Ubezpieczony, który legalnie i w dobrej wierze nabył oraz zrealizował zasiłek chorobowy na podstawie ostatecznej decyzji organu rentowego, nie może utracić tego świadczenia z braku adekwatnej podstawy prawnej, nawet jeśli później zostanie ustalone prawo do innej emerytury z datą wsteczną. Jeśli organ rentowy nie podjął inicjatywy procesowej, aby odliczyć legalnie pobrany zasiłek chorobowy od późniejszej

Utrata zaufania do pracownika może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę, jeśli jest oparta na przesłankach natury obiektywnej i racjonalnej, a nie wynika z arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń pracodawcy.

Pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła na podstawie art. 51 ust. 7 pkt 3 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa, przysługuje odszkodowanie, jeśli niezłożenie mu propozycji zatrudnienia zostanie zakwalifikowane jako przejaw nierównego traktowania lub dyskryminacji (art. 67 k.p. w związku z art. 56 § 1 k.p.). „Wygaśnięcie” stosunku pracy, pomimo, że z nazwy nawiązuje

Brak w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przepisów stanowiących o możliwości zaliczenia okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej do okresu pracy uprawniającego do nabycia prawa do emerytury górniczej bez względu na wiek (art. 50e tej ustawy) nakazuje sięgnięcie do przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony, w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia przez

Prowizja, która według umowy może być wypłacana pracownikowi także po zakończeniu zatrudnienia, bez określonego terminu, nie jest składnikiem wynagrodzenia, gdyż nie spełnia wymogów określonych w kodeksie pracy

Poświadczenie ustawodawstwa (dokument) na formularzu A1 jest ogólnoeuropejskim dokumentem służącym do potwierdzenia podlegania ubezpieczeniom społecznym na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej niż państwo, którego dana osoba jest obywatelem i gdzie ma stałe miejsce zamieszkania. Legitymowanie się osoby poświadczeniem na formularzu A1 o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu w państwie

Przewidziany w art. 382 k.p.c. obowiązek orzekania sądu drugiej instancji na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym oznacza, że sąd ten musi uwzględnić materiał dowodowy zebrany przez sąd pierwszej instancji, który może uzupełnić o własne ustalenia faktyczne. Sąd drugiej instancji nie ma obowiązku ponawiania dowodów przeprowadzonych w postępowaniu