Zastosowanie mechanizmu przewidzianego w art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, który obniża świadczenia funkcjonariuszy służących na rzecz państwa totalitarnego do poziomu przeciętnej emerytury u osób, które po 1990 r. wypracowały dodatkowe uprawnienia, narusza zasadę równości przed prawem i prawo do zabezpieczenia społecznego, jak określono w Konstytucji RP.

Podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymaga spełnienia kryteriów faktycznego wykonywania tej działalności w sposób ciągły, zorganizowany i nastawiony na zysk, a brak tych cech prowadzi do uznania, że osoba nie podlega takim ubezpieczeniom.

W przypadku zbiegu prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i emerytury wojskowej, wypłaca się jedno z tych świadczeń - to, które jest wyższe lub wybrane przez zainteresowanego, chyba że emerytura wojskowa została obliczona na zasadach określonych w art. 15a lub art. 18e ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych.

Kwalifikacja 'służby na rzecz totalitarnego państwa' nie może opierać się wyłącznie na formalnej przynależności do określonych jednostek, lecz musi uwzględniać indywidualną ocenę działań służbowych w kontekście naruszenia praw człowieka.

Godziny nauczania indywidualnego, z uwagi na ich tymczasowy charakter, nie mogą być podstawą do przywrócenia nauczyciela przeniesionego w stan nieczynny do pracy w pełnym wymiarze zajęć w rozumieniu art. 20 ust. 7 Karty Nauczyciela.

Organ rentowy ma prawo do weryfikacji podstawy wymiaru składek zadeklarowanej przy rozpoczęciu działalności gospodarczej, gdy wykazana wysokość składek jest nieadekwatna do osiąganych przychodów, jednakże powinien działać zgodnie z zasadą zaufania obywateli do władzy publicznej, co wyklucza możliwość późniejszej zmiany rozstrzygnięcia po wypłacie świadczeń przez dłuższy czas bez zakwestionowania tytułu

Organ rentowy posiada uprawnienie do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne deklarowanej przez ubezpieczonych w przypadkach, gdy podstawa ta nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistych przychodach z pozarolniczej działalności gospodarczej, tak aby zapobiec nieuzasadnionemu uzyskiwaniu świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych.

Równe traktowanie w zatrudnieniu wymaga, aby pracownicy wykonujący prace jednakowej wartości otrzymywali wynagrodzenie odpowiadające rodzajowi wykonywanej pracy, kwalifikacjom oraz obowiązkom. Naruszenie tej zasady może skutkować obowiązkiem naprawienia szkody w formie odszkodowania, również gdy pracownicy nie są dyskryminowani, lecz po prostu traktowani nierówno w zakresie wynagrodzeń.