Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach, uznając, że niezasadnie zinterpretowano tożsamość zdarzenia historycznego czynów przypisanych oskarżonemu, naruszając art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k., co skutkowało koniecznością ponownego rozpoznania sprawy.

Skarga zasługuje na uwzględnienie; wadliwa ocena dowodów i potrzeba ich uzupełnienia nie uzasadniają uchylenia wyroku w trybie art. 437 § 2 k.p.k.; sąd odwoławczy powinien samodzielnie przeprowadzić wymagane czynności dowodowe.

Orzekając karę łączną ograniczenia wolności, sąd zobowiązany jest dookreślić obowiązki skazanego na podstawie art. 34 § 1a k.k.; brak takiego dookreślenia powoduje niewykonalność kary.

Nienależyta obsada sądu istnieje, gdy orzeka sędzia powołany przez KRS ukształtowaną w sposób naruszający standardy niezawisłości, co stanowi podstawę uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd, w składzie którego zasiada sędzia powołany w wadliwym procesie nominacyjnym, jest nienależycie obsadzony w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., co skutkuje uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.