Zawarcie umowy o pracę bez rzeczywistego zamiaru jej realizacji w reżimie pracowniczym, lecz wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi podstawę do stwierdzenia jej pozorności i wykluczenia tytułu do ubezpieczenia społecznego.

Dla uznania pracy za świadczoną na rzecz pracodawcy w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wystarczające jest ustalenie, że rzeczywistym beneficjentem efektów tej pracy jest pracodawca, niezależnie od formalnej więzi prawnej łączącej pracownika z podmiotem trzecim.

Prawo do emerytury pomostowej przysługuje ubezpieczonemu tylko w przypadku spełnienia łącznie wszystkich przesłanek ustawowych, w tym ukończenia wieku 60 lat, na datę przyznania świadczenia. Wiek wymagany przez przepisy nie może być osiągnięty po tej dacie.

Osoba współpracująca z małżonkiem przy prowadzeniu przez niego działalności pozarolniczej w formie niepublicznej placówki oświatowej podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako osoba współpracująca, niezależnie od motywacji i subiektywnych zamiarów stron, jeśli spełnione są obiektywne przesłanki współpracy określone w art. 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Uchylenie zaświadczenia A1 przez polski organ rentowy w przypadku stwierdzenia niezgodności deklarowanego miejsca świadczenia pracy z rzeczywistymi warunkami zatrudnienia nie wymaga wcześniejszego uzgodnienia z instytucją innego państwa członkowskiego, lecz wiąże się z obowiązkiem poinformowania jej o zmianie ustawodawstwa, co nie narusza prawa unijnego dotyczącego koordynacji systemów zabezpieczenia

Służba pełniona w strukturach Zwiadu Wojsk Ochrony Pogranicza w latach 1944–1990, jako część aparatu bezpieczeństwa państwa totalitarnego, podlega domniemaniu wykonywania na rzecz totalitarnego państwa. Obniżenie świadczeń emerytalnych i rentowych w trybie art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie narusza Konstytucji RP ani zasad sprawiedliwości społecznej.