Organ właściwy w sprawie ustalenia wysokości czynszu najmu za mieszkanie zakładowe /art. 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, orzekając po dniu 1 stycznia 1988 r. na podstawie par. 8 ust. 6 lub par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./, ocenia

Roszczenie o przyjęcie do spółdzielni i przydział lokalu mieszkalnego w kolejności przysługującej byłemu członkowi (art. 221 § 2 prawa spółdzielczego) powstaje też w sytuacji, gdy nie miał on w okresie oczekiwania na przydział lokalu zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych w mieszkaniu kwaterunkowym w granicach norm zaludnienia określonych w przepisach rozdziału 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia

Ustawodawca dopuszcza stosowanie dwóch norm zaludnienia w stosunku do osób samotnych. W świetle par. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230/ osoba samotna ma uprawnienie do dodatkowej normy.

Jeżeli najemca, z którym umowa najmu mieszkania zakładowego została rozwiązana, odmawia zwolnienia tego mieszkania, wynajmujący (zakład pracy) jest uprawniony do wystąpienia na drogę sądową o nakazanie opróżnienia mieszkania.

Ekwiwalent pieniężny, o jakim mowa w art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, przysługuje najemcy, który przekaże dotychczas zajmowany lokal do dyspozycji organu administracji w zamian za lokal mniejszy, niezależnie od tego, czy będzie to lokal wolny w sensie fizycznym, czy też lokal, który został przez innego najemcę również przekazany do

1. Unormowania par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/ oraz unormowania zawarte w załączniku Nr 2 do wymienionego rozporządzenia, określające stawkę czynszu za lokal użytkowy należną od organizacji społeczno-politycznych, obejmują również organizacje społeczno-zawodowe rolników indywidualnych

1. Wadliwe ustalenie stanu faktycznego co do przekroczenia limitu adwokatów, ustalonego dla danej Izby Adwokackiej w planie rozmieszczenia,jest równoznaczne z naruszeniem art. 77 par. 1 Kpa, mającym wpływ na treść decyzji w przedmiocie wpisu na listę adwokatów osób nie objętych wpisem obligatoryjnym. 2. Możliwość wykonywania zawodu adwokata indywidualnie jest również uzależniona od danych wynikających

Nie każde pozbawienie człowieka uprawnień jest ujmowaniem jego godności, uzasadniającym zastosowanie cywilnoprawnych środków ochrony dóbr osobistych. Zależy to od tego, czy w powszechnym odczucia stanowi ono naruszenie godności człowieka, czy też opinia publiczna nie wiąże z nim takich konsekwencji. Istotne znaczenie ma rodzaj i charakter uprawnień, których człowiek został pozbawiony, sposób działania

Zgodnie z przepisem par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w wieczyste użytkowanie gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239; zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 17/ organ administracji państwowej nie działa według uznania

Nowa decyzja administracyjna, wydana na skutek uchylenia lub zmiany - zgodnie z art. 154 par. 1 i par. 2 Kpa - decyzji ostatecznej, stanowi rozstrzygnięcie sprawy w I instancji, dlatego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na taką decyzję jest niedopuszczalna /art. 198 Kpa/.

Przedmiot przedsiębiorstwa, jako jeden z elementów umowy i wpisu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do rejestru handlowego (art. 162 § 2 pkt 2 i art. 166 pkt 1 k.h.), winien być skonkretyzowany określeniem przynajmniej rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Do terminu przewidzianego w art. 16 ust. 1 prawa lokalowego (ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 11, poz. 55) oraz w art. 20 prawa lokalowego w brzmieniu obwieszczenia z dnia 2 października 1987 r. (Dz. U. Nr 30, poz. 165) ma zastosowanie art. 117 § 3 k.c. Rozpoczęcie biegu tego terminu jest uzależnione od pouczenia zobowiązanego o możliwości i terminie wytoczenia powództwa

Zobowiązany może, przed doręczeniem mu wykazu zaległych należności z tytułu czynszu najmu lub wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokalu (art. 20 ust. 2 prawa lokalowego jedn. tekst: Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165), wytoczyć na podstawie art. 189 k.p.c. powództwo o ustalenie, że należność ta w całości lub w części nie istnieje.

Nie można orzec przepadku przedmiotu objętego współwłasnością, jeżeli sprawcami nie są wszyscy współwłaściciele, a ustawa nie przewiduje orzeczenia przepadku przedmiotu nie będącego własnością sprawcy.

Postanowienie sądu wydane w trybie art. 456 § 2 k.p.k. w związku z art. 92 k.p.w. nie podlega zaskarżeniu na podstawie art. 409 k.p.k.

Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?

Pracownik nabywa prawo do odprawy pieniężnej w związku z przejściem na rentę inwalidzką, chociażby przepisy płacowe określały tę rentę jako stalą".

Jeżeli wydana na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ decyzja ostateczna o nakazaniu uiszczenia opłaty za występowanie odłogów w danym roku została uchylona przez Naczelny Sąd Administracyjny, to odpadła przesłanka do wymierzenia na podstawie art. 42 ust. 5 tej ustawy podwójnej opłaty za istnienie odłogów w roku następnym

W trybie art. 6 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym /Dz.U. nr 18 poz. 107/ mogły być regulowane sprawy tylko tych osób, które objęły w posiadanie nieruchomość rolną przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych

Złożenie przysięgi i posiadanie pseudonimu to niewątpliwie formalne znamiona udziału w zorganizowanej działalności konspiracyjnej, lecz nie stanowią warunku koniecznego dla uznania określonej osoby za uczestnika ruchu oporu /art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./.

1. Określone w przepisach ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ zobowiązania osób wyłączających grunty rolne z produkcji nie są powiązane z nabyciem własności czy prawa wieczystego użytkowania - z wyjątkiem potrąceń przewidzianych w art. 18 ust. 1 i 2 - lecz z zaniechaniem rolniczego ich użytkowania przez właściciela lub posiadacza /art. 4