Brak wniosku strony o przeprowadzenie rozprawy oraz niepodjęcie przez nią inicjatywy dowodowej nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c., jeżeli strona miała realną możliwość obrony swoich praw.
Praca na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń węgla brunatnego może zostać uznana za pracę górniczą jedynie wówczas, gdy spełnia warunki określone w art. 50c ust. 1 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w tym wymóg zatrudnienia na stanowiskach określonych w rozporządzeniu, przy czym nie jest konieczne, aby była wykonywana na odkrywce w określonym wymiarze czasu.
Osoba pełniąca funkcję prezesa zarządu spółki z o.o., posiadająca jednocześnie niemal wszystkie udziały tej spółki, nie może być uznana za pracownika w rozumieniu art. 22 § 1 k.p. z uwagi na brak podporządkowania pracowniczego, a w konsekwencji nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako pracownik.
Jednostronna zmiana warunków pracy przez pracodawcę na niekorzyść pracowników, skutkująca wypowiedzeniem zmieniającym, może być kwalifikowana jako zwolnienie grupowe, jeżeli spełnia przesłanki przewidziane w przepisach o zwolnieniach grupowych, wymagając od pracodawcy przeprowadzenia konsultacji z organizacjami związkowymi.
W przypadku gdy umowa o pracę uległa rozwiązaniu z upływem okresu wypowiedzenia, uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne powinno skutkować orzeczeniem przywrócenia pracownika do pracy lub przyznaniem mu odszkodowania, zgodnie z art. 45 § 1 i § 2 Kodeksu pracy.
Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy nie ma zastosowania do nowozatrudnionych pracowników, jeśli został skutecznie rozwiązany przed podpisaniem umowy o pracę, a wyłączenie jego stosowania w umowie o pracę jest zgodne z prawem, jeżeli warunki umowy są indywidualnie negocjowane i korzystniejsze dla pracownika.
Okres odbywania zasadniczej służby wojskowej podlega zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach uprawniającego do emerytury pomostowej, jeżeli po zakończeniu służby ubezpieczony podjął zatrudnienie w dotychczasowym zakładzie pracy w terminie przewidzianym przez przepisy ustawy o powszechnym obowiązku obrony.
Rozwiązanie stosunku pracy w formie SMS, bez uzasadnienia przyczyny w trybie art. 52 k.p., narusza przepis art. 30 § 3 k.p. o wymogu zachowania formy pisemnej dla oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę. Tego rodzaju formalne uchybienie upoważnia pracownika do roszczenia odszkodowania.