Skoro jest bezsporne, że wskutek wykonania wyroku rozwodowego skarżący utracił uprawnienia do przebywania w lokalu i bez wymeldowania opuścił dotychczasowe miejsce pobytu stałego, terenowy organ administracji państwowej miał wynikający z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ obowiązek uwzględnić wniosek strony i wymeldować

Przewidziany w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 grudnia 1981 r. w sprawie opłat za czynności zespołów adwokackich (Dz. U. z 1982 r. Nr l, poz. 9) ryczałt na koszty administracyjne i ekwiwalent za wynagrodzenie, utracone w związku z niezbędnym w sprawie wyjazdem adwokata, nie wchodzą w skład kosztów zastępstwa procesowego jednostki gospodarki uspołecznionej reprezentowanej

Jeżeli strona nie cofnęła odwołania /art. 137 Kpa/, co byłoby równoznaczne z wystąpieniem o umorzenie postępowania odwoławczego /art. 105 par. 2 Kpa/, brak jest podstaw do umorzenia tego postępowania jako bezprzedmiotowego tylko z tego powodu, że strona wykonała decyzję nieostateczną.

Przy obliczaniu powierzchni mieszkalnej przysługującej najemcy lokalu mieszkalnego należy uwzględniać także normę zaludnienia przysługującą osobie bliskiej zamieszkałej wraz z najemcą i prowadzącej z nim wspólne gospodarstwo domowe, choćby osoba ta nie została wymieniona w decyzji o przydziale lokalu.

W świetle art. 204 § 1 i art. 214 prawa spółdzielczego dopuszczalne jest takie statutowe uregulowanie sprawy przydziału lokalu mieszkalnego, które wyłączałoby możliwość uzyskania przydziału mieszkania przez członka, który w okresie oczekiwania na przydział zbył przysługujące mu prawo do lokalu (domu) zaspokajającego jego potrzeby mieszkaniowe; należy to również odnieść do sytuacji, gdy zbycia dokonała

Powództwo z pkt 1 § 1 art. 840 k.p.c. umożliwia dłużnikowi merytoryczną obroną przed egzekucją. Uchybienie formalne popełnione przez sąd w toku postępowania co do nadania klauzuli wykonalności (art. 771 pkt 1 k.p.c.) może zatem dłużnik zwalczać w drodze - dostosowanego do tego - zażalenia (art. 795 k.p.c.).

Na wysokość odszkodowania przyznanego za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną powinna mieć wpływ nie tylko data całkowitego zniszczenia uprawy, lecz także termin, w którym naczelnik gminy zakwalifikował ją do zaorania, przy czym - jeżeli szkoda powstała wcześniej - jako termin, według którego ocenia się wysokość odszkodowania, należy przyjąć datę zakwalifikowania uprawy do zaorania /par. 5 ust.

1. Wycofanie nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi ze sprzedaży /"skreślenie" jej z wykazu/ jest odpowiednikiem /korelatem/ uprawnienia naczelnika gminy do przeznaczania gruntów do sprzedaży osobom fizycznym. Z tego względu stanowisko w przedmiocie wycofania określonej działki ze sporządzonego wcześniej "wykazu" również nie jest decyzją administracyjną i w konsekwencji nie podlega sądowej kontroli

Od decyzji odmawiającej przyznania odszkodowania przysługującego od organu administracji państwowej, jak również od decyzji przyznającej odszkodowanie - zdaniem strony - zbyt niskie, nie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz powództwo do sądu powszechnego /art. 160 par. 4 i 5 Kpa/.

1. Samowolne wprowadzenie zmian do projektu w tych jego elementach, które są dołączone do wniosku o pozwolenie na budowę, prowadzi do wykonywania robót w sposób odbiegający od ustaleń i warunków określonych w udzielonym pozwoleniu. 2. Żądanie naprawienia szkody spowodowanej działaniami właściciela zakłócającymi normalne korzystanie z sąsiedniej nieruchomości /art. 144 Kc/ jest roszczeniem cywilnym

Przepis art. 49 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 30, poz. 210 ze zm.) stwarza obowiązek wyboru prezesa i jego zastępcy w każdej spółdzielni. Wywiera to taki skutek, że statut spółdzielni powinien określać, który z organów wymienionych w tym przepisie jest kompetentny do wyboru członków zarządu - w tym prezesa i jego zastępcy.

Uchwała organu spółdzielni o przydziale budynku czy mieszkania i zawiadomienia o niej zainteresowanego członka jest czynnością cywilnoprawną, powodującą nabycie przez tego członka prawa majątkowego. Zatem roszczenie o uchylenie takiej uchwały powinno być skierowane nie tylko przeciwko spółdzielni, ale też przeciwko wymienionemu członkowi. W takiej sytuacji między spółdzielnią a członkiem objętym uchwałą

Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznaje skarg na decyzje organów administracji państwowej, co do ich celowości, słuszności lub sprawiedliwości, lecz tylko i wyłącznie bada te decyzje pod względem legalności czy dana decyzja jest zgodna z prawem. W myśl art. 196 par. 1 Kpa decyzja organu administracji państwowej może być zaskarżona do sądu administracyjnego z powodu jej niezgodności z prawem.

Pomieszczenie nie nadające się do zamieszkania ze względu na stan techniczny nie może być przydzielone jako zastępcze pomieszczenie mieszkalne, choćby nawet osoba ubiegająca się o przydział nie kwestionowała jego przydatności na taki cel.

Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294/ weszły w życie z dniem ogłoszenia to jest 6 grudnia 1983 r. Rozporządzenie to nie zawiera przepisów przejściowych, co oznacza iż miało ono zastosowanie także do spraw, w których postępowanie zostało wszczęte przed dniem jego wejścia w życie lecz nie zostało zakończone decyzją ostateczną

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, E. Bijowskiej, w sprawie z wniosku Stanisława F. przeciwko Krajowej Spółdzielni Pracy i Usług Kominiarskich Oddział w L. o nagrodę jubileuszową po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie postanowieniem z dnia 20 lutego 1985 r. do rozstrzygnięcia

1. Jednostki wymienione w przepisie par. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294/ są właściwe do rozpoznawania chorób zawodowych, a więc do orzekania we wszystkich wymienionych czynnikach, które składają się na pojęcie choroby zawodowej. Inspektor Sanitarny nie może jednostek tych zastąpić. Inną jest bowiem rzeczą, ocena

Nieruchomość zbyta na podstawie umowy przewidzianej w art. b ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (jedn. tekst: Dz. U. z 1974 r Nr 10 poz. 64) jest nieruchomością wywłaszczoną w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy. Warunkiem wytoczenia powództwa o zwrot takiej nieruchomości jest ostateczna decyzja organu administracji państwowej, stwierdzająca, że nieruchomość

Żądanie powtórzenia w postępowaniu podatkowym wszystkich uprzednio przeprowadzonych dowodów byłoby niecelowe, naruszające zasadę szybkości i prostoty postępowania wyrażonej w art. 12 par. 1 Kpa. Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera przepisu bezpośrednio upoważniającego organ do wykorzystania jako dowodu protokołu przesłuchania świadka, sporządzonego w odrębnym postępowaniu, to jednak takie

Niewywiązanie się odbiorcy przesyłki w międzynarodowym kolejowym przewozie towarowym ze zobowiązania do powołania rzeczoznawcy w związku z wniesieniem reklamacji w celu ustalenia wartości jej uszkodzenia nie wyłącza dochodzenia odszkodowania przeciwko Kolei (art. 25 § 1 w związku z art. 29 § 1 i 2 SMGS).

Skoro pracownik nie posiada decyzji kierownika zakładu pracy o przydziale mieszkania funkcyjnego, przepisy par. 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników lasów państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 328/ nie stanowią podstawy do zameldowania go na pobyt stały w tym mieszkaniu. Przepisy te stwarzają jedynie uprawnienia do uzyskania takiej decyzji.

1. Jeżeli obowiązujący ogólny miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przeznacza teren na cele budownictwa mieszkaniowego bez bliższego określenia rodzaju tego budownictwa, to w świetle art. 54 ust. 5 w związku z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ brak jest podstaw do odmowy udzielenia pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego

1. Odpowiedzialność kierownika statku za bezpieczeństwo żeglugi i statku /par. 2 ust. 8 zarządzenia nr 44 Ministra Komunikacji z dnia 11 marca 1975 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych - Dz.Urz. MK nr 9 poz. 68 ze zm./ obejmuje działania i zaniechania zarówno własne, jak i podległych mu członków załogi. 2. Jeżeli w wyniku rażącego naruszenia przepisów regulujących ruch

W wypadku gdy jeden spośród kilku nabywców gospodarstwa rolnego nie spełnia przymiotu następcy w rozumieniu art. 7i ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeni emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140), umowa o przekazanie tego gospodarstwa jest w całości nieważna.