Osoba, która zużyła świadczenie otrzymane na podstawie później uchylonego wyroku, musi liczyć się z obowiązkiem zwrotu tego świadczenia od momentu otrzymania informacji o zamiarze zaskarżenia wyroku skargą kasacyjną, niezależnie od tego, czy w chwili otrzymania świadczenia była w dobrej wierze.

W sytuacji, gdy negatywna ocena pracy nauczyciela akademickiego opiera się na obiektywnie stwierdzonych uchybieniach w realizacji obowiązków dydaktycznych i organizacyjnych, jej wystawienie oraz rozpowszechnianie w ramach procedur wewnętrznych uczelni nie stanowi naruszenia dóbr osobistych pracownika, pod warunkiem że nie zawiera informacji naruszających jego prywatność lub godność.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z pracownikiem, który naruszył swoje podstawowe obowiązki pracownicze, jest niezgodne z prawem, jeżeli naruszenia te nie miały charakteru ciężkiego, nie były wynikiem umyślności lub rażącego niedbalstwa i nie stwarzały bezpośredniego zagrożenia dla interesów pracodawcy.

Decyzja organu rentowego stwierdzająca podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jest wiążąca dla sądów w późniejszych postępowaniach dotyczących zaległości składkowych, jeżeli decyzja ta nie została skutecznie zaskarżona.

1. Zgodnie z art. 477(14) § 21 k.p.c. uchylenie decyzji organu rentowego jest możliwe tylko w przypadku rażącego naruszenia przepisów o postępowaniu oraz gdy decyzja ta dotyczy zobowiązania ubezpieczonego, wymiaru tego zobowiązania lub obniżenia świadczenia. 2. Płatnik składek, będący adresatem decyzji wydanej z urzędu, nie posiada statusu ubezpieczonego, ale status innej osoby, której praw i obowiązków

W sytuacji, gdy zgon pracownika nastąpił w wyniku chorób samoistnych, bez stwierdzenia szczególnych, nadzwyczajnych okoliczności w warunkach świadczenia pracy, takie zdarzenie nie może być uznane za wypadek przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Wykonywanie pracy zgodnie z normalnymi warunkami danego stanowiska, nawet

Umowa o pracę zawarta dla pozoru, której celem jest jedynie uzyskanie korzystnych skutków w sferze ubezpieczeń społecznych, nie stanowi podstawy do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym.