Nieobecność obrońcy obligatoryjnego na rozprawie w przypadku braku wydania przez sąd postanowienia stwierdzającego brak obligatoryjności obrony stanowi uchybienie będące bezwzględną przyczyną odwoławczą, nawet gdy biegli psychiatrzy nie stwierdzili okoliczności wskazujących na niepoczytalność oskarżonego.

W przypadku, gdy oskarżyciel prywatny wnosi akt oskarżenia o przestępstwo prywatnoskargowe, a sąd w trakcie postępowania ustali, że przestępstwo jest ścigane z oskarżenia publicznego, sąd powinien umorzyć postępowanie z powodu braku skargi uprawnionego oskarżyciela publicznego i przekazać akta prokuratorowi. Brak skargi uprawnionego oskarżyciela stanowi negatywną przesłankę procesową prowadzącą do

W przypadku przestępstwa stypizowanego w art. 177 § 2 k.k., mającego zawsze charakter nieumyślny, niezależnie od tego czy do jego popełnienia doszło w sposób nieumyślny czy też umyślny, orzeczenie dozoru kuratora wobec młodocianego sprawcy, jak stanowi art. 73 § 2 k.k., następuje z naruszeniem wspomnianego przepisu, jeżeli skutkuje tym, że czyn ten traktowany jest jako umyślny. W ramach kasacji Sąd

Sędzia, który został delegowany do orzekania w innym sądzie na czas pełnienia funkcji prezesa lub wiceprezesa sądu, bez precyzowania ram czasowych takiej delegacji, nie jest delegowany zgodnie z wymogami ustawowymi i jego udział w składzie orzekającym powoduje nienależyte obsadzenie sądu, stanowiące bezwzględną przesłankę do uchylenia orzeczenia na podstawie art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Niewłaściwe rozpoznanie apelacji oraz pominięcie przez sąd odwoławczy rzetelnego ustosunkowania się do każdego z podniesionych w niej zarzutów narusza standard kontroli odwoławczej orzeczenia pierwszoinstancyjnego i może mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, co obligatoryjnie wymusza jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.