Rażące naruszenie art. 500 § 1 i 3 k.p.k. przez wydanie wyroku nakazowego pomimo wątpliwości dotyczących okresu czynu skłoniło Sąd Najwyższy do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Kara zamieniona na areszt w wyniku kontrawencjonalizacji przestępstwa nie podlega połączeniu w wyroku łącznym. W razie błędnego połączenia kar, zaskarżony wyrok łączny podlega uchyleniu i ponownemu rozpoznaniu.

Kasacja wniesiona przez Rzecznika Praw Obywatelskich okazała się oczywiście zasadna i doprowadziła do uchylenia wyroku w części dotyczącej orzeczenia łącznej kary grzywny, z uwagi na naruszenie reguły chronologii przy jej wymiarze, co skutkowało błędnym połączeniem wyroków.

Wydanie wyroku uniewinniającego bez uprzedniego poinformowania stron o zmianie kwalifikacji prawnej czynu narusza przepisy art. 399 § 1 k.p.k. Obliguje to sąd do ponownego rozpoznania sprawy przy zachowaniu prawidłowej procedury zmiany kwalifikacji.

Orzeczenie Sądu Najwyższego potwierdza, iż wymierzenie w postaci grzywny w wyroku nakazowym kary przewyższającej limit 200 stawek dziennych stanowi naruszenie art. 502 § 1 k.p.k., co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy w sytuacji uchybienia przepisom postępowania materialnego, polegającego na niezweryfikowaniu przez sąd istotnych dowodów przy wydawaniu wyroku nakazowego, uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

W przypadku wątpliwości co do zatarcia zagranicznego skazania, sąd musi ustalić jego aktualny status, gdyż wpływa to na kwalifikację czynu z art. 178a k.k. oraz na zasadność orzeczenia przepadku pojazdu.