Naruszono przepisy procesowe poprzez niepełną i selektywną ocenę dowodów, co miało istotny wpływ na wynik postępowania. Sprawa S.M. wymaga ponownego rozpoznania pod kątem wszystkich zgromadzonych dowodów, ze szczególnym uwzględnieniem dokumentacji TW 'R.' oraz zeznań świadków.

Uniewinnienie z zarzutu wykroczenia z art. 54 k.w., gdyż przepisy epidemiczne nie stanowią przepisów porządkowych w rozumieniu art. 54 k.w.; umorzenie postępowania w zakresie pozostałych czynów z powodu przedawnienia.

Sąd Najwyższy stwierdził, że w razie stwierdzenia niekompletności dowodów, sąd odwoławczy winien autonomicznie przeprowadzić dowody uzupełniające, zamiast uchylać całe postępowanie na podstawie art. 437 § 2 k.p.k.

Sąd Najwyższy, uznając za uzasadnioną kasację prokuratora, uchylił wyroki sądów obu instancji z powodu błędnej oceny dowodów; sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Lublinie, wskazując na konieczność kompleksowej analizy zebranego materiału dowodowego.

Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 19 lutego 2025 r. uchyla wyrok Sądu Okręgowego podtrzymujący uniewinnienie oskarżonego M.B. i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na naruszenia proceduralne w zakresie kontroli odwoławczej.