Orzeczenia
Przepis art. 691 k.c. nie ma zastosowania do mieszkań funkcyjnych.
Wierzyciel, który w postępowaniu sądowym otrzymał upoważnienie do wykonania czynności na koszt dłużnika (art. 480 § 1 k.c.), może na podstawie art. 1049 § 1 zd. drugie k.p.c. żądać przyznania, mu przez sąd sumy potrzebnej do wykonania tej czynności.
Pomoc udzielona właścicielowi gruntu w uprawie nie jest równoważna dzierżawie owych gruntów jeżeli nie nastąpiło oddanie rzeczy do używania i pobierania pożytków w zamian za umówiony czynsz /art. 693 Kc/.
1. Po przerwie w zajmowaniu lokalu mieszkalnego, spowodowanej przekwaterowaniem najemcy na czas remontu domu, stosunek najmu poprzedniego zajmowanego lokalu zostaje ponownie nawiązany dopiero na podstawie decyzji organu administracji państwowej, orzekającej o powrocie do lokalu /art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/. Decyzja taka jest równoważna
Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję organu administracji państwowej /art. 200 par. 1 Kpa/ wyłącza - do czasu zakończenia postępowania sądowego - możliwość wznowienia postępowania przez organ administracji /art. 145 Kpa/ w sprawie zakończonej zaskarżoną decyzją.
Niedopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zawarte w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcie o kosztach postępowania administracyjnego /art. 264 Kpa/.
Nie narusza przepisów prawa spółdzielczego zamiana lokali, w wyniku której członek mający przyrzeczenie dokonania na jego rzecz przydziału zostaje skierowany do innej spółdzielni i otrzymuje przydział lokalu zwalnianego dla niego przez członka tej spółdzielni ten zaś zyskuje w zamian przydział lokalu przyrzeczonego pierwszemu z tych członków. Przepis art. 106 k.p.c. nie ma zastosowania w razie wytoczenia
Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję organu administracji państwowej /art. 200 par. 1 Kpa/ wyłącza - do czasu zakończenia postępowania sądowego - możliwość wznowienia postępowania przez organ administracji /art. 145 Kpa/ w sprawie zakończonej zaskarżoną decyzją.
1. Uchylenie w trybie odwoławczym decyzji ostatecznej stanowi naruszenie podstawowych i elementarnych zasad postępowania administracyjnego, co jest równoznaczne z rażącym naruszeniem przepisów prawa formalnego regulujących te zasady. 2. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji administracyjnej stanowi, poza przypadkami określonymi w art. 107 par. 4 i par. 5 Kpa rażące naruszenie
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/, w tym także przepisy par. 15, nie przewidują ustalania stawki czynszu na podstawie rzeczywistych kosztów eksploatacji ponoszonych przez wynajmującego.
Zasada zawarta w art. 7 Kpa nakazuje organom administracji dokonywanie oceny przydzielonego pomieszczenia zastępczego - co do standardu lub stanu technicznego - z uwzględnieniem okoliczności związanych z osobą, której ma być ono przydzielone, jej stanu zdrowia lub stosunków rodzinnych.
Nie każde pozbawienie człowieka uprawnień jest ujmowaniem jego godności, uzasadniającym zastosowanie cywilnoprawnych środków ochrony dóbr osobistych. Zależy to od tego, czy w powszechnym odczucia stanowi ono naruszenie godności człowieka, czy też opinia publiczna nie wiąże z nim takich konsekwencji. Istotne znaczenie ma rodzaj i charakter uprawnień, których człowiek został pozbawiony, sposób działania
1. Wadliwe ustalenie stanu faktycznego co do przekroczenia limitu adwokatów, ustalonego dla danej Izby Adwokackiej w planie rozmieszczenia,jest równoznaczne z naruszeniem art. 77 par. 1 Kpa, mającym wpływ na treść decyzji w przedmiocie wpisu na listę adwokatów osób nie objętych wpisem obligatoryjnym. 2. Możliwość wykonywania zawodu adwokata indywidualnie jest również uzależniona od danych wynikających
1. Unormowania par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/ oraz unormowania zawarte w załączniku Nr 2 do wymienionego rozporządzenia, określające stawkę czynszu za lokal użytkowy należną od organizacji społeczno-politycznych, obejmują również organizacje społeczno-zawodowe rolników indywidualnych
Zgodnie z przepisem par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w wieczyste użytkowanie gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239; zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 17/ organ administracji państwowej nie działa według uznania
Nowa decyzja administracyjna, wydana na skutek uchylenia lub zmiany - zgodnie z art. 154 par. 1 i par. 2 Kpa - decyzji ostatecznej, stanowi rozstrzygnięcie sprawy w I instancji, dlatego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na taką decyzję jest niedopuszczalna /art. 198 Kpa/.
Przedmiot przedsiębiorstwa, jako jeden z elementów umowy i wpisu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do rejestru handlowego (art. 162 § 2 pkt 2 i art. 166 pkt 1 k.h.), winien być skonkretyzowany określeniem przynajmniej rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.
Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?
Jeżeli wydana na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ decyzja ostateczna o nakazaniu uiszczenia opłaty za występowanie odłogów w danym roku została uchylona przez Naczelny Sąd Administracyjny, to odpadła przesłanka do wymierzenia na podstawie art. 42 ust. 5 tej ustawy podwójnej opłaty za istnienie odłogów w roku następnym
1. Określone w przepisach ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ zobowiązania osób wyłączających grunty rolne z produkcji nie są powiązane z nabyciem własności czy prawa wieczystego użytkowania - z wyjątkiem potrąceń przewidzianych w art. 18 ust. 1 i 2 - lecz z zaniechaniem rolniczego ich użytkowania przez właściciela lub posiadacza /art. 4
Przedsiębiorstwo państwowe może nabyć od osoby fizycznej w drodze umowy zawartej na zasadach prawa cywilnego lokal mieszkalny wraz z udziałem w użytkowaniu wieczystym nieruchomości związanym z tym lokalem z przeznaczeniem go na mieszkanie zakładowe.
Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, gdy istnieją możliwości różnej interpretacji przepisów prawnych.
Dopuszczalność zaskarżenia przez członka w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym uchwały rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej podwyższającej wysokość opłat eksploatacyjnych nie pozbawia spółdzielni możliwości dochodzenia należności z tego tytułu w postępowaniu sądowym.