Nakaz zapłaty, który nakłada na konsumenta obowiązek spłaty kwoty obciążonej lichwiarskim oprocentowaniem, wydany bez zbadania okoliczności wskazujących na nieuczciwość umowy, narusza zasady ochrony konsumenta i sprawiedliwości społecznej, co uzasadnia jego uchylenie.

Niedopuszczalne jest rozszerzanie definicji jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celach ustalenia obowiązku ubezpieczeniowego na wspólnika dominującego. Wspólnik posiadający 99,5% udziałów w spółce z o.o. nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu jako jedyny wspólnik, zgodnie z definicją art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h.

Zastrzeżenie w umowie odsetek o charakterze lichwiarskim oraz niedopełnienie przez sąd obowiązku ochrony konsumenta, stanowi podstawę do uchylenia wydanego nakazu zapłaty.

Zastrzeżenie w umowie pożyczki postanowień, które przewidują rażąco wygórowane odsetki oraz odszkodowanie sprzeczne z zasadą swobody umów i ochroną konsumentów, prowadzi do nieważności tych postanowień i skutkuje koniecznością ponownego rozpatrzenia sprawy sądowej z uwzględnieniem przepisów chroniących konsumenta.

Kara umowna zastrzeżona w umowie użytkowania wieczystego za niezagospodarowanie działek w terminie jest nieważna, ale Sąd Najwyższy odrzuci skargę nadzwyczajną, jeśli nie spełniono szczególnych przesłanek tej skargi, a rozbieżności w orzecznictwie istnieją.