Orzeczenie kary pozbawienia wolności zamiast łącznej ograniczenia wolności, dla jednorodzajowych kar ograniczenia wolności, stanowi rażące naruszenie art. 87 § 1 k.k. co wymaga uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania.

Orzeczenie Sądu Najwyższego uchyliło wyrok nakazowy Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w części dotyczącej kary, z uwagi na rażące naruszenie prawa materialnego przez orzeczenie kary ograniczenia wolności zamiast przewidzianej kary grzywny, co nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy.

Dożywotnie środki karne mogą być orzekane wyłącznie w szczególnych przypadkach przewidzianych przez prawo, a ich niezasadne zastosowanie powoduje rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, uzasadniające korektę wyroku w trybie kasacji.

Sąd Najwyższy w związku z nienależytą obsadą Sądu Apelacyjnego w Krakowie, wynikającą z braku gwarancji niezawisłości oraz bezstronności sędziego delegowanego, uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Uchylając zaskarżony wyrok, Sąd Najwyższy wskazał na konieczność wszechstronnego rozważenia i oceny materiału dowodowego w kontekście dostępu do treści z art. 202 § 4a k.k., co może wpłynąć na zmianę rezultatu postępowania.