Najemca, który po dniu 1 maja 1981 r. w następstwie zezwolenia terenowego organu administracji państwowej na zamianę lokalu uzyskał przydział innego lokalu mieszkalnego obowiązany jest płacić czynsz według stawek określonych w tabeli nr 4 stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 1981 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie czynszu najmu za lokale mieszkalne /Dz.U. nr
Najemca, który po dniu 1 maja 1981 r. w następstwie zezwolenia terenowego organu administracji państwowej na zamianę lokalu uzyskał przydział innego lokalu mieszkalnego obowiązany jest płacić czynsz według stawek określonych w tabeli nr 4 stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 1981 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie czynszu najmu za lokale mieszkalne /Dz.U. nr
Jeżeli ustalenia organów administracji państwowej co do faktu pobytu stałego osoby fizycznej w lokalu w którym jest ona zameldowana nie budzą zastrzeżeń, wobec tego, że nie zmieniła ona miejsca pobytu stałego i nie przeniosła się pod inny adres, brak jest podstaw do wymeldowania jej z lokalu. Brak jest podstaw do podważenia stanowiska organów administracji w kwestii uznania dowodów przedstawionych
Ustalenie zaniżonych należności i opłat rocznych z tytułu wyłączenia gruntu na cele nieleśne stanowi rażące naruszenie prawa, w związku z tym uzasadnione byłoby, przy uwzględnieniu treści art. 139 Kpa wydanie przez organ odwoławczy decyzji nawet na niekorzyść strony.
Art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/ - do którego odsyła ust. 2 tego przepisu - stanowi, że w przypadku śmierci najemcy terenowy organ administracji państwowej może przekwaterować osoby wspólnie z nim zamieszkałe wyłącznie do pomieszczenia zastępczego. Przepis ten nie upoważnia organu do nakazania osobie wspólnie zamieszkałej z najemcą powrotu do poprzedniego
W oparciu o art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków /Dz.U. 1968 nr 36 poz. 249/ mogą być podejmowane decyzje administracyjne tylko w wypadkach gdy remont jest wykonywany przez terenowy organ administracji państwowej i przy zachowaniu trybu określonego w art. 2 i art. 3 tej ustawy. Państwowe środki finansowe wydatkowane na
Obowiązek meldunkowy wynika bezpośrednio z przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ i dlatego brak jest podstawy do nakazania w formie decyzji administracyjnej realizacji tego obowiązku. Organ administracji jest uprawniony - co wynika z zestawienia treści przepisu art. 8 ust. 2 z brzmieniem ust. 1 tego artykułu - do stwierdzenia, że
Jeżeli organ administracji przyjął jakieś kryterium ustalania powierzchni biurowej niezbędnej dla funkcjonowania danej jednostki organizacyjnej, treść decyzji o zadysponowaniu powierzchnią lokali użytkowych powinna być logicznym wynikiem ustalonych faktów i ich prawnej oceny w świetle tego kryterium.
1. Drogą publiczną jest w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 20 poz. 90 ze zm./ droga z której mogą korzystać wszyscy zgodnie z jej przeznaczeniem na równych prawach. Według cytowanej ustawy zaliczenie określonej drogi do jednej z kategorii dróg publicznych /drogi państwowe, lokalne, zakładowe/ następuje z mocy bądź zarządzenia Prezesa Rady Ministrów /droga
Środkami funduszu dysponuje Minister Pracy, Płacy i Spraw Socjalnych. Dysponentami drugiego stopnia są terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, a dysponentami trzeciego stopnia terenowe organy administracji państwowej stopnia podstawowego. Zgodnie z dyspozycją art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych /t.j. Dz.U. 1975 nr 26 poz. 139; zm. Dz.U.1977 nr
Nie wyjaśnienie sprawy w zakresie zarzutów podniesionych przez skarżącą przed wydaniem orzeczenia I instancji i powtórzonych w postępowaniu odwoławczym stanowi naruszenie art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa i uniemożliwia ustalenie czy występujące w budynku uszkodzenia mają związek z eksploatacją górniczą prowadzoną przez kopalnię, a tym samym czy są szkodą górniczą w rozumieniu art. 53 dekretu z dnia 6 maja
W sprawie, w której chodzi o ustalenie istnienia, bądź nie istnienia związku przyczynowego między eksploatacją górniczą a stwierdzonymi uszkodzeniami nagrobka, a więc czy te uszkodzenia stanowią szkodę górniczą, do której usunięcia byłaby zobowiązana kopalnia zgodnie z art. 53 ust. 1, art. 54 i art. 68 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /t.j. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/, ograniczenie się w
Powództwo o przeniesienie własności nieruchomości na podstawie art. 231 § 1 k.c. wytacza się przed sąd ogólnej właściwości miejscowej (art. 27 k.p.c.), do powództwa takiego nie odnosi się bowiem właściwość wyłączna sądu miejsca położenia nieruchomości (art. 38 k.p.c.).
Uprawnionym organem do dokonania zameldowania osoby posiadającej obywatelstwo polskie i przebywającej stale na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - jest stosownie do art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ - urząd miejski, urząd dzielnicowy, urząd gminy lub urząd miasta i gminy i jedynie urząd prowadzący ewidencję ludności
Ekwiwalent za 25 q ziemniaków ustalony według zasad określonych w § 3 ust. 2 załącznika nr 2 do układu zbiorowego pracy dla państwowych przedsiębiorstw rolnych z dnia 24 grudnia 1974 r. (tekst ujednolicony według stanu na dzień 1 stycznia 1981r.) przysługuje tylko tym pracownikom stałym przedsiębiorstw wymienionych w § 1 ust. 1 załącznika nr 7 do wymienionego układu, którzy mają na utrzymaniu rodziny
1. Opodatkowanie w danym roku podatkowym powinno nawiązywać do opodatkowania w tej samej formie w roku ubiegłym, a różnice w wysokości opodatkowania powinny wynikać ze zmiany stawek podatkowych, cen, rozmiarów działalności lub innych okoliczności ustalonych przez organ podatkowy, przy czym stanowisko tego organu powinno być uzasadnione w sposób logiczny i przekonujący. 2. Brak uzasadnienia decyzji
Generalna zasada w przedmiocie odszkodowania plonowego zawarta w par. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1963 r. w sprawie odszkodowań za uszkodzone wskutek robót górniczych zasiewy i uprawy, za nie dające się usunąć uszkodzenia gruntów rolnych i leśnych oraz w sprawie sposobu wypłaty odszkodowań pieniężnych za szkody górnicze /Dz.U. nr 1 poz. 1/ została ograniczona w par. 3 ust
Przy założeniu, że wszyscy obywatele są równi wobec prawa, zasadom art. 8 Kpa nie odpowiada takie prowadzenie postępowania w sprawie, w której występują sprzeczne interesy stron, gdy organy prowadzące postępowanie - bez wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności sprawy - uwzględniają tylko jeden z wchodzących w grę interesów, nie ustosunkowując się do zgłaszanych twierdzeń i wniosków stron reprezentujących
1. Paragraf 17 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 22 maja 1973 r. w sprawie odszkodowania za przyjęte na własność Państwa tereny budowlane oraz zbywanie działek budowlanych na obszarach wsi /Dz.U. nr 20 poz. 117/, to jest aktu wykonawczego do ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi /Dz.U. 1969 nr 27 poz. 216 ze zm./, odnosi się tylko do terenów wyznaczonych pod
1. Z faktu, że właściciel lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość ma prawo do zamieszkania w jego opróżnionej części /art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. nr 14 poz. 84/, nie wynika, aby realizacja tego prawa miała nastąpić w drodze decyzji administracyjnej o przydziale zwolnionej części lokalu na rzecz właściciela. 2. O zagadnieniach prejudycjalnych rozstrzyga
Jeżeli szkoda polegająca na konieczności poniesienia wyższych kosztów remontu domu jest następstwem powszechnie znanego procesu wzrostu cen, to między ta szkodą a niewykonaniem remontu w umówionym wcześniejszym terminie istnieje normalny, w rozumieniu zasady przyczynowości adekwatnej (art. 361 § 1 k.c.), związek przyczynowy.
Jeżeli strona - choćby po terminie - złożyła zeznanie podatkowe i zeznanie to zostało przyjęte przez organ podatkowy, organ ten - stosownie do art. 168 Kpa - był obowiązany dokonać wymiaru podatku zgodnie z zeznaniem, a w razie wątpliwości co do rzetelności oświadczenia wezwać podatnika do udzielenia niezbędnych wyjaśnień lub uzupełnienia zeznania w wyznaczonym terminie, ze wskazaniem przyczyn, dla
Porównanie treści par. 16 ust. 3 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234/ ze sformułowaniem przesłanki cofnięcia zezwolenia zamieszczonej w par. 42 ust. 3 pkt 1 tego rozporządzenia pozwala przyjąć, że podstawą odmowy wydania zezwolenia jest sam fakt skazania, zaś upływ czasu