Art. 63 ust. 3 i 4 w zw. z art. 27a ust. 1 u.stawy o komornikach sądowych i egzekucji nie może być podstawą skargi kasacyjnej.

Z uwagi na treść art. 79 ust. 1 Konstytucji, który uzależnia dopuszczalność skargi od przesłanki „naruszenia konstytucyjnych wolności lub praw”, w sytuacji nieistnienia naruszenia, skarga nie może podlegać merytorycznemu rozpatrzeniu.

Fakt umieszczenia niepełnosprawnego dziecka w placówce zapewniającej całodobową opiekę jest przejawem pomocy rodzicom w trudnej sytuacji życiowej, wspiera więc, a nie ogranicza w wykonywaniu praw i obowiązków rodzicielskich, a ponadto pozwala - rodzicom na podjęcie pracy (nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy) i uzyskanie dodatkowych środków finansowych niezbędnych przecież w procesie rehabilitacji

Fakt umieszczenia niepełnosprawnego dziecka w placówce zapewniającej całodobową opiekę jest przejawem pomocy rodzicom w trudnej sytuacji życiowej, wspiera więc, a nie ogranicza w wykonywaniu praw i obowiązków rodzicielskich, a ponadto pozwala - rodzicom na podjęcie pracy (nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy) i uzyskanie dodatkowych środków finansowych niezbędnych przecież w procesie rehabilitacji

Umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych ulega rozwiązaniu z chwilą udokumentowania trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu mechanicznego w okolicznościach niepowodujących zmiany posiadacza, z uwzględnieniem art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy - Prawo o ruchu drogowym”.

Dla ochrony konstytucyjnych wolności i praw w trybie skargi konstytucyjnej podstawy poszukiwać należy nie w ogólnej klauzuli demokratycznego państwa prawnego, lecz w konkretnych postanowieniach Konstytucji.

Dopuszczalność powołania się w skardze konstytucyjnej na naruszenie zasady równości winna zostać ograniczona wyłącznie do przypadków, w których zostanie wskazane konkretne podmiotowe prawo, wolność lub obowiązek o charakterze konstytucyjnym, w zakresie których zasada ta została naruszona.

Osiągając ex lege korzyść majątkową z opłat eksploatacyjnych, gminy nie stają się stroną w postępowaniach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, które dotyczą ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej.

Teza o naruszeniu wymogów przyzwoitej legislacji, skutkującym rozbieżnością w stosowaniu danej regulacji prawnej, winna znaleźć potwierdzenie w jednoznacznie zarysowanym rozdzieleniu się stanowisk sądów orzekających w indywidualnych sprawach.

Warunkiem dopuszczalności skargi jest wyczerpanie drogi prawnej poprzez złożenie wszystkich przewidzianych prawem środków zaskarżenia oraz doprowadzenie do wydania ostatecznego orzeczenia o określonych w ustawie zasadniczej wolnościach, prawach lub obowiązkach osoby wnoszącej skargę.

W świetle art. 79 ust. 1 Konstytucji oraz rozwijających to unormowanie postanowień ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 693, ze zm.) jedynym dopuszczalnym przedmiotem skargi konstytucyjnej może być przepis wykazujący złożoną kwalifikację. Po pierwsze, winien być on podstawą prawną ostatecznego orzeczenia sądu lub organu administracji publicznej, wydanego

Umowy międzynarodowe nie mogą stanowić wzorca kontroli konstytucyjności aktów normatywnych w postępowaniu skargowym.

Konstrukcja skargi konstytucyjnej, wymaga dla merytorycznego rozpatrzenia tego środka zaistnienia naruszenia przysługującego skarżącemu konstytucyjnego prawa o charakterze podmiotowym lub konstytucyjnej wolności.

Pomiędzy poszczególnymi procedurami sądowymi istnieją różnice, jednakże trudno twierdzić, by specyfika sądowej procedury administracyjnej była tak daleko idąca, aby można było a priori wykluczyć zasadę odpłatności w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w tym w sprawach o ukaranie organu administracyjnego grzywną.

Osiągając ex lege korzyść majątkową z opłat eksploatacyjnych, gminy nie stają się jednak stroną w postępowaniach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, które dotyczą ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej.

Stwierdzenie, iż władze danej organizacji zawodowej są uprawnione do występowania z wnioskami do Trybunału Konstytucyjnego, musi być poprzedzone oceną merytoryczną, czy organizacja ta ma rzeczywiście charakter ogólnokrajowy. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, badania takiego należy dokonywać, korzystając - przede wszystkim - z danych ujawnionych w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych

Osiągając ex lege korzyść majątkową z opłat eksploatacyjnych, gminy nie stają się jednak stroną w postępowaniach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, które dotyczą ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej.

Pełnomocnik wnioskodawcy (również podmiot sporządzający lub podpisujący wniosek) jest zobowiązany do działania w zakresie i granicach udzielonego pełnomocnictwa. Nie posiada tym samym kompetencji do samodzielnego kształtowania ani przedmiotu, ani wzorców kontroli, gdyż wiąże go treść uchwały podmiotu legitymowanego do wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego.

Polski model skargi konstytucyjnej wyklucza bowiem skargę opartą na zarzucie zaniechania unormowania pewnej kategorii spraw.

Skoro art. 18 ust. 5 ustawy o transporcie określa warunki prowadzenia działalności gospodarczej, a - co oczywiste - Rada Gminy przedsiębiorcą nie jest (nie jest tym samym adresatem przepisu), to zaskarżone unormowanie nie dotyczy spraw objętych zakresem działania wnioskodawcy [czego wymaga art. 191 ust. 2 Konstytucji].

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji jedynym dopuszczalnym przedmiotem skargi konstytucyjnej w prawie polskim mogą być przepisy ustawy lub innego aktu normatywnego spełniające dwojaką kwalifikację. Po pierwsze, winny stanowić podstawę prawną ostatecznego orzeczenia sądu lub organu administracji publicznej. Po drugie, to w nich winien skarżący upatrywać bezpośredniego źródła naruszenia przysługujących

Podjęcie przez Zarząd OZPPS uchwały, w której nie przedstawiono zarzutu niezgodności art. 63c ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej z wyraźnie wskazanym przepisem Konstytucji jako wzorcem kontroli, nie może być uznane za skuteczne złożenie przez ten organ oświadczenia woli o wystąpieniu do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie hierarchicznej zgodności norm.

Procedura zawierania umów w obrocie profesjonalnym określona w k.c. nie pozostaje w związku z wolnością pracy.

Art. 32 ust. 1 Konstytucji tworzy prawo podmiotowe o szczególnym charakterze: jego naruszenie może być rozpatrywane jedynie w zakresie innego konstytucyjnego prawa lub wolności (metaprawo).