Naczelny Sąd Administracyjny nie może dokonywać samodzielnych ustaleń faktycznych wkraczających w kompetencje ZBoWiD.

1. Regulacja warunków udzielania, a tym samym i możliwości odmówienia udzielenia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej przez organizacje społeczne w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 października 1985 r. w sprawie działalności gospodarczej organizacji społecznych /Dz.U. nr 51 poz. 265/ ogranicza się w zasadzie do spraw proceduralnych i kompetencyjnych. Tym samym warunki udzielania

Ustalenie odszkodowania za szkodę powstałą przy wykonywaniu urządzeń melioracji wodnych odbywa się według zasad określonych w art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230; zm.: Dz. U. z 1980 r. Nr 3, poz. 6) oraz w § 7 i 8 wydanego na podstawie art. 97 ust. 3 tej ustawy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 września 1976 r. w sprawie melioracji wodnych

Z powołaniem się na zasady współżycia społecznego nie można podważać ani modyfikować wyraźnych dyspozycji przepisów prawnych, które, jak art. 58 § 1 k.c., ze względu na bezpieczeństwo obrotu przewidują sankcję bezwzględnej nie czynności prawnych sprzecznych z prawem nie przewidując od tego żadnych wyjątków, a wice samodzielnie, w sposób jednoznaczny i wyczerpujący przesądzają o prawach stron.

Zbycie w drodze umowy sprzedaży gospodarstwa rolnego, otrzymanego w wyniku działu spadku w związku z przeznaczeniem go do wywłaszczenia (art. 50 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości Dz. U. Nr 22, poz.99) lub obowiązkowego wykupu (art. 27 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Dz. U. Nr 11, poz. 79 ze zm.), powoduje

Różnica rozwiązań technicznych w lokalnych urządzeniach ogrzewczych, wynikająca z użycia różnych rodzajów energii grzewczej, nie daje podstawy do uznania, że przydzielony lokal zamienny ma gorsze wyposażenie techniczne w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, niż lokal dotychczas zajmowany.

We wszystkich rodzajach świadczeń z zakresu ubezpieczenia społecznego, w tym również świadczeń przyznawanych w drodze wyjątku przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na podstawie decyzji uznaniowych przewidzianych w art. 65 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 267/, nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Niedopuszczalne jest przenoszenie wprost rozwiązań zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego w części poświęconej zobowiązaniom /art. 523 i art. 548 Kc/, do postępowania administracyjnego, określającego decyzją administracyjną obowiązek uiszczenia kwot tytułem należności i opłaty rocznej.

Przydział lokalu lub pomieszczenia zastępczego na czas oznaczony /art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ może w przyszłości niekorzystnie oddziaływać na uzasadnione interesy najemcy, m.in. przez ograniczenie możliwości skorzystania z niektórych instytucji prawa lokalowego, takich jak np. zamiana lokali /art. 52/ lub tzw. rozgęszczenie /art. 34

W miejscowościach, dla których nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, również podział nieruchomości, o jakim mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, może być dokonany na zasadzie określonej w art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 35 poz.

Osiąganie przez rencistę dochodu z prowadzenia własnego lub posiadanego indywidualnego gospodarstwa rolnego o powierzchni przekraczającej 3 hektary przeliczeniowe - także jeśli prowadzi je wspólnie z innym niż małżonek członkiem rodziny - powoduje zawieszenie prawa do świadczeń (§ 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 marca 1983 r. w sprawie osiągania wynagrodzenia lub innych dochodów przez osoby

Regulacji prawnej przewidzianej w art. 87 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ może podlegać jedynie prawo użytkowania nabyte przed dniem 1 sierpnia 1985 r. na podstawie aktu administracyjnego albo stosownego oświadczenia o przekazaniu terenu między jednostkami państwowymi.

Nie ma znaczenia dla wyniku rozpoznawanej sprawy kto mieszkał i pracował w gospodarstwie rolnym w dacie 29 kwietnia 1955 r. Istotne jest kto gospodarował na spornej nieruchomości. Przez gospodarowanie należy rozumieć prowadzenie gospodarstwa rolnego w sensie podejmowania m.in. decyzji o sposobie użytkowania gruntów, rodzaju podejmowanej produkcji rolnej, oraz zaciągania zobowiązań związanych z działalnością

W razie bezprawnego ograniczenia przez spółdzielnie mieszkaniową uprawnienia byłego członka do zbycia własnościowego prawa do lokalu członek ten ma interes prawny w ustaleniu istnienia tego prawa.

Odmienna ocena przez stronę dowodu, który istniał w dniu wydania decyzji i był znany organowi wydającemu decyzję nie uzasadnia żądania wznowienia postępowania.

Określenie "inna przyczyna" użyte w art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ oznacza tylko taką przyczynę której ustalenia i ocena prawna mieści się w zakresie działania organu administracji i objęte jest ramami sprawy administracyjnej.

1. Określony w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1985 nr 49 poz. 261/, obowiązek zwrotu nabywcy kwoty nienależnej lub przekazania tej kwoty do budżetu państwa w okolicznościach określonych w art. 19 ust. 3 tej ustawy, podlega wykonaniu niezwłocznie, a w każdym razie do czasu rozpoczęcia przez kompetentny organ kontroli cen. Zaniechanie wykonania tego obowiązku do chwili

Wniosek strony w sprawie zmiany co do zakresu przedmiotowego decyzji o ustanowieniu użytkowania gruntu państwowego, złożony przed wydaniem ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ nie mógł być podstawą zmiany tej decyzji przez organ po dniu 1 sierpnia 1985 r. z powołaniem się na art. 155 Kpa również w części dotyczącej opłat i ustalania

Jeżeli zarząd nieruchomym mieniem państwowym sprawuje określona jednostka organizacyjna, to tylko ona jest stroną w sprawach związanych z ochroną tego mienia na zasadach, określonych w art. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.

Izba Rzemieślnicza jest samorządną społeczno-zawodową i gospodarczą organizacją rzemiosła i na podstawie przepisów art. 1 par. 1 pkt 1 i par. 2 pkt 2 Kpa oraz par. 3 ust. 5 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Pracy, Płacy i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie nauki zawodu i przyuczenia do wykonywania określonych prac przez młodocianych w rzemieślniczych zakładach pracy /Dz.U. nr 51 poz

Przepis art. 104 Kpa określa sposób załatwiania tych tylko spraw, które stosownie do art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa są rozstrzygane w drodze decyzji administracyjnych. Przepis ten nie jest natomiast materialnoprawną podstawą decyzji administracyjnej, gdyż tą stanowią przepisy prawa materialnego, określające, że sprawa podlega załatwieniu w drodze decyzji.

Mienie gminne może być zbywane jedynie na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1962 r. w sprawie zarządu mieniem gromadzkim oraz trybu jego zbywania /Dz.U. nr 64 poz. 303 ze zm./.

Unormowanie zawarte w tak zwanej karcie gwarancyjnej, wydanej na podstawie § 1 ust. 1 pkt 2, § 25 ust. 4 i § 35 ust. 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 8 kwietnia 1974 r. w sprawie ogólnych warunków umów o prace projektowe w budownictwie oraz o realizację inwestycji budowlanych i o wykonanie remontów budowlanych i instalacyjnych (M. P. Nr 14, poz. 94)