Porozumienie stron prowadzące do rozwiązania stosunku pracy oraz do ustania pracowniczego tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może prowadzić do uzyskania przez byłego pracownika zasiłku chorobowego za okresy niezdolności do pracy przypadające po ustaniu zatrudnienia wyższego od zasiłku chorobowego przysługującego w okresie zatrudnienia. Były pracownik po ustaniu zatrudnienia i pracowniczego tytułu

Strony mogą w umowie wyraźnie przewidzieć, że rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem będzie mogło nastąpić dopiero po upływie sześciu miesięcy od chwili zawarcia umowy. Dlatego brak zastrzeżenia, że wypowiedzenie będzie dopuszczalne dopiero po upływie 6 miesięcy, oznacza możliwość jego dokonania w każdym czasie.

W podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie uwzględnia się części wynagrodzenia za pracę pracowników zatrudnionych za granicą w polskich zakładach pracy odpowiadającej równowartości diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Ubezpieczony, który posiada mniej niż 15 lat okresów składkowych i nieskładkowych może skorzystać z posiadanych okresów rolnych z art. 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) tylko do uzupełnienia okresu wymaganego do nabycia emerytury z art. 28 tej ustawy.

Podział ustalonego w umowie o pracę wynagrodzenia zasadniczego na części, z których jedna zostaje uzależniona od wyników gospodarczych pracodawcy, jest sprzeczny z zasadą ryzyka gospodarczego pracodawcy (art. 78 k.p.).

Zadaniowy czas pracy w szczególności przeznaczony jest dla prac prowadzonych nierytmicznie, prac prowadzonych poza kolektywną pracę skooperowaną. Ponadto zadaniowy czas pracy nie łączy się ze wskazaniem osiągnięcia określonego rezultatu ekonomicznego. Jest bowiem jednym z pracowniczych systemów czasu pracy.

Cudzoziemiec prowadzący pozarolniczą działalność jako wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. podlegał ubezpieczeniom społecznym na mocy art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.), nawet gdy przebywał w Polsce na podstawie zezwolenia na czas oznaczony

1. Pomoc z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych musi być uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika. Jeżeli wszyscy pracownicy otrzymali bony towarowe o jednakowej wartości, to bony te trzeba ocenić jako świadczenie dodatkowe pracodawcy. 2. Wypłata bonów towarowych niemająca charakteru socjalnego jest przychodem pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26

Wypowiedzenie układu zbiorowego pracy stanowi dostateczną (autonomiczną) przyczynę wypowiedzenia warunków pracy i płacy. Dla oceny zasadności wypowiedzenia zmieniającego nie jest potrzebne badanie przyczyny wypowiedzenia układu zbiorowego.

Wypadek komunikacyjny pracownika objętego zadaniowym czasem pracy, w drodze pomiędzy jednym a drugim miejscem świadczenia pracy, jest wypadkiem przy pracy.

Podstaw odpowiedzialności gminnej jednostki samorządu terytorialnego za zobowiązania składkowe utworzonej przez nią jednostki organizacyjnej należy w pierwszej kolejności poszukiwać w akcie prawnym regulującym ustrój gminy, a więc w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), a nie w ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach

Niewypłacone pracownikowi wynagrodzenie za pracę nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

W razie nieudzielenia odpowiednich okresów odpoczynku (art. 132 i art. 133 k.p.) pracownik może dochodzić odszkodowania lub zadośćuczynienia na zasadach ogólnych, niedopuszczalne natomiast jest stosowanie w drodze analogii przepisów przyznających prawo do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (art. 171 i art.172 k.p.).

Warunek niepozostawania przez rolnika w stosunku pracy (służbowym) z art. 5a (obecnie art. 5a ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) nie oznacza, że ubezpieczenia społecznego rolników nie wyłączała inna jego działalność, z którą ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

Okres pozostawania duchownym przed dniem 1 lipca 1989r. nie jest okresem składkowym (art. 6 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) jeżeli po tej dacie nie były opłacane składki na ubezpieczenie społeczne osób duchownych z powodu niepodlegania temu ubezpieczeniu.

Pracodawca, którego pracownik wykonuje na jego rzecz pracę w ramach umowy o dzieło zawartej z osobą trzecią, jest płatnikiem składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe chorobowe i wypadkowe z tytułu tej umowy (art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 4, poz. 74 ze zm.)

Ustanie 'poprzedniej niezdolności do pracy' (art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego zgłoszonego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst : Dz.U z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.) oznacza ustanie niezdolności do pracy, w znaczeniu medycznym;

Sprawy o ustalenie kapitału początkowego nie są objęte zakresem regulacji rozporządzenia Rady (EWG) Nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne Tom 01, Rozdział 05, s. 35 ze zm.).

Przepis art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 ze zm. w brzmieniu obowiązującym od 15 stycznia 2003 r.) w związku z art. 40 § 2 k.c. nie stanowi podstawy prawnej odpowiedzialności Skarbu Państwa za zobowiązania zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego.

Okresy czasowego pozostawania bez pracy z powodu niemożności jej otrzymania lub niemożności podjęcia szkolenia zawodowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) to okresy zarejestrowania się w urzędzie zatrudnienia jako osoba poszukująca pracy lub jako bezrobotny

Okres zatrudnienia obywatela polskiego za granicą u obcego pracodawcy przed 15 listopada 1991 r. uważa się za okres składkowy pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w Polsce (art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Powiadomienie organu rentowego o osiągnięciu przychodów (art. 138 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) polega na udzieleniu informacji o zamierzonej wysokości przychodów oraz o faktycznej wysokości przychodów osiągniętych w danym roku kalendarzowym.

Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do badania - po raz pierwszy - dopuszczalności wznowienia postępowania (w tym oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia), jeżeli skarga została skierowana do sądu drugiej instancji (art. 405 k.p.c.). Sąd Najwyższy ma w tym przypadku wyłącznie kompetencję do rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę.

Gwarancyjna funkcja prawa pracy (ochrona interesów pracownika jako 'słabszej ekonomicznie' strony stosunku pracy) wskazuje na potrzebę uznania, że wyrażony w art. 30 § 3 k.p. obowiązek złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę 'na piśmie' oznacza wymaganie zachowania zwykłej formy pisemnej w rozumieniu art. 78 § 1 k.c.