Kompetencja do udzielenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z członkiem rady pracowniczej przynależy radzie pracowników jako całości, zgodnie z ustawą o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji, oraz analogicznie do regulacji dotyczących związków zawodowych.

W sytuacji, gdy inwestor budowy nie dopełnia obowiązków związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa na placu budowy, w tym nie przygotowuje odpowiedniej dokumentacji projektowej i nie uzyskuje niezbędnych pozwoleń na wykonanie prac rozbiórkowych, ponosi solidarną odpowiedzialność z pracodawcą za wypłatę zadośćuczynienia za śmierć pracownika, który zginął w wyniku wypadku przy pracy spowodowanego tymi

Umowy oznaczone jako „umowy o dzieło”, które w rzeczywistości przewidują powtarzalne i staranne działania, a nie osiągnięcie konkretnego rezultatu, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, co powoduje obowiązek ubezpieczeń społecznych.

Do skutecznego zastosowania art. 52 § 1 pkt 1 k.p. konieczne jest szczegółowe ustalenie okoliczności faktycznych dotyczących prób podjęcia pracy przez pracownika oraz działań pracodawcy, które mogą mieć wpływ na ocenę, czy nieobecność pracownika w pracy była zawiniona i uzasadniała rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.

W sytuacji, gdy decyzja organu rentowego została doręczona zgodnie z art. 44 § 4 k.p.a., a odwołanie od tej decyzji zostało wniesione po znacznym przekroczeniu ustawowego terminu, bez wystarczających dowodów na to, że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się, odwołanie podlega odrzuceniu zgodnie z art. 477(9) § 3 k.p.c. Sąd Najwyższy podkreśla przy tym znaczenie należytego

Prowadzenie działalności gospodarczej zarejestrowanej w CEIDG nie zawsze implikuje podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym; kluczowa jest rzeczywista, ciągła i zorganizowana aktywność zarobkowa przedsiębiorcy. Weryfikacja podstawy do ubezpieczeń społecznych musi uwzględniać nie tylko formalne zgłoszenie do ubezpieczeń, ale również faktyczną intencję prowadzenia działalności gospodarczej oraz

Przekształcenie stosunku służbowego w stosunek pracy nie może odbywać się z pominięciem ustawowych przesłanek, które powinny być podstawą doboru funkcjonariuszy do dalszej służby. Wyrok ten potwierdza, że proces reorganizacji i zmiany statusu funkcjonariuszy powinien być przeprowadzany z uwzględnieniem zarówno praw jednostki, jak i obiektywnych kryteriów oceny ich kwalifikacji i doświadczenia.

Negatywna ocena okresowa referendarza sądowego, oparta wyłącznie na analizie danych statystycznych bez uwzględnienia wszystkich istotnych okoliczności i przyczyn opóźnień w załatwianiu spraw, może naruszać dobra osobiste pracownika, takie jak godność i cześć pracownicza.

Sąd powszechny, rozpoznając sprawę, ma kompetencję do pominięcia przepisu ustawy, gdy uzna go za niekonstytucyjny, w przypadku gdy nie ma możliwości skierowania pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego, a przepis ten w oczywisty sposób narusza Konstytucję RP.