Nabywca nieruchomości władnącej może nabyć - dzięki działaniu rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych - wpisaną do księgi wieczystej służebność gruntową, mimo że służebność ta wygasła wskutek jej niewykonywania (art. 293 § 1 k.c.).

Ustalenie opłat przewidzianych w art. 27 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /t.j. Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ organ administracji państwowej dokonuje w formie decyzji; nie wyłącza to możliwości wytoczenia powództwa o ustalenie, że należność z tytułu tych opłat w całości lub w części nie istnieje lub uległa przedawnieniu.

Postanowienie art. 123 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1867 r. o powszechnym obowiązku obrony PRL (tekst jedn.: Dz. U. z 1979 r. Nr 18, poz. 111), iż wynagrodzenie za okres odbywania ćwiczeń wojskowych oblicza się według zasad ustalania wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego", oznacza stosowanie tych zasad w ramach ustalania pełnego wynagrodzenia", o którym mowa w art. 123 ust. 2, nie uzasadnia

Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę na ostateczne orzeczenie organu odwoławczego kontroluje jego zgodność z prawem i zasadami postępowania administracyjnego. Przy rozpoznawaniu skargi nie mogą być brane pod uwagę zarzuty, które nie zostały podniesione przed wydaniem zaskarżonego orzeczenia. Skarżący przed wydaniem kwestionowanego orzeczenia nie podnosił żadnych zastrzeżeń co do sposobu

Brak dokładnego ustalenia czasu ujawnienia się szkody i nie rozważenie z urzędu przez Komisję do spraw Szkód Górniczych kwestii ewentualnego przedawnienia roszczeń osoby ubiegającej się o naprawienie szkód górniczych, mimo istniejących w sprawie w tym zakresie wątpliwości, skutkuje uchyleniem orzeczenia komisji z uwagi na art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 3 Kpa.

1. Jeżeli organy administracji państwowej sprawę osoby ubiegającej się o zezwolenie na pobyt stały w Warszawie rozważyły na tle par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./, w którym są wymienione fakultatywne, zależne od ich uznania przypadki

Nie ma uprawnienia do odprawy przewidzianej w § 6 uchwały nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1981 r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracą (M.P. Nr 21, poz. 195) pracownik, który sam wypowiedział umowę o pracę, chociażby zamierzał podjąć działalność zarobkową na własny rachunek w rolnictwie, rzemiośle czy usługach.

1. Przepisy uchwały nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę (M.P. Nr 21, poz. 195) dotyczą szczególnej sytuacji, gdy do rozwiązania umowy o pracę dochodzi z powodu zmian w strukturze zatrudnienia. Wykładnia przepisów tej uchwały uwzględniająca wymagania przepisu art. 7 k.p. prowadzi do wniosku, że

Treść art. 393 k.c. pozwala na dokonanie w umowie stron zastrzeżenia co do warunków, jakim - ze względu na charakter przyznawanego uprawnienia - powinna odpowiadać osoba trzecia, na rzecz której ma być spełnione świadczenie, określone w tej umowie. Jeżeli osoba ta nie odpowiada warunkom, od których strony uzależniły nabycie prawa, przyrzekający może spełnić przyrzeczone świadczenie na rzecz wierzycielki

1. Klauzula derogacyjna generalna, zawarta w pkt 4 obwieszczenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 22 lutego 1982 r. w sprawie wykazu obowiązujących aktów prawnych ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym i Dzienniku Budownictwa oraz nieogłoszonych /Dz.Urz. MAGTiOŚ nr 1 poz. 1/ nie obejmuje aktów ogłoszonych w Dzienniku Budownictwa, a zatem do aktów takich nie ma zastosowania

Pod rządami § 3 załącznika nr 2 do Układu Zbiorowego Pracy dla Państwowych Przedsiębiorstw Rolnych z dnia 24 grudnia 1974 r. (według stanu na dzień 1 stycznia) pracownikowi, w stosunku do którego mają zastosowanie przepisy tego układu, przysługuje ekwiwalent pieniężny w zamian za ziemię pod ziemniaki również w sytuacji, gdy rozwiązano z nim umowę o pracę przed dniem 1 maja (z wyjątkiem rozwiązania

Do rozpoznania roszczenia pracownika o sześciomiesięczną odprawę przewidzianą w § 6 ust. 1 uchwały nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1981 r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę (M.P. Nr 21, poz. 195) właściwa jest komisja rozjemcza także wówczas, gdy sporne są przyczyny rozwiązania stosunku pracy.

O naruszeniu uzasadnionych interesów osób trzecich w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ można mówić jedynie wtedy, gdy naruszone są w tym względzie konkretne przepisy, warunki techniczne lub normy obowiązujące w budownictwie.

Pozwany może w rewizji zwalczać wyrok z powołaniem się na to, że sąd pierwszej instancji - wbrew żądaniu zapłaty odszkodowania odpowiadającego wartości uszkodzonej rzeczy za jednoczesnym wydaniem tej rzeczy dłużnikowi - zasądził od niego bezwarunkowo na rzecz powoda odszkodowanie w pieniądzu, także wówczas, gdy w postępowaniu przed tym sądem swą obroną ograniczył do zaprzeczenia.

Nauczyciel skierowany do pracy w innej szkole na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19), kwestionujący istnienie przestanek przewidzianych w tyra przepisie, może dochodzić przed organami wymienionymi w art. 98 ust. 2 tejże ustawy uznania bezskuteczności tego skierowania.

Do stwierdzenia rozwiązania stosunku pracy z adiunktem mianowanym na czas nieokreślony na podstawie art. 189 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 14, poz. 113) nie stosuje się terminu określonego w art. 171 ust. 1 wymienionej ustawy oraz przepisów kodeksu pracy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia.

1. Wystąpienie pokontrolne właściwego organu i zawarte tam wnioski nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego. Nie są również decyzjami administracyjnymi wyrażone w pismach poglądy organu kontroli wyższego stopnia, potwierdzające trafność wniosków pokontrolnych, zawartych w wystąpieniu organu kontroli stopnia niższego. 2. Organ administracji państwowej może

1. W pojęciu rzetelności, jakiego użyto w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 27 poz. 158/ nie mieści się prowadzenie zakładu przez właściciela w stanie nietrzeźwym, znieważanie czynne i słowne konsumentów i obsługi, podawanie piwa osobom nietrzeźwym, a także brak

1. Właściciel nieruchomości jest stroną w postępowaniu o ustalenie miejsca i warunków realizacji inwestycji oraz o zatwierdzenie planu realizacyjnego inwestycji na jego nieruchomości, niezależnie od tego, kto jest wnioskodawcą w sprawie wydania takich decyzji. 2. Jeśli właściciel nieruchomości, który bez własnej winy nie brał udziału w postępowaniu o ustalenie miejsca i warunków realizacji inwestycji

Zamiar wyrażony przez osoby podlegające zameldowaniu nie może być rozpatrywany tylko jako werbalne oświadczenie woli /chęć/, jeżeli z całokształtu okoliczności sprawy wynika, że pobyt tej osoby pod wskazanym adresem nie ma charakteru trwałego.

W razie sprzedaży udziału Państwa we współwłasności nieruchomości rolnej, najemcy zabudowań znajdujących się na tej nieruchomości, który wykorzystuje te zabudowania dla potrzeb prawidłowo prowadzonego gospodarstwa, przysługuje takie jak dzierżawcy /par. 12 ust. 2 pkt 1 lit. "a" zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny dokonuje kontroli legalności decyzji administracyjnych z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji i na podstawie materiału dowodowego zebranego do chwili jej wydania. Zmiany stanu prawnego powstałe po wydaniu zaskarżonej decyzji oraz ewentualne zgłoszenie przez strony nowych wniosków lub żądań są okolicznościami, które nie mogą mieć wpływu na

1. Uwzględniając zawartą w art. 25 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i w art. 50 dekretu z dnia 8 czerwca 1955 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 25 poz. 151/ wolę ustawodawcy, będącą wyrazem równouprawnienia kobiety w małżeństwie - organ administracji państwowej rozpoznając wniosek o zmianę nazwiska w trybie ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963

Organy administracji państwowej mogą nakładać na przedsiębiorstwa państwowe obowiązek odpłatnych świadczeń rzeczowych na cele zwalczania zagrożenia lub przerwania komunikacji na skutek zasp śnieżnych, powodzi lub usuwisk.