Członkostwo w zdelegalizowanej wspólnocie wyznaniowej, której istnienie, cele i ustrój były znane władzom, nie wypełnia znamion tajności w rozumieniu art. 36 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa.

Wykorzystanie konstytucyjnych wolności wyrażania poglądów i zgromadzeń może obejmować działania, które są w konfrontacji z innymi zgromadzeniami, o ile są one pokojowe i nieagresywne, co wyklucza przypisanie takich działań do przestępstwa zakłócania legalnych zgromadzeń.

Zmiana stanu prawnego, skutkująca depenalizacją czynu w trakcie postępowania, prowadzi do uniewinnienia obwinionego z uwagi na korzystniejsze przepisy prawa, zgodnie z art. 2 § 1 k.w.