Uchwała Sądu Najwyższego: Sądy działające z udziałem sędziów powołanych przez wadliwie konstruowaną KRS mogą być uznane za nienależycie obsadzone, co uzasadnia uchylenie wyroków w wydanych w takich składach z uwagi na ich niezgodność z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Okręgowego z powodu nienależytego przeprowadzenia kontroli instancyjnej. Sąd Okręgowy zaniechał dokładnej analizy dowodów i istotnych faktów, naruszając tym samym przepisy procesowe. Sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania.

W postępowaniu o wydanie wyroku łącznego należy stosować ustawę względniejszą dla skazanego poprzez porównanie regulacji przed i po 24 czerwca 2020 r., co może prowadzić do umorzenia postępowania, gdy brak warunków do łączenia kar.

Nieprawidłowo dokonane ustalenia faktyczne w zakresie kwalifikacji prawnokarnej jako "wytwarzanie" środka odurzającego, które nie miały oparcia w rzeczywistym stanie dowodowym, stanowią podstawę do uchylenia orzeczenia celem ponownego rozpoznania przez sąd odwoławczy.

Wymierzenie kary łącznej powyżej dopuszczalnej sumy kar jednostkowych, z przekroczeniem granic określonych w art. 86 § 1 k.k., stanowi rażące naruszenie prawa, które wymaga ponownego rozpoznania przez sąd odwoławczy.

Zaniechanie podpisania wyroku przez sędziego prowadzi do uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania ze względu na bezwzględną przyczynę odwoławczą, naruszającą prawo do rzetelnego procesu.

Sąd Najwyższy orzekł, że wyrok Sądu Rejonowego został wydany z rażącym naruszeniem prawa z uwagi na nieuwzględnienie obligatoryjnego środka karnego z art. 41 § 1a k.k., co skutkowało jego uchyleniem i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Wyrok karny łączny powinien uwzględniać również te kary pozbawienia wolności, których wykonanie zostało zarządzone po warunkowym zawieszeniu, jeśli postanowienie zarządzające uprawomocniło się przed upływem okresu próby i dodatkowego terminu sześciu miesięcy.

Orzeczenie przepadku pojazdu mechanicznego na rzecz Skarbu Państwa, który nie stanowi własności skazanego, jest niedopuszczalne. W takiej sytuacji sąd powinien orzec przepadek równowartości pojazdu.