Wymierzenie kary łącznej pozbawienia wolności powyżej górnej granicy ustawowej sumy kar jednostkowych stanowi rażące naruszenie przepisów prawa materialnego. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z orzeczonych kar do ich sumy, nie przekraczając określonego pułapu.

Sąd Najwyższy stwierdza, że przy warunkowym umorzeniu postępowania sąd ma obowiązek nałożenia środka kompensacyjnego, gdy wyrządzono krzywdę, a jej skutki nie zostały naprawione; brak takiego rozstrzygnięcia stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniające uchylenie wyroku.

W postępowaniu dotyczącym wykroczenia z art. 120 § 1 k.w., gdy przywłaszczony surowiec jest już przerobiony, nie można przypisać czynu z tego przepisu. Wyrok oparty na błędnej kwalifikacji prawnej podlega uchyleniu, a postępowanie umorzeniu z powodu upływu terminu przedawnienia.