Przepisy kodeksu postępowania karnego (k.p.k.) dotyczące udziału obrońcy obligatoryjnego wymagają od sądu wydania postanowienia stwierdzającego brak obligatoryjności obrony, a sama treść opinii biegłych lekarzy psychiatrów nie jest wystarczająca do stosowania obrony obligatoryjnej lub jej ustania; brak takiego postanowienia stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą podlegającą ocenie przez Sąd Najwyższy