Przepisy art. 18a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 497) oraz art. 18 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 236) mają zastosowanie także w przypadku lekarza podejmującego działalność gospodarczą, gdy wykonuje ją na rzecz byłego pracodawcy, u którego był zatrudniony
Stosowanie zadaniowego systemu czasu pracy wymaga od pracodawcy dokumentowania i wykazania, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w wymiarze czasu pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 k.p., co w razie sporu pomiędzy stronami umożliwia sądową kontrolę tego systemu czasu pracy w zakresie roszczeń o zasądzenie wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, jeżeli wykonanie
Wręczona funkcjonariuszowi służby celno-skarbowej propozycja zatrudnienia nie ma charakteru cywilnoprawnego. W istocie jest to akt administracyjnoprawny, którego kontrola następuje w postępowaniu cywilnym. Kwestia roszczeń powoda nie powinna być rozstrzygana jako roszczenie ze stosunku pracy, bowiem dotyczy stosunku służbowego, a jako taka powinna być rozstrzygnięta w zwykłym postępowaniu cywilnym.
W świetle art. 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, za osobę współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej nie może być uznany małżonek przedsiębiorcy, który świadczy pomoc jedynie okazjonalnie i doraźnie, a jego aktywność z powodu długotrwałej niezdolności do pracy nie ma charakteru stabilnego, systematycznego i istotnego ekonomicznie. Zadeklarowanie dla takiej osoby wysokiej
Prawo do wypłaty gwarantowanej, o której mowa w art. 25b ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przysługuje osobie uposażonej po śmierci emeryta również w sytuacji, gdy emeryt przed śmiercią posiadał subkonto, które zostało zamknięte w związku z przeniesieniem środków na fundusz emerytalny FUS w momencie przyznania mu świadczenia emerytalnego.
Roszczenie o naprawienie szkody wynikłej ze zbrodni lub występku ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie odpowiedzialnej do jej naprawienia.