypadkach, w których nieobecność oskarżonego na rozprawie jest spowodowana jego złym stanem zdrowia
Artykuł 60 § 1 k.k. ma zastosowanie do skazanego, który w ciągu 5 lat po faktycznym odbyciu w okresie ciągłym lub w kilku okresach co najmniej 6 miesięcy kary, popełnił umyślne przestępstwo podobne, nawet wtedy gdy odbył tylko część kary i gdy jest ona niższa niż kara orzeczona w prawomocnym wyroku. Przyczyny nieodbycia kary w całości nie mają przy tym żadnego znaczenia prawnego.