Brak wymaganego w par. 5 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 maja 1988 r. w sprawie podatków obrotowego i dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 17 poz. 121; zm. Dz.U. 1989 nr 44 poz. 242/ oświadczenia nabywcy wyrobów, że przeznaczone są one na cele zaopatrzeniowe stanowi przeszkodę dla zastosowania stawki podatku obrotowego

Prawo pierwokupu przewidziane w art. 695 § 2 k.c. przysługuje dzierżawcy nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi także wówczas, gdy nieruchomość ta przeznaczona zostanie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budownictwa zagrodowego.

Nabywca udziału w gospodarstwie rolnym jako przedmiocie należącym do spadku, zbytym bez zgody pozostałych spadkobierców (art. 1036 k.c.), powinien otrzymać w wyniku działu spadku w odniesieniu do gospodarstwa rolnego to, co otrzymałby zbywca, gdyby nie dokonał rozporządzenia. W razie zgonu zbywcy przed działem nabywcy przysługuje taka spłata, jaka przysługiwałaby zbywcy.

1. W świetle art. 53 ust. 1 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ za szkodę górniczą nie mogą zostać uznane zarówno dalsze - pośrednie następstwa robót górniczych, jak i pozostający wprawdzie w związku przyczynowym z robotami górniczymi uszczerbek majątkowy, nie polegający jednakże na szkodzie w nieruchomości oraz w urządzeniach, o których mowa w tym przepisie.

1. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ brak jest rozwiązań prawnych, pozwalających na rozstrzygnięcie w trybie administracyjnym o sposobie wykonania zobowiązań, wynikających z umów cywilnych, dotyczących kosztów budowy, modernizacji i utrzymania dróg publicznych. Podjęte w takim zakresie decyzje administracyjne dotknięte są wadą nieważności, jako wydane

Decyzja wydana na podstawie art. 155 Kpa wzrusza decyzję ostateczną, która zakończyła daną sprawę. Po uchyleniu taką korygującą decyzją innej ostatecznej decyzji lub zmieniając ją, organ dokonujący weryfikacji, ma obowiązek stosować przepisy normujące załatwienie sprawy co do jej istoty obowiązujące w dniu tej weryfikacji, chyba że przepisy szczególne stanowią odmiennie.

Bank może żądać przyznania mu stosownej opłaty za udzielenie sądowi informacji dotyczącej wkładów oszczędnościowych lub walutowych na rachunkach bankowych osób fizycznych (art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. prawo bankowe - Dz.U. Nr 4, poz. 21, zm.: Dz.U. z 1989 r. Nr 74, poz. 439).

1.Obowiązek przeprowadzenia konsultacji ze związkiem zawodowym w trybie art. 38 § 1 k.p. w zakładzie pracy, w którym działa związek zawodowy Solidarność, spoczywa na kierowniku zakładu pracy od daty powstania tymczasowej komisji zakładowej NSZZ Solidarność. 2.Członkowi tymczasowej komisji zakładowej NSZZ Solidarność przysługuje ochrona przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę przewidziana

Użytkownik, który poczynił nakłady na grunty państwowe, oddane następnie przez Skarb Państwa w zarząd i użytkowanie przedsiębiorstwu państwowemu, może dochodzić zwrotu równowartości tych nakładów nie od Skarbu Państwa, lecz od tego przedsiębiorstwa.

1. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego powszechnie przyjęte jest, że wybór metody szacowania mieści się w zakresie działania organu podatkowego. 2. Skoro organ podatkowy wybierze określoną metodę, to kontroli sądowej podlegać będzie nie wybór metody jako takiej, lecz to, czy zastosowane w tej metodzie dane znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym i czy wniosek końcowy, w postaci

1. Nadbudowa kondygnacji nad budynkiem stanowiącym współwłasność jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu i wymaga zgody współwłaściciela albo zastępującego tę zgodę orzeczenia sądu. Brak zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością /art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. 2. Fakt, że współwłaściciel

Wyrok może być zaskarżony rewizją tylko w części rozstrzygającej pozytywnie lub negatywnie o żądaniu pozwu. Niedopuszczalna jest w takiej sytuacji rewizja w części orzekającej o odsetkach wniesiona na tej podstawić, że po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji, ale przed upływem terminu do wniesienia rewizji, została podwyższona – w drodze odpowiedniego aktu prawnego – stopa procentowa.

Skoro od 1 stycznia 1988 r. ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie przewiduje wydawania decyzji administracyjnych w sprawach mieszkań zakładowych, przeto decyzje w tych sprawach wydane po dniu 31 grudnia 1987 r. wydane zostały bez podstawy prawnej, co uzasadnia stwierdzenie ich nieważności przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par

Kryterium uznania skargi w całości za słuszną jest bezwzględnym warunkiem wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa.

1. W sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o wpis na listę adwokatów spełnia warunki określone w przepisie art. 66 pkt 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, nałożenie na nią obowiązku złożenia egzaminu pozostaje w rażącej sprzeczności z tym przepisem. 2. Przez rękojmię do prawidłowego wykonywania zawodu adwokata, o której mowa w art. 65 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy

1. Tylko wtedy, gdy wydanie decyzji jest obligatoryjną konsekwencją zakończenia postępowania administracyjnego, sąd administracyjny jest władny na mocy art. 216 par. 4 Kpa zobowiązać organ administracji państwowej do wydania decyzji w określonym terminie. 2. Sąd administracyjny nie może na zasadzie art. 216 Kpa zobowiązać organu do wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa.

Drzewa samosiejki rosnące na terenach, na których obowiązujące plany zagospodarowania przestrzennego nie przewidują zadrzewień, nie są drzewami posadzonymi tymczasowo w rozumieniu par. 9 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1986 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 7 poz. 40/.

Artykuł 5 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 21 poz. 124/ wyłącza możliwość zadysponowania przez organ administracji lokalem, którego przepis ten dotyczy, na rzecz innej osoby niż wymieniona w tym artykule, na podstawie jakiegokolwiek przepisu ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./.

Dla ustalenia wysokości opłaty rocznej za zarząd decydujące znaczenie ma fakt, dla jakiego obiektu konkretna nieruchomość została przeznaczona decyzją administracyjną i czy w obiekcie tym prowadzona jest działalność gospodarcza lub dochodowa, bez znaczenia jest natomiast okoliczność, czy w innych obiektach, na innych nieruchomościach oddanych w zarząd temu samemu przedsiębiorstwu prowadzona jest działalność

Uwzględnienie powództwa cywilnego z art. 448 k.c. jest możliwe tylko wtedy, gdy wysokość orzeczonej nawiązki lub górna granica tej nawiązki nie wyczerpuje pojęcia „odpowiedniej sumy pieniężnej” tego roszczenia.

Przepis par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2/ wydany został z przekroczeniem delegacji z art. 62 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ i nie może stanowić podstawy do wydania decyzji odmawiającej dokonania rejestracji pojazdu,

1. Przy sprzedaży lokalu o powierzchni określonej dla lokali stanowiących odrębne nieruchomości /par. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1987 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego - Dz.U. nr 36 poz. 203 ze zm./ kwestia liczby osób zamieszkujących w tym lokalu nie ma znaczenia; ma ona natomiast znaczenie przy sprzedaży lokalu przekraczającego tę powierzchnię

Wyjaśnienia nieletniego odebrane bez zachowania wymogów przewidzianych w art. 39 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. nr 35, poz. 228) nie mogą stanowić dowodu w postępowaniu karnym, ponieważ ten przewiduje, by przesłuchanie nieletniego odbywało się w obecności rodziców lub opiekuna albo obrońcy, a jeżeli zapewnienie ich obecności było w danym wypadku niemożliwe