Wybór przez Krajową Radę Sądownictwa innego kandydata niż rekomendowany przez zespół nie stanowi naruszenia prawa materialnego ani procesowego, regulującego przebieg postępowania przed KRS.

KRS kieruje się przede wszystkim oceną kwalifikacji kandydatów (art. 35 ust. 2 in principio u.KRS), co oznacza, że posiada pewną swobodę w ustalaniu jakie okoliczności wpływają na tę ocenę. Weryfikując kwalifikacje kandydatów może opierać się zarówno na samych przedstawionych dokumentach, ale również oceniać je w ramach rozmowy przeprowadzonej z kandydatem. Niestawiennictwo odwołującego się, które,

Użyty w art. 127 § 2 Prawa o prokuraturze wyraz „może” oznacza kompetencję Prokuratora Generalnego do uznaniowego wydawania decyzji w przedmiocie dalszego zajmowania stanowiska prokuratora. Decyzja ta nie może być jednak podjęta w sposób zupełnie dowolny, bez uwzględnienia okoliczności przemawiających zarówno za, jak i przeciwko udzieleniu zgody.

Obowiązkiem Krajowej Rady Sądownictwa w przypadku, w którym kilka osób ubiega się o wolne stanowiska sędziowskie jest przede wszystkich wyjaśnienie i konkretne wskazanie w uchwale, jakie kryteria ocenne stanowiły punkt wyjścia przy wyborze najlepszych kandydatów pretendujących do objęcia stanowiska sędziego. Zauważyć również należy, że zakres rozważań Rady poświęcony analizie ocenianych kandydatur

Wysokość kary umownej jest rażąco wygórowana, jeżeli prowadzi do nieuzasadnionego wzbogacenia wierzyciela. Powyższe wymaga weryfikacji czy doszło do nieusprawiedliwionej okolicznościami sprawy dysproporcji między wysokością zastrzeżonej kary umownej, a ochroną interesu wierzyciela.

Sama potrzeba ochrony praw pacjenta nie sprawia, że samorząd lekarski uzyskuje kompetencję do stanowienia samoistnych uchwał normatywnych. Wprowadzone w ustawie tryby uproszczone uzyskiwania prawa wykonywania zawodu lekarza, które prowadzą do zmniejszenia wymogów co do znajomości języka polskiego (art. 7 ust. 2a ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty) lub też znoszą ten wymóg (art. 7 ust 9 ustawy