Żądanie strony, aby nie powoływać biegłego z określonych województw, nie może być uznane za wiążące dla organu. Wyłączenie biegłego winno nastąpić tylko na zasadzie i w trybie określonym w art. 24 Kpa. Generalnie, niczym nie umotywowane zastrzeżenia strony do biegłych z określonych województw, nie stanowi przeszkody do powołania ich do wydania opinii w sprawie.

Jeżeli jedna ze stron w tej samej sprawie złoży odwołanie i uzyska decyzję ostateczną, oznacza to, że w rozumieniu art. 198 Kpa wyczerpany został tok instancji w postępowaniu administracyjnym wobec pozostałych stron, bez względu na to, która z nich złożyła odwołanie.

Unormowanie zawarte w par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./ oznacza możliwość zarówno łącznego, jak i oddzielnego wykonywania robót w zakresie budownictwa mieszkaniowego oraz infrastruktury towarzyszącej, mających charakter inwestycji

Przepis art. 18 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ stwierdza, że uprawnienie może być cofnięte, jeżeli osoba której wydano to uprawnienie "zalega przez okres dłuższy niż 6 miesięcy z opłaceniem ostatecznie ustalonych należności podatkowych". Skoro ustawodawca uzależnił możliwość cofnięcia uprawnienia od stwierdzenia, że osoba

Przestępstwo określone w art. 145 § 3 k.k. w zw. z art. 145 § 1 lub w zw. z art. 145 § 2 k.k. (mimo umyślnego naruszenia przez sprawcę zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym) jest przestępstwem nieumyślnym. Z tego powodu za przestępstwo to nie można orzec kary dodatkowej degradacji, gdyż karę tę – w myśl art. 296 § 2 k.k. – można wymierzyć wyłącznie za występek umyślny.

Zawieszenie postępowania z przyczyny określonej w art. 97 par. 1 pkt 1 Kpa jest obligatoryjne, ale jedynie wtedy, gdy wezwanie spadkobierców zmarłej strony do udziału w postępowaniu nie jest możliwe i nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 30 par. 5 Kpa.

Plan zagospodarowania przestrzennego sam przez się nie przekształca już istniejącego stanu zagospodarowania terenu i nie zmienia ani stanu własności, ani stanu posiadania.

Plan rozmieszczenia aplikantów bez względu na walory osobiste i zawodowe kandydata oraz stopień zapotrzebowania na pomoc prawną na danym terenie stanowi przeszkodę nie do usunięcia w sprawie wpisu na listę aplikantów adwokackich.

Oddalenie przez sąd powszechny powództwa o wstąpienie w stosunek najmu jest dla organu administracji ważnym dowodem w sprawie o przydzielenie lokalu osobie go zajmującej lub nakazanie jego opróżnienia, nie przesądza jednak o treści decyzji organów administracji.

Nie może być prowadzone postępowanie dotyczące ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości, która została zamieszczona w wykazie działek przewidzianych do oddania w użytkowanie wieczyste. Postępowanie wszczęte w sprawie takiej nieruchomości podlega umorzeniu na podstawie art. 105 par. 1 Kpa, jako bezprzedmiotowe.

W świetle art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./ znaczne zużycie techniczne domu nie może stanowić przeszkody do wpisania go do rejestru zabytków.

Jeżeli wywłaszczona nieruchomość ma być wykorzystywana na cel nie uzasadniający wywłaszczenia, istnieje podstawa do wydania orzeczenia o zwrocie tej nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego następcy prawnego w oparciu o art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/. Zwrot nieruchomości jest w tym przypadku

1. Uzgodnienie projektu prac budowlanych w obiekcie zabytkowym dokonane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków nie jest wprawdzie decyzją administracyjną w rozumieniu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./, stanowi jednak obietnicę /promesę/ wydania we właściwym czasie zezwolenia przewidzianego tym przepisem. Wojewódzki konserwator

Realizacja infrastruktury społecznej, np. pawilonów handlowo-usługowych, nie może prowadzić do odjęcia własności nieruchomości dotychczasowemu właścicielowi i przekazania jej we władanie innym osobom fizycznym.

Artykuł 89 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./ ma zastosowanie do działek położonych na terenie Warszawy, które zostały skomunalizowane na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ i które były zabudowane określonymi w

1. Decyzja zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości wydana na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /TJ. Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ nie rozstrzyga ani o wyłączeniu gruntów tej nieruchomości z produkcji rolnej ani o wygaśnięciu jej zarządu przysługującego jednostce gospodarki uspołecznionej. 2. W razie przeznaczenia gruntów

Przez infrastrukturę społeczną i techniczną w ujęciu art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ należy rozumieć ogół podstawowych instytucji i urządzeń technicznych niezbędnych do funkcjonowania obiektów powstałych w wyniku realizacji inwestycji wymienionej w decyzji wywłaszczeniowej.

Decyzja o usunięciu nieodpowiedniego stanu technicznego budynku o jakim mowa w art. 46 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ w związku z art. 43 tej ustawy może być adresowana tylko do właściciela lub zarządcy budynku bez względu na to z jakich powodów ten nieodpowiedni stan budynku powstał.

Okoliczności, czy, kiedy i jak ma być zabudowana działka, określają realne możliwości jej właściciela, a nie organ rozstrzygający o zabudowie działki sąsiedniej.

Wniosek o udzielenie wskazań lokalizacyjnych nie wszczyna postępowania administracyjnego, czyni to natomiast wniosek strony o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji.

Korporacja samorządowa jaką jest adwokatura ma prawo a nawet obowiązek wymagać od swoich członków znajomości zasad działania tej korporacji oraz praw i obowiązków wynikających z przystąpienia do niej, skoro ma obowiązek dbać o należyte wykonywanie zadań adwokatury. Korporacja nie może natomiast, poprzez negatywną ocenę wyników rozmowy kwalifikacyjnej pozbawiać osoby, której ex lege przysługuje wpis

Do właściwości organu antymonopolowego nie należy orzekanie o zgodności statutu spółdzielni z przepisami ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 18 ze zm./, w tym także orzekanie o unieważnieniu statutu spółdzielni lub niektórych jego postanowień, ponieważ ocena takiej zgodności statutu spółdzielni należy - na podstawie

Uprawnienie organu administracji do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji /art.. 162 par. 1 Kpa/ przysługuje tylko wtedy, kiedy nie toczy się postępowanie odwoławcze.